Για την επιστροφή της στην ενεργό δράση μίλησε η Μαρία Καρδαμανίδου, μέσα από μία νέα συνέντευξη. Η 41χρονη πρώην διεθνής εγκατέλειψε το ρόλο της προπονήτριας και αποτελεί πλέον μέρος του Δημόκριτου Μυγδονίας.
Εδώ και 2-3 χρόνια ασχολείστε με το volley από τη θέση της προπονήτριας στην Αθλέτικο. Θα θέλαμε, λοιπόν, να μας πείτε, πώς αποφασίσατε να ξαναμπείτε στα γήπεδα και σαν αθλήτρια και γιατί επιλέξατε τον Δημόκριτο Μυγδονία
Τον Δημόκριτο Μυγδονίας τον γνωρίζω σχεδόν από την ίδρυσή του. Τον τελευταίο χρόνο, έχοντας μια άριστη συνεργασία με τον προπονητή Παναγιώτη Πυργιώτη στα τμήματα μίνι βόλεϊ, Αθλέτικο διαπίστωσα ότι αν και είναι νέο σωματείο, έχει δημιουργήσει γερές βάσεις με σωστή οργάνωση και επιλογές, και προάγει πραγματικά το άθλημα του βόλεϊ. Στις δύσκολες εποχές που περνά ο χώρος του βόλεϊ, για μένα προσωπικά, είναι ενθαρρυντικό και ελπιδοφόρο, το γεγονός ότι ένας σύλλογος δίνει προτεραιότητα στα τμήματα υποδομής και μάλιστα χωρίς καμία βοήθεια από την πολιτεία. Τα τελευταία χρόνια ζω μακριά από το κέντρο της Θεσσαλονίκης και όπως έχω δηλώσει παλιότερα, επιθυμία μου είναι να στηρίξω με οποιοδήποτε τρόπο το βόλεϊ της επαρχίας, επειδή προέρχομαι από την επαρχία. Ως προπονήτρια, θα μεταφέρω ό,τι μου έχουν μάθει κορυφαίοι έλληνες και ξένοι προπονητές στην αθλητική μου διαδρομή στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και ως παίκτρια, θα συνεχίσω να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό και την εμπειρία τόσων χρόνων. Γι αυτόν το λόγο δημιούργησα την Ακαδημία Αθλέτικο στην Νεοχωρούδα, γι’ αυτόν τον λόγο έπαιξα πριν 3 χρόνια στην Νίκη Βόλου και γι’ αυτό, αυτή την χρονιά, επέλεξα τον Δημόκριτο Μυγδονίας, μια νεανική και ταλαντούχα ομάδα του Δήμου μου -του Δήμου Ωραιοκάστρου, για να της δώσω μια ώθηση να πετύχει τον στόχο της, να ανέβει κατηγορία στο πρωτάθλημα. Όταν, μάλιστα, ο Παναγιώτης Πυργιώτης μου έκανε διστακτικά την πρόταση να παίξω στην ομάδα του, είμαι σίγουρη ότι δεν φανταζόταν ότι θα έπαιρνε τόσο γρήγορα την θετική απάντηση..! Για μένα χρειάστηκε τρία δευτερόλεπτα να αποφασίσω για το αν θέλω να ξαναμπώ στα γήπεδα… Η φλόγα του αγώνα δεν σβήνει εύκολα, η λαχτάρα να αγωνιστώ είναι μεγάλη και το πάθος για νίκη είναι τεράστιο, ακόμα και σ’ αυτή την ηλικία, και το γεγονός ότι θα βοηθήσω μια αξιόλογη ομάδα α πετύχει τον στόχο της με χαροποιεί ιδιαίτερα. Θα αγωνίζομαι για όσο μου το επιτρέπει η φυσική μου κατάσταση και για όσο διάστημα θα είμαι απαραίτητη σε μια ομάδα με στόχους και όραμα.
Τι έχετε, να πείτε στους γονείς και τα νέα παιδιά για τον αθλητισμό;
Το πρόγραμμα των παιδιών μας σήμερα είναι πάρα πολύ φορτωμένο και απαιτητικό. Ο ελεύθερος χρόνος είναι δυσεύρετος και η προσωπική επαφή και επικοινωνία μεταξύ των παιδιών γίνεται μέσω της τεχνολογίας. Εδώ, το κομμάτι του αθλητισμού, πρέπει να παίξει τον πιο σπουδαίο ρόλο, όχι μόνο για την σωματική τους υγεία, αλλά για την κοινωνικοποίηση και τη διαμόρφωση δυνατών χαρακτήρων. Μπορεί στα νέα παιδιά το να αθλείται κάποιος αρκετά συχνά, να φαίνεται δύσκολο και ακατόρθωτο, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή λείπει η παιδεία του αθλητισμού από την οικογένεια και κατ’ επέκταση υπάρχει αδυναμία του παιδιού να δεχτεί ότι ο αθλητισμός είναι τρόπος να ζεις την κάθε σου μέρα: Να τη ζεις με ομαδικότητα, υπερπροσπάθεια, κατακτώντας στόχους και προπάντων με δυνατά συναισθήματα.
Έχετε δημιουργήσει τη δική σας, υπέροχη, οικογένεια. Πώς συνδυάζετε την οικογένεια με τον αθλητισμό;
Όταν αποφάσισα να δημιουργήσω οικογένεια, έκανα ένα διάλειμμα από την μεγάλη κατηγορία (Α1) συνεχίζοντας σε μικρότερες κατηγορίες, στις οποίες οι απαιτήσεις είναι σαφώς πιο λίγες. Πάντα, όμως, είχα την συμπαράσταση του συζύγου μου αλλά και των γονιών του, και τις λίγες ώρες που έλειπα, τα παιδιά μου ήταν σε καλά χέρια. Για κάποια μητέρα που δεν έχει βοήθεια,
ασφαλώς είναι δύσκολο να ακολουθήσει τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις. Εγώ αισθάνομαι πολύ τυχερή επειδή στην προσπάθειά μου αυτή, είχα σύμμαχο την γιαγιά, τον παππού και τον άντρα μου. Τώρα που τα παιδιά έχουν μεγαλώσει, ακολουθούν, όσο είναι εφικτό, το πρόγραμμά μου, είτε συμμετέχοντας στις προπονήσεις των ακαδημιών μου, είτε ενθαρρύνοντάς με από την κερκίδα στους αγώνες μου!
πηγη ΕΠΕΣΘ