«Ενδιαφέρεστε; Αποδείξτε το...»

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ

Με την ευκαιρία των τελευταίων επιτυχιών των Εθνικών Ομάδων Παίδων και Κορασίδων που πέτυχαν να προκριθούν στα τελικά του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και της συζήτησης που ξεκίνησε για την ανάπτυξη αποφάσισα, όχι τόσο σαν πρώην μέλος της επιτροπής ανάπτυξης αλλά σαν άνθρωπος που πάντα...

θεωρούσα και θεωρώ αυτήν ως προϋπόθεση για την ύπαρξη και διατήρηση του αθλήματος μας, να καταθέσω «επώνυμα» την άποψη μου.

Έχω μάθει να μην μπλέκω την πολιτική με τον αθλητισμό και πιστεύω ότι η κάθε διοίκηση της Ομοσπονδίας κάνει πράγματα που κάποια, με την κοινή λογική, κρίνονται σωστά και κάποια άλλα όχι, αρκεί η κριτική να γίνεται καλοπροαίρετα, για το καλό του αθλήματος και όχι για καθαρά αντιπολιτευτικούς λόγους, όπως δυστυχώς συνήθως γίνεται ...

Είχα την τύχει να έχω «δάσκαλο» μου τον αείμνηστο παράγοντα του Πανερυθραϊκού Στέλιο Καλαϊτζή που αφιέρωσε τα «πέτρινα χρόνια» την ζωή του στο να μαζεύει παιδιά και να τα μπολιάζει με την αγάπη για τον αθλητισμό και το βόλλεϋ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι γύριζε όλη την Ερυθραία και μάζευε τους μπόμπιρες από τα σπίτια τους στοιβάζοντας τους στο μικρό του Στάρλετ για να τους μεταφέρει στο Ζηρίνειο, τα Σαββατοκύριακα το πρωί για προπόνηση. Ένα από τα «πιστεύω» του ήταν ότι το πρώτο καθήκον του κάθε σωστού παράγοντα και προπονητή είναι να καταφέρει να στάξει μια σταγόνα αγάπης στην καρδιά του κάθε παιδιού για το βόλλεϋ, έτσι το κερδίζει για πάντα .. και μένει κοντά σε αυτό είτε σαν αθλητής και στο μέλλον σαν προπονητής ή παράγοντας είτε έστω σαν πραγματικός φίλαθλος.

Αλήθεια, αν όλοι οι ενασχολούμενοι με τον αθλητισμό ενδιαφερόντουσαν να εκπαιδεύσουν τον κόσμο τους με αυτό το τρόπο, σκεφτήκατε πόσα λιγότερα κρούσματα βίας θα είχαμε...; Για την προσφορά του αυτή ο Δήμος της Νέας Ερυθραίας τον τίμησε δίνοντας το όνομα του στο κλειστό της γήπεδο, ίσως το μοναδικό στην Ελλάδα που έχει αφιερωθεί στην μνήμη ενός ανθρώπου του βόλλεϋ. Το 1989 ο Πανερυθραϊκος γύρισε σελίδα και από μια ομάδα που στηριζόταν αρχικά σε «συνταξιούχους» παίκτες και βολόδερνε για αρκετά χρόνια αγωνιστικά, πέτυχε πολύ σημαντικές διακρίσεις στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα, 19 φορές Πρωταθλητής Αθήνας και άλλες 18 με παρουσία σε Πανελλήνιο final-4 όπου κατέκτησε 11 μετάλλια. Σήμερα διαθέτει μια ομάδα όπου κατά 50% αποτελείται από παίκτες δικής του δημιουργίας με μέσο όρο ηλικίας της ομάδας τα 23 χρόνια. Μέσα σε αυτούς είναι και ο πασαδόρος της Εθνικής Παίδων όπου παρόλο το νεαρό της ηλικίας του (17 χρονών) ο σύλλογος συνειδητά του εμπιστεύτηκε τη θέση του πασαδόρου και σήμερα όλοι μας νιώθουμε βαθιά ικανοποίηση ότι με τις εμπειρίες που απέκτησε παίζοντας βασικός στην 6αδα στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής έβαλε ένα μικρό λιθαράκι στην επίτευξη αυτής της επιτυχίας.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο όταν έχεις θητεύσει κοντά στο Στέλιο να μην σκέπτεσαι και να μη ονειρεύεσαι για την ανάπτυξη, γιαυτό στο προηγούμενο Δ.Σ της Ε.Ο.ΠΕ ζήτησα να μπω στο «φυσικό μου περιβάλλον», στην επιτροπή ανάπτυξης. Δυστυχώς ο διαρκής «εμφύλιος πόλεμος» δεν επέτρεψε να μιλήσουμε όσο θα έπρεπε για βόλλεϋ και επομένως και για ανάπτυξη. Όμως έγιναν κάποια πολύ σημαντικά πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με τα ΘΑ, γιατί έγιναν και τα ένιωσαν και τα είδαν ΟΛΟΙ. Ποια είναι αυτά ; Έχουμε και λέμε για να μην ξεχνάμε :

1. Με επικεφαλής τον Θανάση Μαργαρίτη και την Ελένη Ζέτου ξανασχεδιάστηκε όλο το σύστημα ανίχνευσης, καταγραφής, προπόνησης ταλέντων πανελλαδικά, έτσι μπήκαν οι βάσεις για τις «μικρές» Εθνικές Ομάδες, με τα γνωστά αποτελέσματα, ανέλπιστα για τους πολλούς, αναμενόμενα για αυτούς που ήξεραν τι δουλεία γινόταν. Τίποτα στη ζωή δε είναι τυχαίο, δεν θα ξεχάσω την ατελείωτη καθημερινή δουλειά, το μεράκι και την αγάπη του Θανάση αλλά και της Ελένης, παρότι το πρόβλημα της απόστασης δικαιολογημένα δεν της επέτρεψε να αφιερώσει τον χρόνο που ήθελε.
2. Οργανώθηκαν δυο τελικοί κυπέλλου ανδρών που δεν ήταν μόνο διαφήμιση για το βόλλεϋ και τον αθλητισμό αλλά ήταν μια αθλητική γιορτή με πολλές παράπλευρες εκδηλώσεις που στόχο είχαν και την διάδοση του αθλήματος στις μικρές ηλικίες, το πλησίασμα των οικογενειών και την αντιστροφή της εικόνας της Αθλητικής Ελλάδας, μιας εικόνας γεμάτης από βία, αίμα, φωτιές, τραυματίες, νεκρούς. Στις παράπλευρες εκδηλώσεις διοργανώθηκαν 2 τουρνουά mini-volley και αναπτυξιακοί αγώνες της ΕΣΠΕΔΑ, έτσι δόθηκε η ευκαιρία σε πολλά παιδιά να γνωρίσουν από κοντά αυτό το αθλητικό στολίδι, το κλειστό Φαλήρου, και να απολαύσουν από μοναδικούς αγώνες και παίκτες παγκοσμίου φήμης. Αν όλα αυτά δεν είναι ανάπτυξη του αθλήματος τότε τι είναι ; Αλλά για αυτή την ιστορία έχω πολλά, πάρα πολλά να αναφέρω όταν θα έλθει η ώρα του νέου τελικού, τότε που το θέμα θα είναι επίκαιρο και θα γίνονται πολλές συζητήσεις.
3. Μελετήσαμε σαν επιτροπή ανάπτυξης το θέμα των ηλικιών και αφού συζητήσαμε τα γνωστά προβλήματα της εκπαίδευσης καταλήξαμε ότι θα πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατόν να μην προβληματίζουμε άλλο τα παιδιά και τις οικογένειες τους.
4. Πάμε τώρα στα σωματεία που ασχολούνται με την ανάπτυξη: Αποφασίσαμε και αυξήσαμε το ποσό αποζημίωσης για διαμονή και διατροφή σε όλα τα πανελλήνια αναπτυξιακά πρωταθλήματα από 350 € ημερησίως στα 500 €, αύξηση 30%, καθόλου ευκαταφρόνητη αν σκεφτεί κάνεις ότι ήταν και η μοναδική που δόθηκε για οδοιπορικά ομάδων, αναγνωρίζοντας ότι πρέπει να στηρίξουμε ουσιαστικά και έμπρακτα τα ηρωικά, για τα σημερινά δεδομένα, σωματεία που παράγουν αθλητές-τριες και αποτελούν την ΜΟΝΑΔΙΚΗ ελπίδα επιβίωσης και αναγέννησης του αθλήματος μας. Τα χρήματα αυτά φροντίζαμε να τα δίνουμε άμεσα ώστε τα σωματεία να μπορούν να λάβουν μέρος στα Πανελλήνια αντιμετωπίζοντας τα λιγότερα δυνατόν προβλήματα. Δυστυχώς ο πόλεμος που ξέσπασε μετά την υποτιθέμενη καταστατική γενική συνέλευση του περασμένου Μαΐου, την γενική συνέλευση που θα μείνει στην ιστορία σαν η«συνέλευση της ντροπής» για όσα έγιναν, δημιούργησαν εκείνη τη στιγμή ανυπέρβλητα προβλήματα και δεν επέτρεψαν λόγω έλλειψης τραπεζικής νομιμοποίησης της Ε.Ο.ΠΕ κλπ, την πληρωμή των εξόδων για τα Πανελλήνια Παίδων – Κορασίδων – Παγκορασίδων - Παμπαίδων.
5. Καταθέσαμε πρόταση, μεταξύ άλλων, στην Γενική Συνέλευση του Μαρτίου ΄09, η οποία εστάλη στην ΓΓΑ, για εφαρμογή του Αθλητικού Νόμου που η ίδια η Βουλή ψήφισε το 1999 και ποτέ δεν εφάρμοσε (!!!), ώστε το συνολικό ποσό των τακτικών επιχορηγήσεων για τα σωματεία του βόλλεϋ να κατανέμεται σε αυτά από την Ομοσπονδία και με αναπτυξιακά κριτήρια που θα θεσπίσει. Δυστυχώς το ασυνείδητο κράτος δεν μας απάντησε ποτέ... Την πρόταση αυτή μαζί με άλλες υπέβαλα ξανά στη διημερίδα για τον αθλητισμό στις 17 Δεκεμβρίου ’10 στο ΣΕΦ, παρουσία του κ. Μπιτσαξή. Σαν μέλος της ανάπτυξης ανέλαβα την πρωτοβουλία να σχεδιάσω ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή όπου με βάσει τις αναπτυξιακές επιτυχίες σε βάθος πχ 10ετιας θα κατέτασσε με απόλυτα αξιοκρατικό τρόπο πανελλαδικά τα σωματεία. Αυτό το ranking system θα λάμβανε υπόψη του τόσο τις επιτυχίες σε επίπεδο ένωσης και στα Πανελλήνια πρωταθλήματα όσο και την παλαιότητα της επιτυχίας, δηλαδή θα μετρούσε και κατά πόσο ένα σωματείο είχε διαχρονική παρουσία και απόδοση στην ανάπτυξη. Το πρόγραμμα ετοιμάστηκε αλλά ποτέ δεν βρέθηκε κάτι ουσιαστικό που θα μπορούσαμε να προσφέρουμε στα σωματεία αυτά. Η ελπίδα μας ήταν να υλοποιηθεί μέσω του χορηγικού προγράμματος της Εθνικής Τράπεζας αλλά δυστυχώς στη πορεία τα πράγματα άλλαξαν.

Με την ευκαιρία αυτής της επικοινωνίας έψαξα και βρήκα το αποτέλεσμα για τα αγόρια για την 10ετια 1999-2009 και σας παρουσιάζω προς ενημέρωση σας την σειρά και την βαθμολογία των 10 πρώτων ομάδων (φωτό 2).

1. Ιδρύσαμε για πρώτη φορά ειδικό τμήμα για το mini-volley και βάλαμε επικεφαλής τον Λεωνίδα Καραϊσκο, ο οποίος είναι γνωστό ότι εξειδικεύεται στις μικρές ηλικίες με σκοπό να μελετήσει και να σχεδιάσει μεταξύ άλλων πρωτοποριακά «συστήματα φιλέ» για αγώνες mini τα οποία θα χαρίζαμε μαζί με μπάλες, DVD κλπ στα δημοτικά σχολεία που θα προθυμοποιούντο να αναπτύξουν το βόλλεϋ. Τα συστήματα αυτά κατασκευάστηκαν αλλά χρησιμοποιήθηκαν μόνο στο τουρνουά mini-volley του περσινού τελικού κυπέλλου ανδρών αφού κόλλησε και αυτό λόγω της Εθνικής Τράπεζας

Σίγουρα θα μπορούσαν να είχαν γίνει περισσότερα αν ορισμένοι δεν γάβγιζαν στα συμβούλια με αποτέλεσμα αυτά σχεδόν στην πλειοψηφία τους να μετατρέπονται σε σκυλοκαβγάδες διάρκειας 8 ωρών !

Πάμε τώρα να δούμε τι έχει κάνει έως τώρα το νέο συμβούλιο της Ε.Ο.ΠΕ για την ανάπτυξη.

1. Ανακοίνωσε επανασυζήτηση από μηδενική βάση για το θέμα των ηλικιών με σημαντική πιθανότητα την επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς όταν ουσιαστικά στη νέα αγωνιστική περίοδο 2010-11 θα εφαρμοζόταν για πρώτη φορά ολοκληρωμένα ο σχεδιασμός μας, έτσι τα σωματεία ενώ είχαν μπει σε ένα προγραμματισμό, να μην ξέρουν που πάνε.
2. Το μοντέλο οργάνωσης του τελικού κυπέλλου ανδρών αλλάζει και επανέρχεται το παλιό.
3. Ανανέωσαν «αναγκαστικά», όπως δείχνει το ύφος της ανακοίνωσης της Ε.Ο.ΠΕ, την συνεργασία για μικρό χρονικό διάστημα των Εθνικών Προπονητών Παίδων-Κορασίδων. Ας την θυμηθούμε την ανακοίνωση : «Λόγω των άμεσων υποχρεώσεων που έχουν οι εθνικές ομάδες Παίδων και Κορασίδων, παραμένουν προπονητές στα δύο συγκροτήματα ο Μάκης Δημητριάδης και η Καρολίνα Μπαρζούκα». Τώρα, μετά από τις επιτυχίες τους, ζητάνε ... βιογραφικό. Το έργο τους των τελευταίων μηνών φωνάζει από μόνο του ... Φυσικά δεν είναι οι μόνοι ικανοί προπονητές αλλά έχουν δέσει και ζυμωθεί με τα παιδιά αυτά και κάθε σκέψη αλλαγής τους πριν κλείσει τουλάχιστον ο κύκλος των δύο αυτών ομάδων δεν θα έπρεπε ούτε καν να συζητείται.
4. Στη σύσκεψη στο ΣΕΦ στις 17/12/10 κανένας από το Δ.Σ δεν εκπροσώπησε την Ε.Ο.ΠΕ. καμία πρόταση δεν κατατέθηκε... Οι μόνοι με θεσμικό ρόλο που παρευρέθηκαν ήταν Πρόεδρος των Διαιτητών κ. Διαμαντόπουλος, ο οποίος ανέβηκε και στο βήμα και η δικηγόρος του ΠΑΣΑΠ.
5. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα κοπούν εφέτος τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα Παμπαίδων και Παγκορασίδων... ήταν κάτι που είχε συζητηθεί πέρσι κατά την περίοδο της «συγκυβέρνησης» και σε κάποιο βαθμό κάτω από τις υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες είναι λογικό. Αυτό όμως που είναι 100% παράλογο είναι ότι ένα πολύ μικρό ποσό από αυτό το κονδύλι να μην διατεθεί τουλάχιστον στις μεγάλες ενώσεις, όπου οι ομάδες δεν έχουν να μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις, για να διοργανωθούν αυτά τα πρωταθλήματα με διάρκεια 4 μηνών. Η ΕΣΠΕΔΑ ανακοίνωσε πρωτάθλημα παμπαίδων 9 ομάδων ενός γύρου, χωρίς καν τελική φάση. 8 αγώνες όλοι και όλοι. Ο ορισμός της απογοήτευσης για τα παιδιά και τις ομάδες που τρέχουν να τα μαζέψουν. Στην ΕΣΠΑΑΑ τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα 12 ομάδες, ένας γύρος και μετά final-4. Μετά από σύντομη σκέψη και μην αντέχοντας αυτή την λογική επικοινώνησα με τον πρώην συνάδελφο μου Γ. Κογκαλίδη και αποφασίσαμε μετά το τέλος των πρωταθλημάτων ΕΣΠΑΑΑ και ΕΣΠΕΔΑ να συνδιοργανώσουμε, ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΣ και ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ, το 1^ο Παναττικό τουρνουά παμπαίδων, στη περίπτωση που τελικά δεν γίνει αντίστοιχο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε
6. Εκεί που φοβάμαι ότι θα ξεσπάσει θύελλα αντιδράσεων μετά το συμβούλιο της προσεχούς Δευτέρας θα είναι για την απόφαση που όπως όλα δείχνουν θα είναι να μην πληρωθούν από την τελευταία δόση της ΓΓΑ (1.000.000 €) οι 100.000 € που περίπου αντιστοιχούν στα έξοδα που δεν μπόρεσαν για τους λογούς που προανέφερα να πληρωθούν για τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα.

Κύριοι αν ενδιαφέρεστε πραγματικά για την ανάπτυξη αποδείξτε το με πράξεις και όχι με λόγια παχιά, τώρα... Εύχομαι να μην δικαιωθώ, τα οδοιπορικά αυτά έπρεπε να είχαν ήδη πληρωθεί και γιατί χρονικά προηγούνται από αυτά των πρωταθλημάτων 2010-11 αλλά και γιατί αγγίζουν το ευαίσθητο σημείο του αθλήματος μας, την ίδια του την ύπαρξη. Αλλά... «κοντός ψαλμός αλληλούια» η Δεύτερα είναι κοντά...

Είχα χρέος απέναντι στα ελάχιστα σωματεία που έχουν απομείνει πιστά στη λογική της ανάπτυξης να βγω και να πω επώνυμα τα πράγματα με το όνομα τους.

Οι πολίτες αυτής της χώρας χόρτασαν από τα ΘΑ, φτάνει δεν πάει άλλο. Τα ΘΑ τα έσπειραν εδώ και χρόνια και ακόμα να φυτρώσουν. Ας σταματήσουμε να είμαστε οσφυοκάμπτες μπρος στην εκάστοτε εξουσία για να διεκδικήσουμε επιτέλους δυναμικά αυτά που μας αναλογούν.

Κυριακίδης Άγγελος

Πρώην μέλος της επιτροπής ανάπτυξης