Γεννημένοι πρωταθλητές
Του: Γιάννη ΓιαννάκηΑν είσαι γεννημένος στον Έβρο και ειδικά στην Αλεξανδρούπολη, είσαι καταδικασμένος στα γονίδια σου να έχεις λίγο παραπάνω «πετοσφαιρίνη»… «Θύματα» της συγκεκριμένης πάθησης είναι και οι δυο νεαροί αθλητές του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, Γρηγόρης Κοντοστάθης και Γιάννης Καβαρατζής...
Αμούστακα ακόμα παιδιά και οι δυο τους, έχουν κάνει δεκάδες ώρες προπονήσεων στο κλειστό του Εθνικού, μαθαίνοντας τα μυστικά του βόλεϊ από τον Θανάση Μουστακίδη. Φέτος, και συγκεκριμένα στις αρχές Ιουνίου, οι δυο νεαροί αποφάσισαν να κατεβούμε στην «άμμο» ως ζευγάρι με στόχο να ευχαριστιούνται κάθε παιχνίδι! Το αποτέλεσμα; Να συνεχίσουν την αγαπημένη τους συνήθεια που μάθανε με τον Εθνικό στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα και δεν είναι άλλη από την συλλογή τίτλων και διακρίσεων…
-Ποια ήταν το ερέθισμα σας να ασχοληθείτε με το βόλεϊ;
Γ.ΚΟ: «Η παράδοση που έχει το βόλεϊ στην Αλεξανδρούπολη ήταν ένα σημαντικό
κίνητρο από μόνο του. Στον Εθνικό υπήρχε τότε παιδικό τμήμα με πολύ καλή
υποδομή και με προοπτική να παίξω στην παιδική και εφηβική ομάδα. Προπονητές
είχαμε τους κύριους Τσουλκανάκη Δημήτρη και Θανάση Μουστακιδη. Μάλιστα πριν
ξεκινήσω να ασχολούμαι με το βόλεϊ έπαιζα 5 χρόνια ποδόσφαιρο. Από την στιγμή
όμως που μπήκα μέσα στο παρκέ και έπιασα την μπάλα του βόλεϊ υπήρχε μόνο το
βόλεϊ για εμένα».
Γ.ΚΑ: «Ένας λόγος ήταν ότι ασχολούνταν και οι γονείς μου με το άθλημα, αλλά κυρίως η
ύπαρξη ενός μεγάλου Συλλόγου στην πόλη μας του Εθνικού Αλεξ/πολης, του οποίου τους
αγώνες έβλεπα από πολύ μικρός. Αυτά κυρίως μου έδωσαν το ερέθισμα να ασχοληθώ με το
βόλεϊ».
- Ο Εθνικός είναι ένα πραγματικό σχολείο για εσάς;
Γ.ΚΟ: «Φυσικά και είναι ένα σχολειό για εμάς εφόσον εκεί περά μάθαμε τα πάντα
για το βόλεϊ και συνεχίζουμε να μαθαίνουμε για αυτό. Αυτή η ομάδα μας έχει
κάνει καλύτερους ανθρώπους και μας έχει φτιάξει μια μοναδική νοοτροπία, που την
ακολουθούμε όχι μόνο μέσα στο γήπεδο, αλλά και γενικότερα στην ζωή μας».
Γ.ΚΑ: «Αναμφισβήτητα ο Εθνικός Αλεξ/πολης, το μεγαλύτερο ίσως επαρχιακό σωματείο τόσο σε ιστορία όσο και σε επιτυχίες, έχει δημιουργήσει από μόνος του μια τεράστια σχολή του βόλεϊ και έχει δώσει στις εθνικές μας ομάδες και στα εθνικά πρωταθλήματα μεγάλους αθλητές και μεγάλους προπονητές και είναι πλέον σημείο αναφοράς για το ελληνικό βόλεϊ».
-Πόσο σας δίνει ώθηση το γεγονός πως με τον Εθνικό έχετε σαρώσει όλα τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα;
Γ.ΚΟ: «Σίγουρα οι επιτυχίες δυναμώνουν τον αθλητή, τον κάνουν να θέλει να φτάσει ακόμα πιο ψιλά και να συμμετέχει με περισσότερη όρεξη στις προπονήσεις, που τώρα πλέον είναι παρά πολύ δυνατές και καθημερινές».
Γ.ΚΑ: «Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για εμάς σε μια τέτοια μικρή ηλικία να αποτελούμε μέρος αυτής της μεγάλης ομάδας που λέγετε Εθνικός Αλεξ/πολης. Αυτό εκτός από τη νίκη-χαρά μας γεμίζει με ευθύνες γιατί μεγαλύτερη σημασία στον αθλητισμό έχει όχι μόνο να γίνεις πρωταθλητής, αλλά να διατηρηθείς στην κορυφή».
- Πόσο σημαντική ήταν η παρουσία του Θανάση Μουστακιδη σε αυτά που πετύχατε;
Γ.ΚΟ: «Στον coach οφείλουμε την τεχνική μας κατάρτιση, καθώς μας έμαθε τα μυστικά του βόλεϊ και με την δικιά μας προσπάθεια καταφέραμε να φτάσουμε στην κατάκτηση των μεταλλίων. Ο Θανάσης Μουστακιδης για μένα, είναι ο δάσκαλος που μου έδωσε την ευκαιρία στον τελικό του πανελλήνιου πρωταθλήματος εφήβων, να με εμπιστευτεί σε κρίσιμο σημείο, όπου και χάναμε 0-2 με αποτέλεσμα να γυρίσουμε το παιχνίδι 3-2 και να κερδίσουμε. Ο Τσουλκανάκης Δημήτρης και ο Μουστακίδης Θανάσης είναι οι άνθρωποι στην ουσία που με βοήθησαν να μάθω το βόλεϊ».
Γ.ΚΑ: «Όταν έχεις για προπονητή τον μεγαλύτερο αθλητή του βόλεϊ στην Ελλάδα, έναν από τους κορυφαίους πασαδόρους στον κόσμο με πάνω από 400 συμμετοχές στην Εθνική ομάδα, κάτοχος πολλών πρωταθλημάτων και κυπέλων, με ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διακρίσεις, πράγμα το οποίο αποτελεί πρότυπο για κάθε νέο αθλητή,είναι σίγουρο ότι είναι πάρα πολύ σημαντική η προσφορά του και η συμβολή του στη διάπλαση της αθλητικής προσωπικότητας, τόσο των αθλητών όσο και της ομάδας.
- Πλέον ο Μουστακιδης αποτελεί παρελθόν.
Γ.ΚΟ: «Ένας προπονητής σαν τον Θανάση Μουστακιδη δεν μπορεί και δεν πρέπει για καμία ομάδα να είναι παρελθόν σαν προπονητής. Οι γνώσεις του, η εμπειρία του και η θέληση του για δουλεία και επικοινωνία με τους αθλητές είναι μοναδική. Ο Μουστακίδης έχει μια μοναδική ικανότητα στο κοουτσάριμα που δεν πρέπει να πάνε χαμένα, και πιστεύω πως ο coach σύντομα θα είναι προπονητής πάλι σε κάποια ομάδα. Πολλοί σύλλογοι θα θελαν να έχουν προπονητή τον Θανάση Μουστακιδη».
Γ.ΚΑ: «Ο Θανάσης ο Μουστακίδης (ο coach) είναι τεχνικός διευθυντής στην ανδρική ομάδα του Εθνικού Αλεξ/πολης, ομάδα στην οποία στοχεύουμε σε λίγο καιρό να ενταχθούμε και εμείς. Αποτελεί όνειρο του κάθε μικρού αθλητή να εμφανιστεί στο γήπεδο με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας».
-Είστε μαθητές της Τρίτης Λυκείου! Προλαβαίνετε να συνδυάσετε σχολείο
Γ.ΚΟ: «Σαφέστατα ΟΧΙ, αλλά κάνουμε ότι είναι δυνατό για να ανταποκριθούμε στις προπονήσεις και στις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις, αλλά όπως καταλαβαίνετε σε αυτήν την φάση τις ζωής μας, το μέλλον μας είναι οι εξετάσεις για να μπούμε στο πανεπιστήμιο. Για αυτό φέτος δώσαμε βάρος στο διάβασμα και από εκεί και περά ότι χρόνος μένει τον διαθέτουμε στις προπονήσεις. Έξαλλου, είμαι 17 χρόνων και έχω χρόνια μπροστά μου να ασχοληθώ επαγγελματικά με το βόλεϊ».
Γ.ΚΑ: «Δεν σας κρύβω ότι είναι μια από τις πιο δύσκολες περιόδους στη ζωή ενός νέου αθλητή, το να πρέπει να διατηρηθείς ψηλά τόσο στο γήπεδο, όσο και στα μαθήματα. Με καλό προγραμματισμό, πολύ κόπο και θυσίες από τον ελεύθερο χρόνο μας προσπαθούμε να τα συνδυάσουμε όλα».
- Οι εξελίξεις στο βόλεϊ και το γεγονός πως δύσκολα μπορεί να γίνει κάποιος επαγγελματίας και να ζει από αυτό το άθλημα σας επηρεάζει
Γ.ΚΟ: «Σίγουρα μας επηρεάζει, γιατί αν δεν κάνουν οι βολεϊμπολίστες και μια δεύτερη δουλεία, δεν μπορούν να επιβιώσουν και να έχουν μια άνετη ζωή μονό απ’ τό βόλεϊ. Η τρέλα μας όμως και η αγάπη μας είναι τόσο μεγάλη για το συγκεκριμένο άθλημα, που ότι και να γίνει εμείς θα παίζουμε βόλεϊ».
Γ.ΚΑ: «Σε αυτή τη φάση της ζωής μας, μας ενδιαφέρει να παίξουμε βόλεϊ ανεξάρτητα από το εάν στο μέλλον θα μπορέσουμε να ζήσουμε από αυτό. Η αγάπη μας για αυτό το άθλημα είναι τόσο μεγάλη που ακόμη δεν έχει περάσει από το μυαλό μας η επαγγελματική αποκατάσταση μέσω αυτού».
- Πόσο σημαντική είναι η στήριξη των γονιών σας σε αυτό που κάνετε;
Γ.ΚΟ: «Πάρα πολύ σημαντική. Η οικογένεια μου με στηρίζει σε όλα και ο πατέρας μου μάλιστα είναι προπονητής στίβου και ασχολείται στο να μου βελτίωση την φυσική μου κατάσταση».
Γ.ΚΑ: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εάν δεν υπήρχαν οι γονείς κοντά μας, σε αυτήν την προσπάθεια , δεν θα μπορούσαμε να φτάσουμε σε τέτοιο επίπεδο. Τους ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας που διαθέτουν τόσο χρόνο και τόσο κόπο για να είναι δίπλα μας και να μας στηρίζουν».
- Φέτος το καλοκαίρι σαρώσατε τα πάντα στο beach volley αν και ήσασταν ελάχιστο χρόνο συμπαίκτες!
Γ.ΚΟ: «Με τον Γιάννη είμαστε φίλοι και παίζουμε χρόνια στην ιδία ομάδα, έχουμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια καλή χειμερινή προετοιμασία και έτσι χρειάστηκαν λίγοι αγώνες στο beach για να συνεργαστούμε μέσα στο παιχνίδι και να έχουμε αυτές τις επιτυχίες».
Γ.ΚΑ: «Είναι αλήθεια πως όταν ξεκινήσαμε σαν ζευγάρι είχαμε βάλει τον πήχη πολύ χαμηλά. Με πολύ κόπο όμως καλύψαμε το διάστημα που δεν κάναμε προπονήσεις στην άμμο και είδαμε στο τέλος τους κόπους μας να επιβραβεύονται».
-Αλήθεια στο Βαλκανικό πήρατε το Χάλκινο μετάλλιο, αλλά από τους αρμόδιους φορείς δεν ακούσατε ένα μπράβο! Σας πείραξε το συγκεκριμένο γεγονός;
Γ.ΚΟ: «Μας πείραξε πολύ, αλλά ίσως δεν μας γνώριζαν αγωνιστικά. Οι γονείς μας όμως κάλυψαν ΟΛΑ τα έξοδα μας σε όλα τα τουρνουά ακόμα και στους Βαλκανικούς. Για την επιτυχία μας στο Βαλκανικό θέλω να πω πως μας βοήθησε ιδιαίτερα η συμμετοχή μας στα τουρνουά Lipton Ice Tea Satellite Series 2011».
Γ.ΚΑ: «Όταν ανεβήκαμε στο βάθρο του Βαλκανικού Πρωταθλήματος Εφήβων και είχαμε κρεμασμένα στο στήθος μας τα μετάλλια, πέρασε από το μυαλό μας παραφρασμένα τα λόγια της Βούλας Πατουλίδου, « Για την Ελλάδα και το βόλεϊ ρε γαμώτο». Εμείς κάναμε το χρέος μας όπως είχαμε υποσχεθεί με γνώμονα την αγάπη για την Χώρα και το Βόλεϊ ανεξάρτητα από το αν αυτή η επιτυχία θα τύχαινε αναγνώρισης από οποιονδήποτε. Και αν χρειαστεί θα το ξανακάνουμε πάλι. Μας χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός και μας προβληματίζει πολύ περισσότερο το ότι τα δικά μας μετάλλια μαζί με αυτά των κοριτσιών (Καρατζοπούλου/Σπανού) είναι τα μοναδικά μετάλλια σε επίσημες διεθνής διοργανώσεις για το 2011 σε όλες τις εθνικές ομάδες της Ελλάδος τόσο της σάλας, όσο και του beach.»
-Του χρόνου θα κατεβείτε και πάλι σαν δίδυμο να αγωνιστείτε στο beach volley;
Γ.ΚΟ: « Πρώτα να είμαστε υγείες και να μην έχουμε τραυματισμούς, δεύτερον να περάσουμε στις σχολές που επιθυμούμε και ύστερα σίγουρα με τον Γιάννη θα κατεβούμε σε όλες τις διοργανώσεις του beach volley, με καλή προετοιμασία για να πετύχουμε όσο το δυνατόν καλύτερες και μεγαλύτερες επιτυχίες».
Γ.ΚΑ: «Να είστε σίγουροι πως θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό για να είμαστε συνεπείς και παρόντες σε όλες τις διοργανώσεις που θα γίνουν στην χώρα μας και αν έχουμε την τιμή να ξαναφορέσουμε την φανέλα με το εθνόσημο θα ματώσουμε για να ξαναφέρουμε μια διάκριση στην Ελλάδα».
-Τι «γουστάρετε» πιο πολύ, την σάλα ή την «άμμο»;
Γ.ΚΟ: «Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση και μάλλον αυτός που είναι αρμόδιος για να δώσει την απάντηση είναι ο χρόνος».
Γ.ΚΑ: «Ποια από τα δάχτυλα του χεριού να ξεχωρίσεις. Ευτυχώς που ακόμη μπορούμε να ξεχωρίσουμε το χειμώνα βόλεϊ και το καλοκαίρι beach volley. Άλλωστε είμαστε πολύ χαρούμενοι που είμαστε πρωταθλητές και στη σάλα και στην άμμο».
-Ποιο είναι το αθλητικό σας πρότυπο;
Γ.ΚΟ: «Το μεγάλο μου αθλητικό πρότυπο είναι ο Βραζιλιάνος Giba».
Γ.ΚΑ: «Δυστυχώς δεν έχω προλάβει να δω τον βασιλιά του beach του Kiraly, οπότε πρότυπο μου είναι ο Phil Dalhausser και στη σάλα ο Ivan «ο τρομερός» Μiljkovic».
- Ποια είναι η σχολή που θέλετε να περάσετε;
Γ.ΚΟ: «Σαν 1η επιλογή έχω τα Τ.Ε.Φ.Α.Α και σαν 2η Εφαρμογές Πληροφορικής».
Γ.ΚΑ: «Οι βλέψεις μου και η όλη οργάνωση της μελέτης μου για την προετοιμασία των πανελληνίων εξετάσεων είναι προκειμένου να πετύχω την εισαγωγή μου σε τμήμα πολυτεχνικής σχολής».
-Τι σας αρέσει να κάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Γ.ΚΟ: «Να σερφάρω στο ιντερνέτ να ακούω μουσική και να βλέπω».
Γ.ΚΑ: «Volley, Beach Volley, Volley, Beach Volley, Volley, Beach Volley»
Πηγή: Volley Time
