Ο Κώστας Ασημακόπουλος γράφει για τη δράση του σαββατοκύριακου στη volley league, την ήττα του Ολυμπιακού από την Παναχαϊκή, τη μάχη Λεώνη-Κράβαρικ, αλλά και τις κρίσιμες στιγμές που ζει ο Ηρακλής.
Αν δεν έχουμε κάποια μεγάλη έκπληξη της τελευταίας στιγμής ο Άρης θα παίξει με ηρωισμούς απέναντι στον ΠΑΟΚ που αν είναι πλήρης και δεν έχει κάποια απουσία δύσκολα να χάσει τον αγώνα. Το ντέρμπι αυτό είναι μια ζωή ολόκληρη για τον Αντρέι Κράβαρικ και τον Αλέκο Λεώνη που θα βρεθούν για πρώτη φορά αντίπαλοι ως προπονητές. Για περισσότερο από μία δεκαετία ο Λεώνης συμβούλευε τον Αντρέα σαν παίκτη και πάντα τον άκουγε ειδικά στα 2-3 τελευταία χρόνια πριν ο Λεώνης αποχωρήσει από τον «γηραιό».
Κι επειδή έχουμε πει πως η ζωή κάνει κύκλους, οι δυο τους για πάνω από 10 χρόνια έδωσαν περισσότερα από 500 παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπης και περισσότερα από 50 ματς κόντρα σε Άρη και ΠΑΟΚ τους οποίους σήμερα υπερασπίζονται και μάλιστα την ίδια ημέρα που κρίνονται πολλά για το μέλλον του Γ.Σ.Ηρακλής στο συμβούλιο της Περιφέρειας Θεσσαλονίκης.
Το κλείσιμο του συλλόγου είναι έξω από κάθε λογική και δεν έχει να προσφέρει τίποτα ούτε στο Ελληνικό Δημόσιο και στα ταμεία του. Το μόνο που θα κάνει είναι να ανοίξει έναν φαύλο κύκλο νέων προβλημάτων και να κλείσει έναν από τους πιο ιστορικούς συλλόγους της χώρας χωρίς το παραμικρό όφελος.
Υπάρχουν παράγοντες και συγκεκριμένοι άνθρωποι που υπέγραψαν και ενέκριναν τις ατασθαλίες. Έχουν και διευθύνσεις και ονόματα αλλά και περιουσιακά στοιχεία. Δεν έχουμε δει και δεν έχουμε ακούσει ούτε έναν να έχει λογοδοτήσει στη δικαιοσύνη για το σκάνδαλο του «αιώνα» στον Ηρακλή. Όταν το δούμε και το ακούσουμε τότε μπορούμε να συζητήσουμε για τη δήμευση των περιουσιακών στοιχείων του συλλόγου. Όπως έγραφε και το πανό συμπαράστασης των οπαδών της Παναχαϊκής προς τον Γ.Σ.Ηρακλής «κάτω τα ξερά σας από τον Ηρακλή».
Τη νίκη της αγωνιστικής πέτυχε η Παναχαϊκή. Πραγματικά έγραψε η ιστορία και πέρασε στο κλειστό κλαμπ των πέντε νεοφώτιστων ομάδων που με το «καλημέρα» στην Α1 έχουν νικήσει τον πρωταθλητή της προηγούμενης σεζόν. Αυτές οι ομάδες είναι ο Φοίνικας Σύρου, ο Παμβοχαϊκός, ο Απόλλων Καλαμαριάς, η Νίκη Αιγινίου και η Παναχαϊκή. Και μιλάμε για αγώνα που ο Ολυμπιακός φαίνεται να κρατούσε στα χέρια του αλλά όπως έγινε και στη Σύρο τον έχασε στο τάι μπρέικ. Τρία στα τρία έχει ο Ολυμπιακός μακριά από την έδρα του και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της Α΄Εθνικής. Γενικά ο Ολυμπιακός σπάει πολλά αρνητικά ρεκόρ από την αρχή της σεζόν και παρά την διαβεβαίωση του Δημήτρη Καζάζη πως η ομάδα θα πάρει και εφέτος το πρωτάθλημα μέχρι στιγμής δεν το αποδεικνύει. Όσο και να επιμένει ο Καζάζης η ομάδα έχει χάσει την σπιρτάδα και το πάθος της και φαίνεται πως κάπου έχει χαλάσει η συνταγή σε σύγκριση με την περσινή σεζόν.
Η νίκη της Παναχαϊκής ήταν πραγματικά σημαντική για πολλούς λόγους. Κατ΄ αρχήν μεταφορικά και κυριολεκτικά στην Παναχαϊκή γέλασε και ο κάθε πικραμένος.
Ήρθε την κατάλληλη στιγμή για την πατρινή ομάδα, δύο αγωνιστικές αφότου άλλαξε ο προπονητής και μάλιστα με κορυφαίο τον πασαδόρο Νίκο Αγγελόπουλο που είδε τον πατέρα του να παραιτείται και ο ίδιος να αμφισβητείται. Ο Νίκος Ρουμελιώτης για άλλο ένα ματς ήταν ο ηγέτης της ομάδας του και μάλιστα νίκησε την παλιά του ομάδα. Όπως είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου ο Ολυμπιακός θα έχανε μόνο από Ολυμπιακούς, εννοώντας τους παίκτες της Παναχαϊκής που πέρασαν από τον Ολυμπιακό, δηλαδή, τον ίδιο, τον Αγγελόπουλο, τον Λιβαθηνό και τον Μένιο Ρουμελιώτη συν τον προπονητή Γιώργο Λυκούδη ο οποίος μετά από 11 χρόνια νίκησε πάλι τον Ολυμπιακό ως προπονητής. Η πρώτη προπονητική νίκη του Λυκούδη επί του Ολυμπιακού ήταν για το κύπελλο το 2002 όταν ο Άρηςείχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό του Ντανιέλε Ρίτσι που έπαιζε χωρίς τον τραυματία Γκιούρδα.
Η αλλαγή κλειδί για την Παναχαίκή ήταν ο Κώστας Βασιλάκος που με την είσοδο του στην θέση του Στάθη Ντονά - ο οποίος είναι διαγώνιος και κατά συνθήκη ακραίος - η Παναχαϊκή μάζεψε την υποδοχή της και παρουσίασε δεμένο σύνολο. Είναι εντυπωσιακό πως η Παναχαϊκή μέχρι στιγμή έχει κάνει δύο νίκες στο πρωτάθλημα και αυτές είναι επί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού.
Η πλάκα είναι πως ο Ολυμπιακός μετά από 7 αγωνιστικές έχει 15 βαθμούς και ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης 20 βαθμούς, ενώ πριν από ένα χρόνο πάλι στο τέλος της 7ης αγωνιστικής ο Ολυμπιακός είχε 20 βαθμούς και ο Εθνικός 15 και μάλιστα την 7η αγωνιστική ο Ολυμπιακός είχε νικήσει στον Έβρο τον Εθνικό 3-2 σετ. Τίποτα δεν είναι τυχαίο...
Όπως και η πορεία του Εθνικού αλλά και η νοοτροπία του νικητή που έχει αποκτήσει. Συμπαγές μπλοκ, σταθερή υποδοχή και δύο ξένοι (Μιγιαΐλοβιτς, Ράιτς) που κάνουν για τέσσερις. Αλλά και ο Σάκης Μουστακίδης το πάει καλά. Παρά τον ενθουσιασμό του και την ικανοποίηση του είναι πολύ μαζεμένος και στις δηλώσεις του και στο πως αντιμετωπίζει τους αγώνες και αυτό δείχνει σοβαρότητα πρωταθλητή.
Τα ίδια και ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος στον Φοίνικα Σύρου. Κρατάει χαμηλά τη μπάλα κι ας πέταξε για πρώτη φορά μουσούδα στην 2η θέση της βαθμολογίας κάτι που είχε να συμβεί από τη σεζόν 2011-12 και τους τελικούς με τον Ηρακλή. Ο Ανδρεόπουλος από το καλοκαίρι έλεγε πως περιμένει τον Ουκρανό Ντιάτσκοφ να δείξει την αξία του και να πάρει πάνω του την ομάδα. Αυτό το είδαμε τις τελευταίες δύο αγωνιστικές δικαιώνοντας τον κορίνθιο τεχνικό που την επόμενη αγωνιστική θα φιλοξενήσει τον Μουστακίδη στη Σύρο στο μεγάλο ντέρμπι κορυφής μεταξύ των δύο πρωτοπόρων, του Φοίνικα και του Εθνικού στη Σύρο. Οι δυο τους ξέρουν καλά από μονομαχίες, για περίπου 10 χρόνια ήταν αντίπαλοι πασαδόροι στους «αιώνιους».
Ο Παναθηναϊκός έχασε πάλι αλλά κανείς δε μπορεί να πει πως δεν κάνει προσπάθεια. Δεν φτάνει, όμως, για την Βόλεϊ Λιγκ όπου όπως αποδείχτηκε όλες οι υπόλοιπες ομάδες είναι ένα κλικ πάνω. Ο Παναθηναϊκός θέλει επειγόντως έναν καλό ακραίο και γιατί όχι δύο ξένους ακραίους και ο ένας ξένος κεντρικός να μείνει μαζί με τον Μαδούρα κι εάν Έλληνα ακόμα. Μία αλλαγή ξένου είναι δυνατόν να γίνει άμεσα αλλά αυτή την περίοδο είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν καλοί και έμπειροι παίκτες. Ακόμα και μεταγραφή να γίνει ο νέος που θα έρθει θα χρειαστεί χρόνο και για αυτό όσο πιο γρήγορα γίνουν οι αλλαγές τόσο το καλύτερο εφόσον βέβαια το επιτρέπουν οι οικονομικές δυνατότητες της διοίκησης.
Στο Βραχάτι γύρισαν τα χαμόγελα μετά τη νίκη επί της Κηφισιάς αλλά ακόμα χρειάζεται να γίνουν πολλά για να πατήσει η ομάδα στα πόδια της. Το ενθαρρυντικό είναι πως οι Κράουσε, Ασπιώτης που μέχρι τώρα δεν είχαν αποδώσει τα αναμενόμενα, σήκωσαν την ομάδα στις πλάτες τους. Ο Καναδός έδειξε και πάλι πολύ καλά στοιχεία σε σερβίς και επίθεση αλλά στην πάσα δεν το έχει.
Και κλείνουμε με την ΑΕΚ. Πολύ πίεση για το τίποτα. Οσο η ομάδα είχε μπει χαλαρά στο πρωτάθλημα πήγαινε τρένο. Μόλις άρχισε το «πρέπει να νικήσουμε» έγιναν τρεις σερί ήττες. Έτσι όπως είναι σχεδιασμένη αυτή η ομάδα της ΑΕΚ με το συγκεκριμένο ρόστερ μόνο με καλή ψυχολογία θα προχωρήσει. Όσο θα πιέζεται η ομάδα να φέρει νίκη ως φαβορί θα ζορίζεται.
πηγη www.gazzetta.gr
