Το ΑΣΕΑΔ ,λοιπόν, απέρριψε την προσφυγή του Ηρακλή για τον μηδενισμό που είχε αποφασίσει ο αθλητικός δικαστής. Ως εκ τούτου ένα από τα ιστορικότερα σωματεία της ελληνικής πετοσφαίρισης (μην μπούμε τώρα στη διαδικασία να συζητήσουμε για το εάν είναι το κορυφαίο ή όχι) υποβιβάζεται στην Α2. Σωστό και δίκαιο με δεδομένες τις άπειρες εκκρεμότητες που έχει το ΤΑΑ με παίκτες, προπονητές, φροντιστές, νερουλάδες, πετσετάδες, ξεματιάστρες και όλους όσοι ενεπλάκησαν κατά καιρούς με την ομάδα, του δημοσίου (φυσικά) συμπεριλαμβανομένου. Κάθε εφοριακός-ελεγκτής θα πάθαινε πολλαπλά εγκεφαλικά στη θέα των μαγειρεμάτων (sic) που διάφοροι έχουν κατά καιρούς δοκιμάσει ή επιτύχει. Τουλάχιστον έτσι λένε τα πρόσφατα ρεπορτάζ και οι δημοσιευμένες έρευνες. Εγώ μπορώ να πιστοποιήσω μόνο τα άπειρα μη διακανονισμένα χρέη. Και πάλι όμως είναι υπεραρκετά για να μην έχει θέση η ομάδα στην Α1.
Όμως:
1) Η παραμονή στην κατηγορία κρίνεται στα γραφεία, ενώ η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού (ναι, αυτή η αστειότητα) είχε δώσει πιστοποιητικό συμμετοχής στην αρχή της χρονιάς γνωρίζοντας (κάνοντας όμως τα στραβά μάτια) πάμπολλες παρατυπίες και οφειλές. Των εφοριακών εκκρεμοτήτων συμπεριλαμβανομένων βεβαίως-βεβαίως, ανεξαρτήτως εάν σήκωσε το βόλεϊ το σταυρό των αμαρτιών του σωματείου στο σύνολό του. Μετά το τέλος της σεζόν θυμηθήκαμε τις παρατυπίες του Ηρακλή; Αυτή η ετεροχρονισμένη απόφαση από μόνη της συνιστά στρέβλωση και αλλοίωση πρωταθλήματος.
2) Πείτε μου σας παρακαλώ πόσες από τις ομάδες της Volleyleague (εφόσον οι φάκελοί τους εξεταστούν στη λεπτομέρεια) θα είχαν δικαίωμα συμμετοχής σε μια επαγγελματική λίγκα. Το ζητούμενο δεν είναι να ζυγίσουμε ποιός είναι περισσότερο αφερέγγυος ή περισσότερο ''λαμόγιο'' (εάν είναι). Δεν υπάρχει λίγο ή πολύ έγκυος...
3) Με ποια κριτήρια θα αποφασίσει τώρα η ΕΣΑΠ για την 12η ομάδα του πρωταθλήματος;
Εδώ σε θέλω μάστορα. Τα σενάρια που έχουν αρχίσει εδώ και ώρα να παίζουν είναι τα εξής:
1) Παραμονή του Παναθηναϊκού υποβιβάσθηκε ως 11ος της βαθμολογίας. Αστειότητα! Ο Παναθηναϊκός χρωστάει της Μιχαλούς. Είναι αδύνατον να δώσει (μια κανονικά σκεπτόμενη ΕΕΑ) πιστοποιητικό συμμετοχής στο νέο πρωτάθλημα.
2) Παραμονή του Μίλωνα που υποβιβάσθηκε ως 12ος. Ναι, αλλά θα μείνει στην κατηγορία ομάδα που δεν μπήκε ούτε στα πλέι-άουτ;
3) Άνοδος και τρίτης ομάδας από την Α2. Αυτή είναι η Ορεστιάδα.
Πέραν της προκήρυξης (που αν δε γελιέμαι επιτάσσει την εφαρμογή του τρίτου σεναρίου) , υπάρχουν πολύ σοβαρά ερωτηματικά για τη δυνατότητα κατάθεσης ενός πλήρους και καθαρού φακέλου , όταν έρθει η ώρα.
Στο σενάριο παραμονής του Παναθηναϊκού η άποψή μου είναι σαφής. Εάν βρεθεί χορηγός-σωτήρας και η ομάδα καθαρίσει ΠΛΗΡΩΣ, ας μείνει στην κατηγορία επ’ αγαθώ του αθλήματος. Επειδή όμως κάτι τέτοιο είναι παντελώς απίθανο να συμβεί (άλλωστε ο ερασιτέχνης τα ‘χει αφήσει όλα στο έλεος του Θεού και του Αλαφούζου που σφυρίζει αδιάφορα και τους κάνει συνεχείς γυριστές για το γήπεδο και τα περσινά οφειλόμενα) γυρίζουμε στο καυτό ερώτημα: ΠΟΙΟΣ;
Η ειλικρινής απάντηση είναι απλούστατη: ΚΑΝΕΙΣ!
Κατά την άποψή μου υπάρχουν δυο μόνο δρόμοι:
Είτε...
1) Με τις ευλογίες ΕΣΑΠ-ΕΟΠΕ μηδενίζουν όλοι και αρχίζουμε από την αρχή, άρα η βαθμολογία επικυρώνεται όπως κρίθηκε εντός των τεσσάρων γραμμών (αυτό όμως δεν γίνεται από τη στιγμή που υπάρχει τελεσίδικη απόφαση ανώτατου οργάνου)
Είτε...
2) Κάνει ένα γενναίο ξεσκαρτάρισμα και πηγαίνει σε πρωτάθλημα 10 ή ακόμα και 8 ομάδων που μπορούν κουτσά-στραβά να αντεπεξέλθουν. Οι υπόλοιποι μηδενίζουν (τουλάχιστον ως προς το δημόσιο) γυρίζοντας τα σωματεία τους σε ερασιτεχνικά και μπαίνουν αυστηροί κανόνες για τη λειτουργία τους (σε Α1 και Α2) με βάση τις προ τριετίας προτάσεις του ΠΑΣΑΠ (συνδικαλιστικό όργανο των αθλητών).
Εν ολίγοις είναι η χρυσή ευκαιρία της ΕΣΑΠ (διοργανώτριας της επαγγελματικής λίγκας) να ξεκαθαρίσει μια και καλή το τοπίο και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις δημιουργίας ενός υγιούς πρωταθλήματος μετά από δυο ή τρεις σεζόν. Οποιαδήποτε νομική εισήγηση (που ασφαλώς θα στηρίζεται σε κάποιο παραθυράκι ή κάποια... ασάφεια) απλώς θα δώσει παράταση ζωής (μικρή στα σίγουρα) στον ετοιμοθάνατο. Η Ένωση θα διαλυθεί εάν οι επικεφαλής της δεν δουν ΤΩΡΑ τη χρυσή ευκαιρία που τους δίνει.
Το να γράψω ένα μνημόσυνο για τον ιστορικό Ηρακλή κλαίγοντας πάνω από το πτώμα του , ή να κλαίγομαι για τον ιστορικό Παναθηναϊκό (σχηματικό το πρώτο ενικό) δεν θα βοηθήσει σε τίποτα απολύτως.
Το δίλημμα είναι σαφές:
Ή διεξάγεται πρωτάθλημα με τις ομάδες που κέρδισαν τη συμμετοχή τους στο γήπεδο, σβήνοντας τα χρέη, ή πηγαίνουμε σε πρωτάθλημα με λιγότερες ομάδες. Όσες αντέχουν, όσες είναι συνεπείς και πληρούν επ’ ακριβώς τις προϋποθέσεις. Δεν είναι ντροπή να παίξουν 10 ομάδες στη νέα Volleyleague. Τουλάχιστον αυτές οι 10 στο τέλος της επόμενης σεζόν θα καταταγούν με βάση τα αποτελέσματά τους στο γήπεδο και όχι με βάση δικαστικές αποφάσεις που θα σέρνονται για πάντα.
Είναι σκληρό να υποβιβάζεται ο Ηρακλής , είναι εξίσου σκληρός ο υποβιβασμός του Παναθηναϊκού, όμως πρωτίστως πρέπει να σωθεί η Λίγκα και να επιβιώσει το άθλημα.
Τώρα χρειάζεται μια γενναία απόφαση και η δημιουργία ενός ισχυρού πλαισίου διεξαγωγής του επόμενου πρωταθλήματος. Η τύχη του επαγγελματικού βόλεϊ, η τύχη του αθλήματος στο σύνολό του είναι στα χέρια των παραγόντων της ΕΣΑΠ, αλλά και στις παρεμβάσεις που έχει υποχρέωση να κάνει η ΕΟΠΕ.
Θέλουν; Μπορούν; Θα δείξει η ζωή. Την Τετάρτη θα μετρήσουμε για ακόμα μια φορά το μπόι όλων.
Εάν αποδειχθούν νάνοι, θα είμαστε βέβαιοι για τον θάνατο της Volleyleague. Εάν είναι γίγαντες και γενναίοι, το βόλεϊ θα τους χρωστά αιώνια ευγνωμοσύνη.
Βγάζουμε λοιπόν τα χρωματιστά γυαλιά και πάμε να δούμε καθαρά το συμφέρον της Λίγκας και του αθλήματος.
Αυτό που αδυνατεί να κάνει η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού λόγω ανικανότητας, ας το κάνει η διοργανώτρια.
