Την αγωνία του για το μέλλον του ελληνικού βόλεϊ και ειδικά των εθνικών ομάδων, που αποτελούν την βιτρίνα του, εξέφρασε μιλώντας στο volleynews.gr ο Νίκος Ρουμελιώτης, από τα μεγαλύτερα ονόματα του αθλήματος και πρώην αρχηγός της Εθνικής Ανδρών...
«Για εμένα η Εθνική Ομάδα ήταν πάντα το σημαντικότερο κομμάτι. Αγωνίστηκα 17 χρόνια στις Εθνικές, από τις μικρές ηλικίες μέχρι την Ανδρών. Η μισή μου καριέρα ήταν φορώντας το εθνόσημο. Όμως τα τελευταία τέσσερα χρόνια η εθνική οργανωτικά αλλά και αγωνιστικά έχει πάρει την κάτω βόλτα», επισημαίνει ο Ρουμελιώτης, που έχει συμπληρώσει 300 συμμετοχές στην Εθνική Ανδρών.
«Ήμουν αρχηγός της Εθνικής για πέντε χρόνια, έχω ζήσει και καλές και κακές στιγμές και πονάω όταν βλέπω αυτήν την κατάσταση, ειδικά αναλογιζόμενος ότι δεν έχουν περάσει καν τρία χρόνια από την μεγάλη πορεία στο Ευρωπαϊκό της Τουρκίας, όταν φτάσαμε μια ανάσα από την εξάδα και νικήσαμε την Ισπανία, που τότε ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Τότε όμως και οι αθλητές είχαμε προσωπικότητα και δεν φοβόμασταν αλλά υπήρχε και μια στοιχειώδης βοήθεια από την Ομοσπονδία», σχολιάζει ο Νίκος Ρουμελιώτης.
Ο ίδιος δεν θεωρεί ότι για την σημερινή κατάσταση κάποια από τις δύο πλευρές είναι άμοιρη ευθυνών. Όπως δηλώνει,«ναι, έχουμε μερίδιο ευθύνης και οι αθλητές αλλά κυρίως η ευθύνη βαρύνει τους ανθρώπους που οργανώνουν την Εθνική Ομάδα στο πώς θα παρουσιαστεί. Πολλοί δεν θέλουν πλέον να αγωνιστούν και σε αυτό το σημείο, την ευθύνη την έχει μάλλον η Ομοσπονδία. Και δεν είναι μόνο το οικονομικό. Όταν σταματάς να δίνεις κίνητρα και όταν με τις απειλές και την συμπεριφορά σου διώχνεις τους καλούς αθλητές από την Εθνική Ομάδα και βάζεις τόσα εμπόδια στην σωστή προετοιμασία της, δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις για κάτι καλύτερο. Το πρώτο πράγμα που όφειλε να κάνει η Ομοσπονδία ήταν να προστατέψει την βιτρίνα του αθλήματος, την Εθνική Ομάδα. Έπραξε εντελώς το αντίθετο».
Σε σχέση με την προσωπική του εμπειρία τα τελευταία δύο χρόνια, ο Νίκος Ρουμελιώτης θυμάται:
«Πολύ απλά, πήρα σοβαρά τον ρόλο ως αρχηγός και μίλησα έξω από τα δόντια για τις ευθύνες της Ομοσπονδίας, όπως θεώρησα ότι έπρεπε να κάνω. Δεν έχω μετανιώσει καθόλου για αυτό. Δεν είναι δυνατόν να βλέπω να προσπαθούμε να πείσουμε οι παίκτες τους εαυτούς μας, δίνοντας ο ένας στον άλλον δανεικά, ώστε να πάμε για προετοιμασία με την Εθνική Ομάδα. Κάποιοι θεώρησαν ότι εγώ ήμουν αυτός που κινώ τα νήματα ώστε οι αθλητές δήθεν να επαναστατούν. Το μόνο που είχα δηλώσει πέρυσι ήταν να “ξυπνήσει” η ΕΟΠΕ, ώστε να παράγουμε έργο για την Ελλάδα. Επιμένω και σήμερα σε αυτήν την δήλωση. Τους πείραξε που απαιτώ κάποια πράγματα για την Εθνική, αλλά εγώ ως αρχηγός της θεώρησα χρέος και καθήκον μου να μιλήσω. Αυτό είχε συνέπεια την τιμωρία μου, που νομίζω ότι αντίστοιχη δεν έχει παρθεί σε κανένα άλλο άθλημα στην χώρα μας. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει τιμωρηθεί ο αρχηγός της Εθνικής Ομάδας για δηλώσεις του στον Τύπο. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει τιμωρηθεί όλη η Εθνική, έτερον εκάτερον αν στη συνέχεια αναιρέθηκε η ποινή της. Ποτέ στο παρελθόν δεν φτάσαμε στο σημείο να ανταλλάσσονται επιστολές και να διαταράσσεται με αυτόν τον τρόπο το οικογενειακό κλίμα. Εγώ όμως οφείλω να συνεχίσω να λέω την αλήθεια μέχρι η Ομοσπονδία να αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά με την Εθνική Ομάδα. Προσπάθησαν να περάσουν ότι η Ομοσπονδία δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της, αλλά αντί να την βρούνε την μπάλα, τελικά την έχασαν και άρχισαν να διώχνουν τους καλούς αθλητές».
Και ολοκληρώνοντας, ο Νίκος Ρουμελιώτης εξηγεί:
«Οικονομική κρίση υπάρχει και το καταλαβαίνω, ωστόσο κρίση υπάρχει και στο εξωτερικό, αλλά εκεί δεν παρατηρούνται αντίστοιχα προβλήματα. Όπως γνωρίζετε, μέχρι πέρυσι αγωνιζόμουν στην Ιταλία που αντιμετωπίζει αντίστοιχα προβλήματα ως χώρα, ωστόσο οι ομάδες και η ιταλική ομοσπονδία λειτουργούν σε διαφορετική βάση και καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα όποια προβλήματα. Και εκεί γίνονται μειώσεις συμβολαίων στους αθλητές, αλλά αυτό δεν αλλοιώνει τα δεδομένα στον οργανωτικό τομέα, κυρίως γιατί υπάρχει σοβαρή εποπτεία της ομοσπονδίας. Εμείς τα συνδυάζουμε όλα μαζί, κόβουμε χρήματα αλλά κόβουμε και οδοιπορικά, φαγητά, ενοίκια και άλλα εξίσου σημαντικά ζητήματα που στραγγαλίζουν στους παίκτες. Επίσης, οι Ιταλοί εφαρμόζουν ένα σύστημα να αγωνίζονται οπωσδήποτε τέσσερις ιταλοί παίκτες μέσα στην εξάδα ανεξάρτητα από τον αριθμό των ξένων που υπάρχουν στον πάγκο, ενώ σε εμάς ζητούν ακόμα και ομοσπονδιακοί προπονητές να αφήσουν απεριόριστα τους ξένους. Βέβαια, στην Ελλάδα αναγκαστικά πλέον θα πάμε σε ένα μοντέλο αξιοποίησης ελλήνων παικτών, όμως αντί να πάρουμε παραδείγματα από το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, κάνουμε τα ακριβώς τα αντίθετα. Απορώ γιατί δεν ακολουθούμε το παράδειγμά τους και τείνω να καταλήξω ότι αυτό οφείλεται στην ανεπάρκεια και τους εγωισμούς ορισμένων παραγόντων. Εγώ αποφάσισα πλέον να ασχοληθώ και διοικητικά με το άθλημα, γιατί πήρα ένα μεγάλο μάθημα από την Ιταλία για το πώς μπορείς με σχετική οικονομία και λίγα χρήματα να φτιάξεις μια ομάδα με ποιότητα. Οι ελπίδες μου είναι ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν στο ελληνικό βόλεϊ προς το καλύτερο, γιατί όσοι αγαπάμε το άθλημα, πιστεύουμε ότι αξίζει στην χώρα μας να βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από αυτήν που βιώνουμε σήμερα».
«Ήμουν αρχηγός της Εθνικής για πέντε χρόνια, έχω ζήσει και καλές και κακές στιγμές και πονάω όταν βλέπω αυτήν την κατάσταση, ειδικά αναλογιζόμενος ότι δεν έχουν περάσει καν τρία χρόνια από την μεγάλη πορεία στο Ευρωπαϊκό της Τουρκίας, όταν φτάσαμε μια ανάσα από την εξάδα και νικήσαμε την Ισπανία, που τότε ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Τότε όμως και οι αθλητές είχαμε προσωπικότητα και δεν φοβόμασταν αλλά υπήρχε και μια στοιχειώδης βοήθεια από την Ομοσπονδία», σχολιάζει ο Νίκος Ρουμελιώτης.
Ο ίδιος δεν θεωρεί ότι για την σημερινή κατάσταση κάποια από τις δύο πλευρές είναι άμοιρη ευθυνών. Όπως δηλώνει,«ναι, έχουμε μερίδιο ευθύνης και οι αθλητές αλλά κυρίως η ευθύνη βαρύνει τους ανθρώπους που οργανώνουν την Εθνική Ομάδα στο πώς θα παρουσιαστεί. Πολλοί δεν θέλουν πλέον να αγωνιστούν και σε αυτό το σημείο, την ευθύνη την έχει μάλλον η Ομοσπονδία. Και δεν είναι μόνο το οικονομικό. Όταν σταματάς να δίνεις κίνητρα και όταν με τις απειλές και την συμπεριφορά σου διώχνεις τους καλούς αθλητές από την Εθνική Ομάδα και βάζεις τόσα εμπόδια στην σωστή προετοιμασία της, δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις για κάτι καλύτερο. Το πρώτο πράγμα που όφειλε να κάνει η Ομοσπονδία ήταν να προστατέψει την βιτρίνα του αθλήματος, την Εθνική Ομάδα. Έπραξε εντελώς το αντίθετο».
Σε σχέση με την προσωπική του εμπειρία τα τελευταία δύο χρόνια, ο Νίκος Ρουμελιώτης θυμάται:
«Πολύ απλά, πήρα σοβαρά τον ρόλο ως αρχηγός και μίλησα έξω από τα δόντια για τις ευθύνες της Ομοσπονδίας, όπως θεώρησα ότι έπρεπε να κάνω. Δεν έχω μετανιώσει καθόλου για αυτό. Δεν είναι δυνατόν να βλέπω να προσπαθούμε να πείσουμε οι παίκτες τους εαυτούς μας, δίνοντας ο ένας στον άλλον δανεικά, ώστε να πάμε για προετοιμασία με την Εθνική Ομάδα. Κάποιοι θεώρησαν ότι εγώ ήμουν αυτός που κινώ τα νήματα ώστε οι αθλητές δήθεν να επαναστατούν. Το μόνο που είχα δηλώσει πέρυσι ήταν να “ξυπνήσει” η ΕΟΠΕ, ώστε να παράγουμε έργο για την Ελλάδα. Επιμένω και σήμερα σε αυτήν την δήλωση. Τους πείραξε που απαιτώ κάποια πράγματα για την Εθνική, αλλά εγώ ως αρχηγός της θεώρησα χρέος και καθήκον μου να μιλήσω. Αυτό είχε συνέπεια την τιμωρία μου, που νομίζω ότι αντίστοιχη δεν έχει παρθεί σε κανένα άλλο άθλημα στην χώρα μας. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει τιμωρηθεί ο αρχηγός της Εθνικής Ομάδας για δηλώσεις του στον Τύπο. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει τιμωρηθεί όλη η Εθνική, έτερον εκάτερον αν στη συνέχεια αναιρέθηκε η ποινή της. Ποτέ στο παρελθόν δεν φτάσαμε στο σημείο να ανταλλάσσονται επιστολές και να διαταράσσεται με αυτόν τον τρόπο το οικογενειακό κλίμα. Εγώ όμως οφείλω να συνεχίσω να λέω την αλήθεια μέχρι η Ομοσπονδία να αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά με την Εθνική Ομάδα. Προσπάθησαν να περάσουν ότι η Ομοσπονδία δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της, αλλά αντί να την βρούνε την μπάλα, τελικά την έχασαν και άρχισαν να διώχνουν τους καλούς αθλητές».
Και ολοκληρώνοντας, ο Νίκος Ρουμελιώτης εξηγεί:
«Οικονομική κρίση υπάρχει και το καταλαβαίνω, ωστόσο κρίση υπάρχει και στο εξωτερικό, αλλά εκεί δεν παρατηρούνται αντίστοιχα προβλήματα. Όπως γνωρίζετε, μέχρι πέρυσι αγωνιζόμουν στην Ιταλία που αντιμετωπίζει αντίστοιχα προβλήματα ως χώρα, ωστόσο οι ομάδες και η ιταλική ομοσπονδία λειτουργούν σε διαφορετική βάση και καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα όποια προβλήματα. Και εκεί γίνονται μειώσεις συμβολαίων στους αθλητές, αλλά αυτό δεν αλλοιώνει τα δεδομένα στον οργανωτικό τομέα, κυρίως γιατί υπάρχει σοβαρή εποπτεία της ομοσπονδίας. Εμείς τα συνδυάζουμε όλα μαζί, κόβουμε χρήματα αλλά κόβουμε και οδοιπορικά, φαγητά, ενοίκια και άλλα εξίσου σημαντικά ζητήματα που στραγγαλίζουν στους παίκτες. Επίσης, οι Ιταλοί εφαρμόζουν ένα σύστημα να αγωνίζονται οπωσδήποτε τέσσερις ιταλοί παίκτες μέσα στην εξάδα ανεξάρτητα από τον αριθμό των ξένων που υπάρχουν στον πάγκο, ενώ σε εμάς ζητούν ακόμα και ομοσπονδιακοί προπονητές να αφήσουν απεριόριστα τους ξένους. Βέβαια, στην Ελλάδα αναγκαστικά πλέον θα πάμε σε ένα μοντέλο αξιοποίησης ελλήνων παικτών, όμως αντί να πάρουμε παραδείγματα από το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, κάνουμε τα ακριβώς τα αντίθετα. Απορώ γιατί δεν ακολουθούμε το παράδειγμά τους και τείνω να καταλήξω ότι αυτό οφείλεται στην ανεπάρκεια και τους εγωισμούς ορισμένων παραγόντων. Εγώ αποφάσισα πλέον να ασχοληθώ και διοικητικά με το άθλημα, γιατί πήρα ένα μεγάλο μάθημα από την Ιταλία για το πώς μπορείς με σχετική οικονομία και λίγα χρήματα να φτιάξεις μια ομάδα με ποιότητα. Οι ελπίδες μου είναι ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν στο ελληνικό βόλεϊ προς το καλύτερο, γιατί όσοι αγαπάμε το άθλημα, πιστεύουμε ότι αξίζει στην χώρα μας να βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από αυτήν που βιώνουμε σήμερα».
πηγη www.volleynews.gr
