Μόνη της κόντρα σε όλα

Του Κων/νου Χατζηδημητρίου

Η περιπέτεια της Εθνικής παίδων στην Τουρκία για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα βόλεϊ ολοκληρώθηκε. Αυτή η ομάδα κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες πέτυχε 100% τους στόχους της και παραλίγο μάλιστα να κάνει και την υπέρβαση.Αρχικά μπήκε στην οχτάδα και έπειτα στην εξάδα, που της έδωσε και το εισιτήριο για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αργεντινής τον Αύγουστο, ενώ στις λεπτομέρειες έχασε την πρόκριση για τα ημιτελικά! Ήταν η μοναδική ομάδα που νίκησε την Σερβία που στην συνέχεια κατέκτησε τον τίτλο! Όλα αυτά τα κατάφερε έχοντας ως μοναδικό όπλο το ταλέντο της. Χωρίς ουσιαστική προετοιμασία, αφού ο ομοσπονδιακός τεχνικός Μάκης Δημητριάδης είχε ζητήσει τρία τριήμερα καμπ και από αυτά έγιναν με το ζόρι τα δύο, χωρίς τον βασικό ακραίο και αρχηγό Μενέλαο Κοκκινάκη από την αρχή (από τις 10 ημέρες προετοιμασίας τις 5 ήταν μεταξύ Ορεστιάδας και Πειραιά για τα ματς του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό, ενώ αν υπήρχε 3^ος ημιτελικός στην Α1 ανδρών θα πήγαινε κατευθείαν στην Τουρκία), με ελλιπή ρουχισμό, χωρίς στατιστικολόγο (που στο βόλεϊ είναι άκρως απαραίτητος) στην προετοιμασία και στα φιλικά και χωρίς συνεργάτη (αφού ο Μπουτσουρής πήγε στην Ορεστιάδα τρεις ημέρες πριν αναχωρήσει η ομάδα).Η Εθνική λοιπόν δεν είχε όλα τα παραπάνω. Ας δούμε τώρα τι είχαν οι άλλες χώρες. Οι 7 από τις άλλες 11 ομάδες του τουρνουά οι Τούρκια, Γαλλία, Γερμανία, Βουλγαρία, Πολωνία, Ισπανία, Βέλγιο, αποδεδειγμένα έχουν ένα συγκεκριμένο προγραμματισμό για τις μικρές ηλικίες που τους επιτρέπει να έχουν μαζεμένη την ομάδα για χρόνια στο ίδιο μέρος. Τα παιδιά πηγαίνουν μαζί σχολείο (με προνομιακή μεταχείριση στις εξεταστικές περιόδους), μένουν  στον ίδιο τόπο, παίζουν σαν ομάδα στη δεύτερη κατηγορία του πρωταθλήματος της χώρας τους και  κάνουν καθημερινά προπόνηση σε ειδικευμένα προπονητικά κέντρα (πχ. η Ισπανία στην Παλέντσια, το Βέλγιο στο Βιλβόρτ, ενώ η Βουλγαρία για αυτό το Ευρωπαϊκό προετοιμαζόταν από το Φθινόπωρο). Ας μην μιλήσουμε για την Βραζιλία που για το Παγκόσμιο του Αυγούστου έχει ξεκινήσει ήδη προετοιμασία και αυτή την περίοδο φιλοξενεί Ολλανδία και Αργεντινή για φιλικά, ενώ ο προπονητής της ήταν στην Αγκυρα 15 ημέρες για scouting! Αυτή η Εθνική παίδων αξίζει πολλά. Είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία του ελληνικού βόλεϊ, είναι η δεύτερη φορά στην ιστορία του αθλήματος (η πρώτη πριν από 14 χρόνια όταν η τότε παίδων πήρε 2η θέση σε Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο) που υπάρχει τόσο πολύ μεγάλο ταλέντο, τόσο που μπορεί να σκεπάζει τις οργανωτικές και διοικητικές ατέλειες. Αυτά τα παιδιά είναι σαν να φωνάζουν με τις εμφανίσεις τους, στους παράγοντες και τον κόσμο του αθλήματος:  «Βοηθήστε μας, δώστε μας εφόδια για να φτάσουμε ακόμα πιο ψηλά»


ΠΗΓΗ www.sday.gr