Σελίδες


Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, αετέ...

Η σύζυγος του αετού του βόλεϊ, Ελένη Δούκα, εκφράζει τις ευχαριστίες, αλλά και τα παράπονα της γι' αυτούς που δεν τήρησαν τις υποσχέσεις, αλλά και τις υποχρεώσεις τους...
Πέρασαν 2 χρόνια απο τον αδόκητο θάνατο του Νίκου Σαμαρά, κι ακόμη δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι έφυγε από κοντά μας ο "αετός" του ελληνικού βόλεϊ σε  ηλικία 42 χρονών, χωρίς να προλάβει να δει τον γιό του Στράτο να φορά τη φανέλα με το 9, να καμαρώσει τους μικρούς-ες  Λήμνιους να παίζουν βόλεϊ, να χαρεί  την επιστροφή της Ορεστιάδας στη μεγάλη κατηγορία.
Βέβαια αν ζούσε, θα στεναχωριόταν για την παρακμή του ελληνικού βόλεϊ και ιδιαίτερα της αγαπημένης του Εθνικής ανδρών, που σταμάτησε τις συμμετοχές της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2006 και στο Ευρωπαικό από το 2009. Θα στεναχωριόταν επίσης αν μάθαινε εκεί ψηλά,  για τη συμπεριφορά ορισμένων στη σύζυγο του Ελένη Δούκα και στο γιό του Στράτο, που μετακόμισαν από πέρυσι στην Καστέλα του Πειραιά.
Τι άλλαξε τα δυο τελευταία χρόνια, μετά το θάνατο του; Πρώτα απ όλα,  οι κεφαλές του αθλήματος που δεν ανέβαλαν τα πρωταθλήματος, έμαθαν ποιός είναι ο Νίκος Σαμαράς, αφού βρέθηκαν στο επίκεντρο της λαϊκής οργής. Αρκετοί, αν όχι οι περισσότεροι, δεν ήξεραν το μέγεθος του αθλητή Σαμαρά, του ανθρώπου Σαμαρά , θεώρησαν ότι ήταν ένας βολεϊμπολίστας της σειράς και όχι ο ...αρχιστράτηγος του αθλήματος. Γι αυτό εξάλλου και το Λιγκ Καπ πήρε το όνομα του, όπως και τα γυμναστήρια της Λήμνου και της Ορεστιάδας. Η ομάδα που προπονούσε, η Λήμνος, έφτασε ως την Α2 ανδρών, έκανε την οικονομική υπέρβαση, με απανωτά ταξίδια, δεν άντεξε  και επέστρεψε στα τοπικά πρωταθλήματα.
Η σύζυγος του Ελένη Δούκα, δυο χρόνια μετά το θάνατο του, έχει να μας πει ευχάριστα, αλλά και δυσάρεστα "Όλα τα παιδάκια στη Λήμνο παίζουν πλέον βόλεϊ. Αγοράκια και κοριτσάκια. Αυτό ήταν το όνειρο του Νίκου. Σε καλούς ρυθμούς και με παραγωγή παικτών-τριών συνεχίζει και ο σύλλογος μπιτς βόλει "Άττικα Μπιτς Βόλει" με έδρα  το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, αφού μου μετέφερε το μεράκι του και ασχολούμαι προσωπικά.  Μετακομίσαμε με τον Στράτο στην Καστέλα, καθώς μέσω ΑΣΕΠ προσλήφθηκα στο Πρωτοδικείο Πειραιά"
 
Πάμε και στα δικαιολογημένα παράπονα "δεν θέλω να μεμψιμοιρώ και δεν ζητώ ελεημοσύνη, αλλά πρέπει να μάθει ο κόσμος ότι κάποιοι δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους και ακόμη χειρότερα, τις υποχρεώσεις τους. Ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης για παράδειγμα οφείλει ένα  ποσόν(περίπου 6.500) και μας ζήτησε αποδοχή κληρονομιάς για να μας το δώσει. Το κάναμε κι αυτό, πλήρωσαν κάποια λίγα και από τότε δεν έδωσαν σημεία ζωής. Βέβαια το χρέος είναι προηγούμενης διοίκησης, ο σύλλογος όμως έχει συνέχεια".
 Η ΕΣΑΠ εξάλλου υποσχέθηκε ασφάλεια σπουδών για τον Στράτο και έμεινε στα λόγια. Δεν ζητιανεύουμε, αλλά κάποιοι που μας χτυπούσαν τότε την πλάτη και μας παρηγορούσαν, δεν είναι κοντά μας"
Toν βρήκε στο περίπτερο
Από τον θάνατο του 42 χρονου Νίκου και μετά καταγράφηκαν πολλές μαρτυρίες , σταχυολογήσαμε κάποιες από αυτές και τις καταθέτουμε, ως φόρο τιμής στον αετό  του ελληνικού βόλει.
Ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον Νίκο Σαμαρά, ο προπονητής Γιώργος Καμπερίδης (πατέρας του Κυριάκου που πέρασε από τους πάγκους της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού) θυμήθηκε την πρώτη του γνωριμία με τον «Σαμ»: «Ο Νίκος ήταν ένας εξαιρετικός αθλητής κι ένα σοβαρό, πάρα πολύ σοβαρό παιδί. Όλοι μιλούσαν γι’ αυτόν και άρχισα να τον ψάχνω, χωρίς όμως επιτυχία. Τελικά τον είδα συμπτωματικά μπροστά μου στο περίπτερο έξω από το Δημοτικό Σχολείο. Ήταν Νοέμβριος του 1985 κι εκεί του είπα χωρίς περιστροφές . "Εσύ θα έρθεις να παίξεις βόλεϊ"  και τον πήρα και πήγαμε στο γήπεδο. Στην αρχή μου ξέφυγε και δεν ήθελε να συνεχίσει, με αποτέλεσμα να αναγκαστώ να πάω σπίτι του. Εκεί τον παρότρυνε η γιαγιά του κι έτσι ξεκίνησε. Ο Νίκος ήταν ένα από τα μεγαλύτερα, αν όχι το μεγαλύτερο ταλέντο που πέρασε από τα χέρια μου. Ήταν αφοσιωμένος σ’ αυτό που έκανε και γι’ αυτό έπαιζε μέχρι 42 χρονών. Πολλοί τον είχαν παρεξηγήσει, αλλά δεν ήταν ο άνθρωπος που παρουσίαζαν κάποιοι. Εγώ δεν είχα ποτέ πρόβλημα μαζί του, απλά όταν λες τα πράγματα με το όνομα τους, τότε ακούς και… διάφορα. Κρίμα γιατί έφυγε ένας σπουδαίος αθλητής και άνθρωπος».
πηγη www.sport24.gr