Τρέχοντας ένα εκπληκτικό σερί 12 νικών, η Βακίφμπανκ κέρδισε για δεύτερη φορά το Τσάμπιονς Λιγκ γυναικών. Η τουρκκή ομάδα νίκησε στον τελικό της Κωνσταντινούπολης με 3-0 την Ραμπίτα Μπακού, όπως είχε κάνει και το 2011 όταν είχε κατακτήσει και πάλι το τρόπαιο.
Οι θριαμβεύτριες είχαν σε καλή μέρα την Γιοβάνα Μπρακόσεβιτς που σημείωσε 14 πόντους, ενώ από την άλλη μεριά η Μαντλέιν Μοντάνο κινήθηκε σε... ρηχά νερά, καθώς οι 13 πόντοι της δεν συνοδεύτηκαν από καλά ποσοστά. Η ομάδα από το Αζερμπαϊτζάν, ενώ είχε έλαφρώς καλύτερη υποδοχή και εξαιρετικό σερβίς (4 άσοι έναντι 1), ήταν άστοχη στην τελική προσπάθεια, γεγονός που έκρινε την αναμέτρηση.
Διαιτητές: Ροντρίγκεζ - Γκραντίνσκι
Τα σετ: 3-0 (25-17, 25-20, 25-23)
ΒΑΚΙΦΜΠΑΝΚ (Γκουϊντέτι): Σονσίρμα 10, Μπρακόσεβιτς 14, Γκλίνκα 12, Τοκσόι 5, Φίρστ 11, Αϊντεμίρ 5 / Γκούρεσεν (λ - 38% υπ), Γκουρκαϊνάκ 1, Ονάλ, Κιμούρα
ΡΑΜΠΙΤΑ ΜΠΑΚΟΥ (Αμποντάνζα): Ραμπαντζίεβα 6, Σκορούπα 2, Κρσμάνοβιτς 5, Μοντάνο 13 (11/28 επ, 2 μπλοκ, 1 άσος), Κρουζ 10, Ακινραντέγουο 9 / Καστίγιο (λ - 53% υπ), Χούμπνερ, Φομίνα, Στάροβιτς, Ζούκοβα 1
ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ
ΜVP: Γιοβάνα Μπρακόσεβιτς (Βακίφμπανκ)
Καλύτερη διαγώνιος: Ροσίρ Καλντερόν (Γαλατάσαραϊ)
Καλύτερη μπλοκέρ: Νατάσα Κρσμανοβιτς (Ραμπίτα Μπακού)
Καλύτερη σέρβερ: Μαρεν Μπρίνκερ (Μπούστο Αρσίζιο)
Καλύτερη Λίμπερο: Γκιζέμ Γκούρεσεν (Βακίφμπανκ)
Καλύτερη υποδοχέας: Γιούκο Σανο (Γαλατάσαραϊ)
Καλύτερη ακραία: Ναζ Αϊντεμίρ (Βακίφμπανκ)
Κορυφαία σκόρερ: Μαντλέιν Μοντάνο (Ραμπίτα Μπακού)
Τα σετ: 3-0 (25-17, 25-20, 25-23)
ΒΑΚΙΦΜΠΑΝΚ (Γκουϊντέτι): Σονσίρμα 10, Μπρακόσεβιτς 14, Γκλίνκα 12, Τοκσόι 5, Φίρστ 11, Αϊντεμίρ 5 / Γκούρεσεν (λ - 38% υπ), Γκουρκαϊνάκ 1, Ονάλ, Κιμούρα
ΡΑΜΠΙΤΑ ΜΠΑΚΟΥ (Αμποντάνζα): Ραμπαντζίεβα 6, Σκορούπα 2, Κρσμάνοβιτς 5, Μοντάνο 13 (11/28 επ, 2 μπλοκ, 1 άσος), Κρουζ 10, Ακινραντέγουο 9 / Καστίγιο (λ - 53% υπ), Χούμπνερ, Φομίνα, Στάροβιτς, Ζούκοβα 1
ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ
ΜVP: Γιοβάνα Μπρακόσεβιτς (Βακίφμπανκ)
Καλύτερη διαγώνιος: Ροσίρ Καλντερόν (Γαλατάσαραϊ)
Καλύτερη μπλοκέρ: Νατάσα Κρσμανοβιτς (Ραμπίτα Μπακού)
Καλύτερη σέρβερ: Μαρεν Μπρίνκερ (Μπούστο Αρσίζιο)
Καλύτερη Λίμπερο: Γκιζέμ Γκούρεσεν (Βακίφμπανκ)
Καλύτερη υποδοχέας: Γιούκο Σανο (Γαλατάσαραϊ)
Καλύτερη ακραία: Ναζ Αϊντεμίρ (Βακίφμπανκ)
Κορυφαία σκόρερ: Μαντλέιν Μοντάνο (Ραμπίτα Μπακού)
πηγη www.volleynews.gr
«Στιγμές» από τον μεγάλο τελικό (φωτο)
Δείτε ένα φωτορεπορτάζ από τον μεγάλο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ γυναικών και τη νίκη της Βακίφμπανκ επί της Ραμπίτα Μπακού
               |
12NEXT
H κριτική του Τσάμπιονς Λιγκ γυναικών από τον Κυριάκο Καμπερίδη
H κριτική του Τσάμπιονς Λιγκ γυναικών από τον Κυριάκο Καμπερίδη
Γράφει ο Κυριάκος Καμπερίδης:
Εντυπωσιακό το γήπεδο και όλη η εγκατάσταση του «Μπουρχάν Φελέκ» Το γήπεδο δεν ήταν εντελώς γεμάτο ούτε στους αγώνες των τουρκικών ομάδων, αλλά η ατμόσφαιρα ήταν πολύ όμορφη με τους ιταλούς, τούρκους και αζέρους να τραγουδάνε για τις ομάδες τους. Xρησιμοποιήθηκε πολύ το βίντεο για τις αμφισβητούμενες φάσεις και ήταν πολύ θετικό.
Mεγάλες φυσιογνωμίες του παγκοσμίου βόλεϊ ήταν εκεί (Κίραλι, Μπράτσι, Μίλκοβιτς, Τόνφεβ, Χαλντέιν, Ντεπέστελε, Μίλιτς) και φυσικά πολλές μεγάλες αθλήτριες που αγωνίζονται στην Τουρκία (Μπεργκ, Σάσκοβα, Κιμ κ.α.).
Mεγάλες φυσιογνωμίες του παγκοσμίου βόλεϊ ήταν εκεί (Κίραλι, Μπράτσι, Μίλκοβιτς, Τόνφεβ, Χαλντέιν, Ντεπέστελε, Μίλιτς) και φυσικά πολλές μεγάλες αθλήτριες που αγωνίζονται στην Τουρκία (Μπεργκ, Σάσκοβα, Κιμ κ.α.).
Aπό την Ελλάδα ήταν ο Νικολάκης, ο Στράντζαλης, ο Πετίδης και ο Καλμαζίδης. Για τις ομάδες με την σειρά κατάταξης:
ΒΑΚΙΦΜΠΑΝΚ: Ομάδα με όλη τη σημασία της έννοιας. Είχε ένα ρόστερ που είχε τρομερή ισορροπία στην κατανομή των ρόλων και πολύ δουλεμένη στις συνεργασίες των παικτριών της. Ουσιαστικά ποτέ δεν κατάφεραν οι αντίπαλοι να της θέσουν ζητήματα που δεν μπορούσε να λύσει. Εκπληκτική δουλειά στην υποδοχή από το λίμπερο και την Σονσίρμα με υποστήριξη από την Σαόρι όταν πιέστηκαν. Πασαδόρος με μεγάλη ποιότητα τόσο στις μεταβιβάσεις όσο και στην ανάπτυξη του παιχνιδιού με πολλές επιλογές. Με Μπρακόσεβιτς και Γκλίνκα να δίνουν λύσεις στις δύσκολες επιθέσεις, αλλά και με πολύ δουλειά τόσο σε μπλοκ λογικό λόγω ύψους αλλά και στην άμυνα. Οι δύο κεντρικές, ειδικά η Φουρστ ήταν πολύ καλές στο μπλοκ με πολλά σπασίματα αλλά και καλές συνεργασίες στην επίθεση. Ρολίστες για σερβίς (Μέλις) που όταν κλήθηκαν έκαναν απίστευτη δουλειά.
Κορυφαία ήταν η Σονσίρμα. Τα έκανε όλα, υποδοχή, άμυνα, σερβίς, μπλοκ, εκπληκτική στις γρήγορες μπάλες στην επίθεση και ηγετική φιγούρα στο γήπεδο.
Κορυφαίος και ο προπονητής. Εκπληκτική δουλειά από τον Γκουιντέτι καθώς είχε την πιο δουλεμένη ομάδα με έτοιμες λύσεις στο ρόστερ όσο και στον τακτικό τομέα.
ΡΑΜΠΙΤΑ ΜΠΑΚΟΥ: Εκπληκτική η Μοντάνο, τους πήρε από το χέρι και τους πήγε στον τελικό. Πολή καλή και η αμερικανίδα Ακινραντέβο αλλά ήταν μια ομάδα «των δύο». Καλή επίσης και το λίμπερο αλλά με πολύ μονότονη ανάπτυξη από την πασαδόρο αφού το μεγαλύτερο ποσοστό των επιθέσεων πήγαινε σε Μοντάνο, Ακινραντέβο. Έβγαλε από το παιχνίδι τις πολύ καλές παίκτριες που έχει στην άκρη (Γκρουν, Κρουζ, Ραμπατζίεβα). Μία ομάδα με μεγάλη ποιότητα αλλά χωρίς ρόλους στο παιχνίδι της, Πλάνο και λύσεις το χρεώνεται ο Αμποντάντζα.
ΓΙΑΜΑΜΑΙ ΜΠΟΥΣΤΟ ΑΡΣΙΤΣΙΟ: Της έλειπε η παίκτρια που θα έπαιρνε τις δύσκολες μπάλες. Έπαιζε καλά (όσο η υποδοχή ήταν καλή) και είχε τον εύκολο πόντο από το κέντρο. Κλασική ιταλική ομάδα, με τακτική και με υπομονή αλλά σε όσα σετ πιέστηκε στην υποδοχή δεν είχε λύσεις.
ΓΑΛΑΤΑΣΑΡΑΙ: Η χειρότερη ομάδα που αποδείχτηκε και στην τελική κατάταξη καθώς πήρε την 4η θέση. Προσπάθησε με αλχημείες τύπου Μόλναρ (κατέβηκε διαγώνια με την πάσα αλλά έπαιρνε μόνο υποδοχή) να καλύψει τις αδυναμίες της στην ανάπτυξη, αλλά δεν κατάφερνε να φτάνει με αποτελεσματικότητα πάνω στο φιλέ. Η Ρουίζ Καλντερόν και η Νεριχάν πήραν μεγάλο μέρος των επιθέσεων μαζί με την Τζιολί αλλά είχε προβλήματα και στο μπλοκ – άμυνα αλλά και στις «κόντρα» επιθέσεις.
Γενικά το επίπεδο των αθλητριών ήταν πολύ υψηλό ατομικά τόσο σε τεχνική, όσο και σε φυσική κατάσταση αλλά κάποια τακτικά κομμάτια ήταν κατώτερα του αναμενομένου για τέτοιο επίπεδο διοργάνωσης.
Συμπερασματικά, η Βακιφμπάνκ ήταν με διαφορά η καλύτερη ομάδα και πήρε πανάξια τον τίτλο δείχνοντας ότι μόνο οι μεγάλες παίκτριες δεν φτάνουν σε αυτό το επίπεδο αλλά η ομάδα που έχει προετοιμαστεί σωστά έχει αυτοματισμούς και πολύ καλή τακτική. Το βόλεϊ της Βακιφμπάνκ είναι το τοπ βόλεϊ αυτή την στιγμή γιατί συνδυάζει αυτοματισμούς των ανδρών (σε ταχύτητα, συνεργασίες 3-6 στο πάιπ) αλλά και πολύ δουλειά στο κομμάτι μπλοκ άμυνα. Απλά η κορυφαία ομάδα εφέτος…
ΒΑΚΙΦΜΠΑΝΚ: Ομάδα με όλη τη σημασία της έννοιας. Είχε ένα ρόστερ που είχε τρομερή ισορροπία στην κατανομή των ρόλων και πολύ δουλεμένη στις συνεργασίες των παικτριών της. Ουσιαστικά ποτέ δεν κατάφεραν οι αντίπαλοι να της θέσουν ζητήματα που δεν μπορούσε να λύσει. Εκπληκτική δουλειά στην υποδοχή από το λίμπερο και την Σονσίρμα με υποστήριξη από την Σαόρι όταν πιέστηκαν. Πασαδόρος με μεγάλη ποιότητα τόσο στις μεταβιβάσεις όσο και στην ανάπτυξη του παιχνιδιού με πολλές επιλογές. Με Μπρακόσεβιτς και Γκλίνκα να δίνουν λύσεις στις δύσκολες επιθέσεις, αλλά και με πολύ δουλειά τόσο σε μπλοκ λογικό λόγω ύψους αλλά και στην άμυνα. Οι δύο κεντρικές, ειδικά η Φουρστ ήταν πολύ καλές στο μπλοκ με πολλά σπασίματα αλλά και καλές συνεργασίες στην επίθεση. Ρολίστες για σερβίς (Μέλις) που όταν κλήθηκαν έκαναν απίστευτη δουλειά.
Κορυφαία ήταν η Σονσίρμα. Τα έκανε όλα, υποδοχή, άμυνα, σερβίς, μπλοκ, εκπληκτική στις γρήγορες μπάλες στην επίθεση και ηγετική φιγούρα στο γήπεδο.
Κορυφαίος και ο προπονητής. Εκπληκτική δουλειά από τον Γκουιντέτι καθώς είχε την πιο δουλεμένη ομάδα με έτοιμες λύσεις στο ρόστερ όσο και στον τακτικό τομέα.
ΡΑΜΠΙΤΑ ΜΠΑΚΟΥ: Εκπληκτική η Μοντάνο, τους πήρε από το χέρι και τους πήγε στον τελικό. Πολή καλή και η αμερικανίδα Ακινραντέβο αλλά ήταν μια ομάδα «των δύο». Καλή επίσης και το λίμπερο αλλά με πολύ μονότονη ανάπτυξη από την πασαδόρο αφού το μεγαλύτερο ποσοστό των επιθέσεων πήγαινε σε Μοντάνο, Ακινραντέβο. Έβγαλε από το παιχνίδι τις πολύ καλές παίκτριες που έχει στην άκρη (Γκρουν, Κρουζ, Ραμπατζίεβα). Μία ομάδα με μεγάλη ποιότητα αλλά χωρίς ρόλους στο παιχνίδι της, Πλάνο και λύσεις το χρεώνεται ο Αμποντάντζα.
ΓΙΑΜΑΜΑΙ ΜΠΟΥΣΤΟ ΑΡΣΙΤΣΙΟ: Της έλειπε η παίκτρια που θα έπαιρνε τις δύσκολες μπάλες. Έπαιζε καλά (όσο η υποδοχή ήταν καλή) και είχε τον εύκολο πόντο από το κέντρο. Κλασική ιταλική ομάδα, με τακτική και με υπομονή αλλά σε όσα σετ πιέστηκε στην υποδοχή δεν είχε λύσεις.
ΓΑΛΑΤΑΣΑΡΑΙ: Η χειρότερη ομάδα που αποδείχτηκε και στην τελική κατάταξη καθώς πήρε την 4η θέση. Προσπάθησε με αλχημείες τύπου Μόλναρ (κατέβηκε διαγώνια με την πάσα αλλά έπαιρνε μόνο υποδοχή) να καλύψει τις αδυναμίες της στην ανάπτυξη, αλλά δεν κατάφερνε να φτάνει με αποτελεσματικότητα πάνω στο φιλέ. Η Ρουίζ Καλντερόν και η Νεριχάν πήραν μεγάλο μέρος των επιθέσεων μαζί με την Τζιολί αλλά είχε προβλήματα και στο μπλοκ – άμυνα αλλά και στις «κόντρα» επιθέσεις.
Γενικά το επίπεδο των αθλητριών ήταν πολύ υψηλό ατομικά τόσο σε τεχνική, όσο και σε φυσική κατάσταση αλλά κάποια τακτικά κομμάτια ήταν κατώτερα του αναμενομένου για τέτοιο επίπεδο διοργάνωσης.
Συμπερασματικά, η Βακιφμπάνκ ήταν με διαφορά η καλύτερη ομάδα και πήρε πανάξια τον τίτλο δείχνοντας ότι μόνο οι μεγάλες παίκτριες δεν φτάνουν σε αυτό το επίπεδο αλλά η ομάδα που έχει προετοιμαστεί σωστά έχει αυτοματισμούς και πολύ καλή τακτική. Το βόλεϊ της Βακιφμπάνκ είναι το τοπ βόλεϊ αυτή την στιγμή γιατί συνδυάζει αυτοματισμούς των ανδρών (σε ταχύτητα, συνεργασίες 3-6 στο πάιπ) αλλά και πολύ δουλειά στο κομμάτι μπλοκ άμυνα. Απλά η κορυφαία ομάδα εφέτος…
