Μέσα στους πανηγυρισμούς και τα χειροκροτήματα, δύο σπουδαίοι αθλητές έβαλαν τέλος στην καριέρα τους. Ο λόγος για τον Ακη Σιδηρόπουλο και τον Γιώργο Παπάζογλου, που σταμάτησαν την μεγάλη καριέρα τους με ένα... γλυκόπικρο αντίο. Αμφότεροι ήθελαν το τρόπαιο για ένα φινάλε γεμάτο δόξα, όπως τους μένει η πετυχημένη χρονιά με τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης και η αγάπη του κόσμου.
Ο Άκης Σιδηρόπουλος δήλωσε: «Περιμέναμε το φινάλε να είναι καλύτερο. Ο Ολυμπιακός απέδειξε ότι είναι μεγάλη ομάδα και διαχειρίστηκε τα προβλήματα που είχε. Για μας ήταν πολύ δύσκολο λόγω απειρίας. Μας έδωσε 2 ευκαιρίες ο Ολυμπιακός που δεν εκμεταλλευτήκαμε.
Είναι τεράστια ευτυχία η φετινή χρονιά. Στεναχωρήθηκα όμως για τον κόσμο. Ζήτησα από τον Μουστακίδη να με βγάλει γιατί δεν άντεξα από τις φωνές των φιλάθλων. Τον Σεπτέμβριο του 1983 πάτησα το πόδι μου για πρώτη φορά σε αυτό το γήπεδο. Όλα τα ωραία τελειώνουν κάποια στιγμή. Πρέπει να σταματάς όταν πρέπει για να σε θυμούνται και να μην σε λυπούνται. Πάντα θα είμαι κοντά στη ομάδα, γιατί δεν θα είμαι απλός φίλαθλος. 31 χρόνια δεν ξεχνιούνται».
Ο Γιώργος Παπάζογλου τόνισε: «Είναι δύσκολη η ώρα. Ξεκίνησα να παίζω το 1989. Αυτή η ομάδα είναι για χειροκρότημα και μέσα στην καρδιά μου. Σίγουρα θα είμαι κοντά στο βόλεϊ, αν και δεν ξέρω σε ποιο πόστο».
Είναι τεράστια ευτυχία η φετινή χρονιά. Στεναχωρήθηκα όμως για τον κόσμο. Ζήτησα από τον Μουστακίδη να με βγάλει γιατί δεν άντεξα από τις φωνές των φιλάθλων. Τον Σεπτέμβριο του 1983 πάτησα το πόδι μου για πρώτη φορά σε αυτό το γήπεδο. Όλα τα ωραία τελειώνουν κάποια στιγμή. Πρέπει να σταματάς όταν πρέπει για να σε θυμούνται και να μην σε λυπούνται. Πάντα θα είμαι κοντά στη ομάδα, γιατί δεν θα είμαι απλός φίλαθλος. 31 χρόνια δεν ξεχνιούνται».
Ο Γιώργος Παπάζογλου τόνισε: «Είναι δύσκολη η ώρα. Ξεκίνησα να παίζω το 1989. Αυτή η ομάδα είναι για χειροκρότημα και μέσα στην καρδιά μου. Σίγουρα θα είμαι κοντά στο βόλεϊ, αν και δεν ξέρω σε ποιο πόστο».
πηγη www.volleynews.gr
