Οι 12 ομάδες έπαιξαν ένα γύρο και οι έξι πρώτες ομάδες αρχίζουν από το σαββατοκύριακο τον Β΄γύρο και πάνε για τον τίτλο. Οι υπόλοιπες για τον... χαβαλέ, αφού μια ομάδα πέφτει και αυτή είναι γνωστή εκ των προταίρων. Πλέι οφ δεν υπάρχουν, οπότε μέχρι τις 9 Απριλίου που θα τελειώσει και ο Β΄γύρος της Β΄φάσης θα ξέρουμε τον πρωταθλητή. Βέβαια, αυτοί που αποφάσισαν αυτό το τερατούργημα και δεν είναι άλλοι από τους ίδιους τους παράγοντες των σωματείων έχουν κι ένα μεγάλο άλλοθι.
Πήραν τις αποφάσεις εν θερμώ όταν τον Ιούνιο η ομοσπονδία είχε καταρρεύσει διοικητικά και οικονομικά και οι πράγοντες πιάνονταν από τα μαλλιά τους φοβούμενοι πως δεν θα υπάρχει «αύριο».
Κι επειδή η Ελλάδα και το ελληνικό βόλεϊ «ξανά προς την δόξα τραβά» οι ομάδες και οι παράγοντες είδαν στην πορεία πως αυτό το «κατασκεύασμα» δεν είναι σύστημα πρωταθλήματος, αλλά φιδάκι κολοβό.
Οι αλλαγές έγιναν για να γίνουν περικοπές στις μετακινήσεις των ομάδων αλλά όπως πάμε θα ξοδευτούν περισσότερα ειδικά από το Ανατόλια που θα κάνει πέντε μετακινήσει στην Αθήνα. Ουσιαστικά αυτό που «έκοψαν» είναι μείον έξι αγώνες στην κανονική περίοδο (126 έναντι 132 με το παλιό σύστημα) και μείον τα πλέι οφ.
Το πλεονέκτημα είναι πως έχουμε τρία ντέρμπι μεταξύ των δύο θεωρητικά δυνατών ομάδων αλλά μέχρι εκεί. Δεν υπάρχει κανένα άλλο θετικό στοιχείο κι ευτυχώς που έγινε και η «τρομάρα» του Παναθηναϊκού και υπήρχε λίγο ενδιαφέρον στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές και «ζωντάνεψαν» τα ντέρμπι διαφορετικά θα μας είχε πάρει ο ύπνος.
Ακόμα και τώρα υπάρχει σωτηρία. Θα μπορούσε με δύο μόνο διορθωτικές κινήσεις να «συμμαζευτεί» η κατάσταση και να γίνει το σύστημα «κούκλα» αντί για «μπούκλα».
Πρώτον δεν είναι δίκαιο να μην μεταφέρονται τα αποτελέσματα στην Β΄φάση. Δηλαδή, η ΑΕΚ που έχασε μόλις έναν αγώνα κι αυτόν στο τάι μπρέικ ξεκινάει μαζί με τον Παναθηναϊκό που μπήκε από το... παράθυρο.
Θα έπρεπε να μεταφέρονταν η βαθμολογία τουλάχιστον στους μεταξύ τους αγώνες των ομάδων της 6αδας οπότε και στον Α΄γύρο κανείς δεν θα έκανε δοκιμές και πλακίτσες. Ολοι δεν είχαν χρήματα αλλά κάθε μέρα όλο και μια μεταγραφή γίνεται. Που είναι οι περικοπές;
Δεύτερον ακόμα και τώρα θα έπρεπε να βάλουν πλέι οφ για τις θέσεις 1-4 μετά την ολοκλήρωση του Α΄ γύρου. Οι ημιτελικοί και οι τελικοί να ήταν στις ΤΡΕΙΣ νίκες και να ΜΕΤΡΑΝΕ τα αποτελέσματα των δύο αγώνων των συγκεκριμένων ομάδων στη Β΄φάση.
Πρωτάθλημα χωρίς πλέι οφ είναι φαγητό χωρίς αλάτι..
Ευτυχώς που έχουμε εφέτος την δυνατή παρουσία της δυνατής ΑΕΚ. Με 380.000 Ευρώ η διοίκηση της «Ενωσης» είναι πιο κοντά από ποτέ στο να πάρει έναν τίτλο στο βόλεϊ βάζοντας τα... γυαλιά στους δύο «αιωνίους» που τα τελευταία χρόνια ξόδεψαν εκατομμύρια Ευρώ και έκαναν μια τρύπα στο νερό.
Ο μεν Ολυμπιακός είχε την κόττα που γενούσε τα χρυσά αβγά, δηλαδή, τον Αγγελόπουλο και δεν μπόρεσε να πάρει ένα πρωτάθλημα ή, να αφήσει παρακαταθήκη μια ομάδα Κορασίδων ή, Νεανίδων. Κάθε χρόνο χάνει στους τελικούς από τον Παναθηναϊκό και απλά επειδή δεν υπάρχει δεύτερος φτάνει στον τελικό. Δύο φορές έχασε στις λεπτομέριες και με πλεονέκτημα έδρας, αλλά η έχασε οπότε μηδέν εις το πηλίκο.
Ο δε Παναθηναϊκός έφτασε να είναι πρώτος στο χωριό με έξι πρωταθλήματα και επίπεδο μηδέν. Ούτε μια υποδομή, ούτε μια επένδυση. Οσο ήταν ο Βασίλης Πιστιόλης που κρατούσε ζεστούς τους Γιαννακοπουλέους κάτι γίνονταν, αλλά μέχρι εκεί. Στην πρώτη δύσκολη αποσύρθηκε η ομάδα από τα Ευρωπαϊκά Κύπελλα. Με ένα φαξ στην CEV και λυτρώθηκαν από το βάσανα.
Αγωνιστικά τώρα, το πρωτάθλημα θα παιχτεί μεταξύ της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού αλλά μπορεί ο τίτλος να μην κριθεί στις μεταξύ τους αναμετρήσεις. Τι εννοούμε; Οπως αποδείχτηκε μπορεί να χάσουν βαθμούς στους υπόλοιπους αγώνες.
Ο Ολυμπιακός, το Μαρκόπουλο δεν θα είναι εύκολοι αντίπαλοι. Ο Ολυμπιακός υστερεί σε υποδοχή και τα παίζει όλα για όλα με την Αμερικάνα που πήρε και φτάνει σήμερα. Αν του βγει και κυρίως αν προσαρμοστεί γρήγορα θα έχει κάποια τύχη αλλά και πάλι δεν έχει πάγκο.
Αλλά και οι δύο μεγάλες εφετινές εκπλήξεις, ο Ηρακλής Κηφισιάς με το Ανατόλια θα παίξουν το ρόλο τους. Παίζουν πιο ελεύθερα, δεν έχουν πίεση οπαδών και έχουν νέα παιδιά που έχουν «άγνοια κινδύνου» και δίψα για διάκριση.
Αν βγει και το στοίχημα με τη Νικόλ Ντελ Ρίο στην ΑΕΚ η «Ενωση» θα δυναμώσει επιθετικά και θα δέσει στην υποδοχή. Βέβαια, η Βραζιλιάνα αγχώνεται πολύ με την υποδοχή και αν έχει κάλυψει από την έτερη ακραία και το λίμπερο παίζει καλύτερα. Η Κις δείχνει πιο φρέσκια από ποτέ κι ο Σαμαράς παίζει τα ρέστα του για να στεφθεί πρωταθλητής. Η Νικόλ πήρε τ΄απάνω της με τον Ολυμπιακό και η παρουσία της θα είναι βαρόμετρο. Η ΑΕΚ μπορεί να έχει έμπειρες αθλήτριες αλλά το «θέλω» του κόσμου και η πίεση που υπάρχει για να έρθει η επιτυχία μπορεί και να γυρίσει μπούμερανγκ γι αυτό η ηρεμία και η υπομονή θα είναι ο καλύτερος σύμβουλος.
Ο Παναθηναϊκός έχει αργήσει στο φορμάρισμα. Ακόμα δεν έχει πάρει παιχνίδια η Χατζηνίκου που από το καλοκαίρι είναι άπραγη την ώρα που η ομάδα βρίσκει ρυθμό με την Παπαφωτίου που ανδεικνύεται MVP. Η απουσία της Χατζηνικολάου είναι αισθητή και μετά το «πείραγμα» των κοιλιακών στην πρόσφατη χειρουργική επέμβαση είναι άγνωστο σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται.
Μοιραία το βάρος θα πέσει σε Μόλναρ και Μαχόν. Οι «πράσινες» έχουν πληρότητα και εμπειρία, αλλά ακόμα δεν έχουν «πήξει», το σερβίς παραμένει στον οπλοβαστό και δεν έχουν δείξει χαρακτήρα.
Πάει και ο Λάμπρος Κολοβός. Ας είναι καλά εκεί που βρίσκεται... Μεγάλη ιστορία ο συγχωρεμένος. Δεν ήθελες να τον έχεις αντίπαλο. Οργανωτικός και επίμονος μέχρι εκεί που δεν πήγαινε άλλο. Πέτυχε σε δύσκολες εποχές, μάνατζερ, χωρίς e-mail, κινητά και ίντερνετ. Την εποχή που οι μεταγραφές γίνονταν «αυτοπροσώπως» και που για να βγει βίζα αθλητή έπρεπε να μεσολαβήσει ο ίδιος ο Υπουργός. Ο Κολοβός είναι από τους τελευταίους μεγάλους παράγοντες εκείνης της γεννιάς και πήρε μαζί του το μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας των τμημάτων βόλεϊ του Παναθηναϊκού αλλά και του ελληνικού βόλεϊ.
Κ. Ασημακόπουλος
Πηγή: gazzetta.gr
