ΚΩΣΤΑΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - GAZZETTA.GR 
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανήκουν στο παρελθόν – στο μακρύ παρελθόν για την Ελλάδα – κι ενώ όλες οι χώρες κάνουν το ταμείο τους, εμείς μετράμε τα λουκέτα, τις θέσεις εργασίας να χάνονται τη μία μετά την άλλη αλλά και τις εξουσιοδοτήσεις για τις εκλογές. Οπως και στην πολιτική, έτσι και στις εκλογές των αθλητικών σωματείων οι καρεκλοκένταυροι θυμούνται το ποίμνιο τους δύο, τρεις εβδομάδες πριν ανοίξουν οι κάλπες, βάζουν τα γιορτινά τους και όποιος δεν πειθαρχήσει στον ισχυρό τον τρώει η μαρμάγκα.
Έτσι είναι η ζωή, ειδικά στη ζούγκλα το νιώθει κανείς έντονα. Που να επιβιώσει το λαγουδάκι από τις ύαινες και τα λιοντάρια;
Όπως ίσως θα γνωρίζεται η ελλαδίτσα πτώχευσε. Μαζί της στράγγιξε ο ελληνικός αθλητισμός και φυσικά το ελληνικό βόλεϊ. Τέλος τα ευρώ, οι παράγοντες και οι ιδέες. Οι παίκτες πήραν τα βουνά και άπαντες τρώνε από τα... έτοιμα. Πόσες και πόσες φορές δεν ακούσαμε τους τελευταίους μήνες πως στο ταμείο της ομοσπονδίας δεν υπάρχει ούτε σεντς. Κόπηκαν προετοιμασίες Εθνικών ομάδων, καταργήθηκαν κλιμάκια και πρωταθλήματα υποδομής, σταμάτησαν τα πρωταθλήματα παμπαίδων και παγκορασίδων, οι Εθνικές ομάδες υπολειτουργούν με παίκτριες και παίκτες να βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης αλλά τώρα που φτάνει η ώρα των εκλογών η πολυτέλεια περισσεύει. Ολόκληρο ξενοδοχείο με 40 δωμάτια έκλεισε η ΕΟΠΕ στο Βόλο για τις εκλογές του Σαββάτου όταν εδώ και μήνες έχει κάνει σημαία την οικονομική κρίση, όταν έκοψε τον βήχα του Στέλιου Καζάζη για 2-3 φιλικά της Εθνικής Εφήβων λίγες μέρες πριν το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Εκεί σταματάμε κι εκεί τελειώνουμε. Δεν έχουμε καμία διάθεση να εμπλακούμε στην αστεία προεκλογική διαδικασία που καθρεφτίζει το σάπιο κομμάτι ενός ολόκληρου συστήματος μια άλλης εποχής.
Κανείς δε μπορεί να υποδείξει σε κανέναν τι να ψηφίσει και ποιον να επιλέξει. Μεγάλα παιδιά είναι οι παράγοντες. Γνωρίζουν καλά πρόσωπα και καταστάσεις, τουλάχιστον αυτοί που ασχολούνται ενεργά με το βόλεϊ και όχι για τους επαγγελματίες που αντιπροσωπεύουν σωματεία σφραγίδες.
Άλλωστε και οι εκλογές στις αθλητικές ομοσπονδίες μη νομίζεται πως είναι για τους πολλούς. Για τους λίγους και τους εκλεκτούς είναι. Όταν εδώ και χρόνια οι διοικήσεις εκλέγονται με εξουσιοδοτήσεις, όταν οι παράγοντες που ματώνουν μένουν μειοψηφία και οι πλειοψηφίες φαντάσματα εκλέγουν διοικήσεις μην περιμένετε να αλλάξει όχι το βόλεϊ αλλά ολόκληρος ο ελληνικός αθλητισμός.
Η κατάσταση δεν είναι σημερινή. Να εξηγούμαστε. Μιλάμε για δεκαετίες ολόκληρες. Έτσι κέρδιζε ο Μπελιγράτης τις εκλογές, έτσι βγήκε ο Προσαλίκας έτσι καθιερώθηκε ο Μαυρομάτης. Έτσι γίνονται και σε άλλες ομοσπονδίες. Έτσι, για να μην παρεξηγηθούμε κιόλας...
Δε μετράει το έργο που κάνεις στη διάρκεια της θητείας σου ως παράγοντας, αλλά το πόσο επαγγελματίας είσαι να χειριστείς τις εξουσιοδοτήσεις και πόσο μάγκας είσαι να φωνάξεις και να απειλήσεις.
Άσχετος και επικίνδυνος να είσαι μένεις ισόβιος πρόδρος. Μεσσίας να είσαι, αν τα φαντάσματα έχουν άλλη άποψη δεν στεριώνεις με τίποτα.
Το μόνο καλό που έχουν οι εκλογές είναι πως μετά και για μεγάλο χρονικό διάστημα κανείς δε δικαιούται να έχει παράπονο, ειδικά όταν δημόσια δεν έχει εκφράσει τις θέσεις του και κυρίως τις αντιρρήσεις του.
Η Εθνική Εφήβων, λοιπόν, μπήκε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα χωρίς ούτε ένα φιλικό. Δέκα ολόκληρες ημέρες μετά το τέλος του Βαλκανικού οι πιτσιρικάδες κοίταζαν τα πλατάνια και τα ρυάκια της Πορταριάς γιατί η ΕΟΠΕ δεν είχε χρήματα να καλύψει μια φιλοξενία ή ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Δεν κακίζουμε τους παράγοντες της ΕΟΠΕ. Δεν είχαν χρήματα. Μάθαμε μάλιστα πως κάποιοι έβαλαν από το υστέρημα τους για οδοιπορικά και άλλα έξοδα. Τις πολλές οικονομίες που είχαν τις φύλαξαν για τις εκλογές και τα μερεμέτια που είχαν να κλείσουν για τα... ψηφαλάκια. Αυτό μετράει και από Εθνικές ομάδες και από Euro να φάνε και οι κόττες.
Μακάρι να τα καταφέρουν τα παιδιά του Καζάζη στον σημερινό αγώνα με την Τουρκία και να μπουν στην 8αδα. Τους αξίζει να νιώσουν κι άλλες ωραίες εμπειρίες. Ακόμα κι αν δεν τα καταφέρουν είναι οι μόνοι που δεν θα φταίνε. Πάλι μαγκιά τους είναι που φτάσανε ως εκεί. «Ξυπόλητοι» πήγαν στη Δανία. Εχασαν δύο τάι μπρέικ και βγήκαν τραυματισμοί. Ίσως και να μην είναι τυχαίο. Όσοι είστε προπονητές και ειδικά γυμναστές μπορεί να ξέρετε περισσότερα.
Τα ίδια και η Εθνική Ανδρών. Με τα κύματα παλεύει ο Λεώνης και πάλι καλά που έκανε και τα εννιά φιλικά. Του έφεξε του Λεώνη γιατί γκρίνιαξε περισσότερο από τον Καζάζη κι έτσι του βγήκαν παραπάνω κάτι φιλικά. Το ζήτημα είναι πως χωρίς τον Χριστοφιδέλη και χωρίς τον Φράγκο η ελληνική ομάδα δεν έχει την ποιότητα και την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται.
Τρέχουν τα πράγματα παιδιά. Κάποτε την Φινλανδία δεν την καλούσαμε ούτε για φιλικά και τώρα την βλέπουμε με τα κυάλια. Όλες οι χώρες, ακόμα και οι φτωχές, Μαυροβούνια, Ρουμανίες, Βουλγαρίες, Σερβίες τρέχουν με ταχύτητες φωτός. Βγάζουν ταλέντα λες και τρέχει το νερό από την πηγή. Εμείς έναν Χριστοφιδέλη έχουμε και τον τραβολογάμε με δέκα κοίλες. Μετά και ο Ολυμπιακός θα τα περιμένει όλα από τον Χριστοφιδέλη. Άσε που ορισμένοι το έχουν ρίξει στη μάσα κι έχουν γίνει διπλάσιοι. Τι να κάνουν όμως; Δύσκολες εποχές έρχονται, τρώνε τα παιδιά τώρα που έχουν, γιατί αύριο ποιος ξέρει τι τους ξημερώνει.
Για την Εθνική γυναικών καλύτερα να μην πούμε τίποτα γιατί δεν έχουμε και τίποτα. Ούτε πλάνο, ούτε σχέδιο, ούτε αρχή, ούτε τέλος. Φεύγουν αθλήτριες, έρχονται αθλήτριες λες και κάνουν αυγουστιάτικες διακοπές. Κρίμα. Γενιές αθλητριών, ταλέντα, ωραία κορμιά περνούν χωρίς καν να μάθουν τα βασικά. Και κανείς δε μιλάει και δε λαλάει. Για όλα φταίει η οικονομική κρίση και το κούφιο το κεφάλι. Κι όλοι κάνουν υπομονή να περάσουν και τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού να τελειώσουν τα μαρτύρια και φτου και από την αρχή.
πηγη www.gazzetta.g
r