Υπάρχουν ομάδες που μετά την χειμερινή μεταγραφική περίοδο κάνουν διορθωτικές κινήσεις και πηγαίνουν καλύτερα και υπάρχουν ομάδες που επίσης κάνουν κάνουν διορθωτικές κινήσεις και πηγαίνουν χειρότερα. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει ο Παναθηναϊκός ο οποίος όπως έδειξε σήμερα στο Αλεξάνδρειο με τον Άρη έχει αρχίσει να συνηθίζει την ιδέα του υποβιβασμού...
το να παίζεις ένα σετ όλο κι όλο απέναντι σε μία ομάδα που είναι ισοδύναμη σου και που παίζεις όλη τη χρονιά είναι πραγματικά λυπηρό, ωστόσο μόλις θα κλείσει η μεταγραφική περίοδος (το βράδυ της Τρίτης) ο καθένας θα πρέπει να κάνει το ταμείο του και να ετοιμαστεί για την τελική ευθεία.
Με δύο χαμένα σετ 25-17 και μάλιστα σε ένα ματς που έχει χαρακτηριστεί «τελικός επιβίωσης» δεν είναι προσπάθεια επιβίωσης αλλά παράδοση άνευ όρων. Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια αυτή φαίνεται πως είναι η δυναμική του Παναθηναϊκού. Μέχρι εκεί μπορεί να παίξει και αυτό μπορεί να προσφέρουν κάποιοι παίκτες. Κι αυτό είναι το κρίμα για τους ίδιους και την ομάδα.
Το μόνο μεγάλο ελαφρυντικό για τους νέους είναι ο χρόνος προσαρμογής και έλλειψη ικανοποιητικών παραστάσεων. Από την άλλη, όμως, είναι και η μεγάλη ευκαιρία για τους πιτσιρικάδες να κάνουν τη διαφορά, τώρα που τους δίνεται η ευκαιρία.
Ο Παναθηναϊκός μετά την απώλεια του 1ου σετ στην κυριολεξία κατέρρευσε, οι περισσότεροι πανικοβλήθηκαν και οι υπόλοιποι έχασαν τα αυγά και τα καλάθια. Το όσο πιο βαθιά στον πάτο της βαθμολογίας τόσο πιο καλά ισχύει για τον Παναθηναϊκό. Με τέτοιες εμφανίσεις δεν γλιτώνει με τίποτα τον υποβιβασμό. Η μεγάλη απογοήτευση είναι ο Στοϊκοβιτς, ενώ κανείς δεν φαίνεται να έχει εμπιστοσύνη στους νεαρούς πασαδόρους Αγγελόπουλο, Πιπέργια με τον δεύτερο να έχει χάσει μέρος της καλής του φυσικής κατάστασης που είχε στον Απόλλωνα.
Και επειδή έχουμε χάσει το μέτρημα η ομάδα αντικατέστησε τους Σαρατσένι, Γιοζεφάτσκι, έφυγαν οι Ψάρρας, Ζουπάνι, Κοτσιλιάνος, ο Ντονάς είναι υπ΄ατμόν και ήρθαν οι Κόλεφ, Γκορμπάτκοφ, Xριστοφορίδης, Στίγγας, Πιπέγιας χωρίς να αποκλείεται η μεγάλη έκπληξη της τελευταίας στιγμής... 
Αν αφαιρέσουμε το ρεπό λόγω του κενού του Απόλλωνα, έμειναν στον Παναθηναϊκό επτά αγώνες πρωταθλήματος στην κανονική διάρκεια. Και αν από αυτούς βγάλουμε και τα ματς με Ηρακλή και Ολυμπιακό που δύσκολα θα πάρει βαθμό του έμειναν μόλις πέντε ευκαιρίες.
Η μοναδική σίγουρη περίπτωση για να γλιτώσει ο Παναθηναϊκός είναι να μην αντέξει κάποια άλλη ομάδα και να διαλυθεί όπως έγινε και με τον Απόλλων Καλαμαριάς πράγμα δύσκολο αλλά όχι και πολύ απίθανο στις εποχές που ζούμε.
Και μιας και ο λόγος για «διαλύσεις» να έχετε στο νου σας την υπόθεση της ΕΑΠ. Από εκεί το πάνε, από εδώ το πάνε θα την στείλουν και την ΕΑΠ με την ιστορία των μεταγραφών και της αλλαγής του ξένου και το πρωτάθλημα θα τελειώσει πριν την ώρα του.
Γενικά το διήμερο ανήκει αποκλειστικά στις ομάδες της Θεσσαλονίκης, αφού εκτός του Άρη που πήρε την σούπερ νίκη επί του Παναθηναϊκού και ο ΠΑΟΚ έκανε τη μίνι έκπληξη και νίκησε τον Ολυμπιακό μετά από ένα κακό ποιοτικά παιχνίδι που σημαδεύτηκε από πολλά λάθη. Οι Πλίκας, Αρμενάκης έκαναν τη διαφορά. Γενικά ο Ολυμπιακός δεν είναι στα καλά του και αν αγωνιστεί έτσι με τους ισραηλινούς της Μακάμπι δύσκολα να προκριθεί στο Τσάλεντζ Καπ. Από μέρα σε μέρα θα έρθει και ο Φιγκερόα. Η πλάκα είναι πως για τον Πορτορικανό είχε ενδιαφερθεί αρχικά και ο Παναθηναϊκός αλλά η μεταγραφή του δεν προχώρησε.
«Διπλές» νίκες σημείωσαν ο Ηρακλής και ο Φοίνικας. Ο Ηρακλής έφυγε 5 βαθμούς από τον Ολυμπιακό κι όπως φαίνεται θα εξασφαλίσει από νωρίς την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο. Στα θετικά η επιστροφή του Κώστα Προύσαλη μετά από δύο μήνες, αλλά και η υπεροχή του Ηρακλή σε όλους τους τομείς απέναντι στη Λαμία. Εάν δεν αλλάξει κάτι δραματικά ο Ηρακλής δύσκολα να χάσει το νταμπλ. Ο Φοίνικας είχε τον Ολυμπιακό να χάνει και να τον πλησιάζει στον πόντο ενόψει και τη μεταξύ τους κόντρα την επόμενη αγωνιστική στου Ρέντη.
Η παραφωνία του τριημέρου ήρθε από την διοίκηση του Ηρακλή. Κατά την πάγια τακτική της πως «για όλα φταίνε οι άλλοι» έστειλε επιστολή στο Κούνεο και τα «έβαλε» με τον ιταλικό σύλλογο και τον Φλάβο Γκουλινέλι που στο μεταξύ φαγώθηκε, γιατί κατέβασαν δεύτερη ομάδα στον αγώνα με την γερμανική Ουντερχάκινκ. Πόσο περισσότερο πρέπει να εκτεθεί ο Ηρακλής ρε παιδιά; Τι δουλειά έχει να στείλει επιστολή στο Κούνεο η διοίκηση του Ηρακλή; Τι θέλει να μας αποδείξει; Γιατί δεν βγάζει μια επιστολή που να κάνει αυτοκριτική και να αναφέρει γιατί δεν βγήκε βίζα στον Ντεσπέιν και δεν αγωνίστηκε με τη Νόλικο Μαασέικ; Ως πότε θα χρησιμοποιούν ορισμένοι τον σύλλογο; Εκτός κι αν νομίζουν πως ο κόσμος πείστηκε με το παραμύθι της απεργίας των γιατρών.
Και από τον Ηρακλή και τη Θεσσαλονίκη να κατέβουμε στην Αθήνα. Πήγαμε το απόγευμα της Κυριακής για να δούμε τον τελικό Εφήβων της ΕΣΠΑΑΑ μεταξύ του Πανελληνίου και του Πανερυθραϊκού που έγινε στο γυμναστήριο του Λυκείου Μελισσίων. Θύμιζε βόλεϊ... δωματίου. Μικρό και ζεστό γηπεδάκι αλλά ακατάλληλο για τέτοιους αγώνες. Η διοίκηση της ΕΣΠΑΑΑ υποστηρίζει πως δεν έβρισκε γήπεδο κι όταν η διοργανώτρια αρχή δεν μπορεί να βρει τέσσερις ώρες να κάνει τους τελικούς της σίγουρα υπάρχει πρόβλημα.
Στα αγωνιστικά, ο Πανελλήνιος ήταν καλύτερος και πήρε τη νίκη με πρωταγωνιστή τον Τοκάνη αλλά και τους Σαμαντά, Σαμπανάι που αγωνίζονται βασικοί και στην ανδρική ομάδα. Μου έκανε εντύπωση η ένταση και τα νεύρα που υπήρχαν. Οι δύο ομάδες είχαν... προηγούμενα από πέρσυ όταν ο Πανερυθραϊκός πήρε τον τίτλο από τον Πανελλήνιο. Γενικά δύο, τρία παιδιά από αυτά μπορούν υπό προϋποθέσεις να παίξουν υψηλού επιπέδου βόλεϊ.
ΠΗΓΗ www.gazzetta.gr