Στο gazzetta.gr
Παρασκευή, 24 Σεπτεμβρίου 2010 16:26
Έχετε δίκιο. Το κουράσαμε με τα διοικητικά. Έτσι κι αλλιώς δεν αλλάζει τίποτα. Τα μόνα που αλλάζουν είναι τα πρόσωπα. Το επίπεδο φθίνει όλο και περισσότερο εντός κι εκτός γηπέδων. Σήμερα δεν θα γκρινιάξουμε. Ευτυχώς αρχίζει το 17ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και θα ασχοληθούμε επιτέλους και με το άθλημα. Το πραγματικό βόλεϊ που θα παιχτεί στα γήπεδα των δέκα πόλεων της Ιταλίας. Ονειρευτείτε, λοιπόν, ότι είστε στην Ιταλία και ξεκινάμε...
Πριν φτάσουμε, όμως, στο αγωνιστικό κομμάτι, ας μιλήσουμε λίγο για την προβολή της διοργάνωσης. Αν έχετε ταξιδέψει το τελευταίο διάστημα στην Ιταλία, θα το έχετε καταλάβει πως εκεί αγαπούν πραγματικά το βόλεϊ και -κυρίως- το γνωρίζουν. Γενικά αγαπούν τον αθλητισμό και τιμούν τις μεγάλες διοργανώσεις.
Από τα αεροδρόμια μέχρι και στα τρένα υπάρχουν αφίσες που διαφημίζουν τη διοργάνωση. Οι 10 πόλεις που φιλοξενούν τους αγώνες ζουν μια πραγματική γιορτή. Όλη η RΑΙ ασχολείται με το 17ο Μουντιάλ. Και επειδή μιλάμε για προβολή και όχι για μπαρμπούτσαλα, ακόμα και ο πάπας Βενέδικτος μπήκε στο... κόλπο. Πήγε ο Μαυρομάτης της Ιταλίας (Κάρλο Μάγκρι) κι έδωσε στον πάπα μια μπάλα και μια φανέλα, στην οποία είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα το όνομα του ποντίφικα.
Όλοι οι μεγάλοι φορείς έχουν προπαγανδίσει τη διοργάνωση. Έχουν εκδοθεί πακέτα εισιτηρίων για τους ανέργους της χώρας και για πρώτη φορά θα μεταδοθούν τηλεοπτικά μέσω του σάιτ της δημόσιας ιταλικής τηλεόρασης και οι 78 αγώνες. Σύμφωνα με τους διοργανωτές, η τηλεοπτική παραγωγή θα είναι εφάμιλλη του πρωτοκόλλου της IOC που υπάρχει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όλα για το βόλεϊ...
Θυμάμαι, πάντως, που το 1994 η Οργανωτική Επιτροπή του 13ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος (Κοσμοβόλεϊ) παρακαλούσε την τότε ηγεσία του Υπουργείου Αθλητισμού (που μπασκετοκρατούνταν) να βοηθήσει στην προβολή της διοργάνωσης, ώστε να πουληθούν τα εισιτήρια των αγώνων που γίνονταν σε δύο γήπεδα, στο ΣΕΦ και στο Αλεξάνδρειο. Το Παγκόσμιο του 1994 είχε γίνει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με τη συμμετοχή 16 ομάδων. Στην Ιταλία το 2010, οι αγώνες θα γίνουν σε 10 πόλεις και θα συμμετάσχουν 24 ομάδες, χωρίς την Εθνική Ελλάδας ύστερα από ένα καλό σερί τεσσάρων συνεχόμενων συμμετοχών (Λεπτομέρειες στο αφιέρωμά μας για το Μουντιάλ).
Το 17ο Μουντιάλ θα γίνει με νέο αγωνιστικό σύστημα, ενώ η δις παγκόσμια πρωταθλήτρια Βραζιλία θα αμφισβητηθεί πιο πολύ από ποτέ. Για τους Βραζιλιάνους βαρόμετρο θα είναι η παρουσία του Αμαράλ Ντάντε, που δεν είναι στα καλύτερά του, αλλά και του βετεράνου πια Τζίμπα που συμπληρώνει τέσσερις συνεχόμενες παρουσίες σε Μουντιάλ. Μάλιστα, το πρώτο του σερβίς σε παγκόσμια πρωταθλήματα το είχε κάνει ο Τζίμπα στον πρώτο λίμπερο της Εθνικής Ελλάδας Θανάση Μιχαλόπουλο στην πρεμιέρα του Μουντιάλ του 1998 και μάλιστα με προπονητή τον Στέλιο Καζάζη.
Η Ρωσία του Ντανιέλε Μπανιόλι και η Πολωνία του Καστελάνι με τον Πάβελ Ζαγκούμνι αρχηγό, η γηπεδούχος Ιταλία του Αντρέα Αναστάζι, η Βουλγαρία του Σιλβάνο Πράντι με πασαδόρο τον Αντρέι Ζέκοφ, η «θηριώδης» Γερμανία του Ραούλ Λοζανό και φυσικά η Κούβα είναι οι ομάδες που θα χτυπήσουν στα ίσια τους Βραζιλιάνους, χωρίς να αποκλείονται μεγάλες εκπλήξεις από τη Σερβία και τη Γαλλία. Με άλλα λόγια, αν εξαιρέσει κανείς τη Βραζιλία και την Κούβα, λογικά στην πρώτη 8άδα δεν θα χωρέσει άλλη ομάδα εκτός Ευρώπης. Λίγες πιθανότητες έχουν η ανανεωμένη ομάδα των ΗΠΑ του Τζόναθαν Γουίντερ, η Αργεντινή του Χαβιέ Βέμπερ αλλά και η Ισπανία του Χούλιο Βελάσκο και του Γιόρντι Γκενς.
Αυτό που περιμένουμε να δούμε σε αυτό το Μουντιάλ είναι ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα, περισσότερη δύναμη, πιο σφιχτές άμυνες και τακτική στο μέγιστο βαθμό από τους προπονητές της μεγάλης ιταλικής σχολής. Σε σχέση με τις προηγούμενες διοργανώσεις το επίπεδο είναι πολύ πιο υψηλό και χωρίς αμφιβολία υπάρχουν οι προοπτικές να δούμε την καλύτερη διοργάνωση όλων των εποχών.
Για πρώτη φορά ύστερα από 20 χρόνια δεν θα υπάρχει ελληνική εκπροσώπηση σε Μουντιάλ, όχι μόνο ως Εθνική ομάδα αλλά και ως ελληνική διαιτησία. Έτσι, θα αρκεστούμε στη συμμετοχή των πέντε «δικών μας» ξένων που τη σεζόν 2010-11 θα αγωνιστούν στην Α1 Ανδρών. Πρόκειται για τρεις πασαδόρους, ένα λίμπερο και έναν ακραίο. Πασαδόροι είναι ο Βούλγαρος Αντρέι Ζέκοφ του Ολυμπιακού, ο Ισπανός Γιόρντι Γκενς του Παναθηναϊκού, ο Αμερικανός Τζόναθαν Γουίντερ του ΠΑΟΚ, λίμπερο είναι ο Σέρβος Μάρκο Σάμαρτζιτς του Άρη και ακραίος ο αρχηγός της Εθνικής Αργεντινής Ροντρίγκο Κιρόγκα.
Πάμε και λίγο στα δικά μας. Το «κάθε εμπόδιο για καλό» λέει η παροιμία και ο ΠΑΟΚ χτύπησε «διάνα» με τον Τζόναθαν Γουίντερ. Ο Αμερικανός είχε κλείσει στον Ολυμπιακό τον Ιούνιο με πολύ λίγα χρήματα, αλλά στη συνέχεια επιλέχθηκε ο Αντρέι Ζέκοφ. Ο Γουίντερ πήρε κατευθείαν τη θέση του μεγάλου Λόι Μπολ, που έχει κασέ 400.000 ευρώ και είναι τυχερός ο ΠΑΟΚ που τον βρήκε ακόμα ελεύθερο στην αγορά μετά το κενό που δημιουργήθηκε με τον τραυματισμό του Τζέρεμι Γουίλκοξ. Μετά το Μουντιάλ της Ιταλίας δεν θα τον έβρισκε ελεύθερο.
Στον Παναθηναϊκό όλα κινούνται σε ρυθμούς «Τζακ Ντάνιελς», που ακόμα και οι μεταγραφές των ξένων που γίνονται στο παρά... 5΄ ωριμάζουν σαν το παλιό καλό ουίσκι. Συγχαρητήρια στους Μπόγιαν Ιορντάνοφ και Λουντοβίκ Καστάρντ για την υπομονή τους. Πέρασαν τα τεστ και θα προσληφθούν άμεσα, εάν κι εφόσον βρεθούν χρήματα. Εάν πάντως οι «πράσινοι» βρουν χρήματα και κάνουν την υπέρβαση με τον Λεονάρντο Καλντέιρα, θα αλλάξουν άρδην τις ισορροπίες. Για την ώρα, όμως, θα πρέπει να πληρωθούν τα μηνιάτικα των Ελλήνων παικτών και του Στέλιου Καζάζη και μετά μπορούν και να ονειρευτούν...
