Ωδή στο χάος και άκαιρες (;) βολεϊκές σκέψεις
ΣΙΓΟΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ... ''ΕΚΤΑΚΤΑ''
Του Παναγιώτη Περπερίδη
To περιβόλι του τρελλού γίναμε παντού και κυρίως η χώρα. H οθόνη (και η χώρα) βουλιάζει. Σαλεύει το πλήθος. Σαλευέι και αντιδρά, προσπαθώντας να απομονώσει τους «μπαχαλάκιδες», αλλά τελικώς οι προβοκάτσιες στην αντίδραση κυριαρχούν , δίνουν τον τόνο, διαμορφώνουν την εικόνα γ..ώ τους υποκινητές τους!
To περιβόλι του τρελλού γίναμε παντού και κυρίως η χώρα. H οθόνη (και η χώρα) βουλιάζει. Σαλεύει το πλήθος. Σαλευέι και αντιδρά, προσπαθώντας να απομονώσει τους «μπαχαλάκιδες», αλλά τελικώς οι προβοκάτσιες στην αντίδραση κυριαρχούν , δίνουν τον τόνο, διαμορφώνουν την εικόνα γ..ώ τους υποκινητές τους!
Όχι μωρέ αυτοί δεν είναι αναρχικοί. Υποκινούμενοι είναι απο αυτούς που τους καταδικάζουν , για να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη απο την ουσία, να φοβίσουν τον κόσμο και να τον ξαναβάλουν στο σπίτι του, να τον ξανακαθίσoυν στον καναπέ του. Γελιέστε! Δεν πρόκειται να συγκινήσετε κανέναν με τα ψευτοδάκρυα για την υπο ομηρία βουλή και τους βουλευτές που και καλά ... «φοβούνται για την σωματική τους ακεραιότητα» και βλέπουν απειλή για τη δημοκρατία και τους θεσμούς. Ρε αφήστε μας ήσυχους. Δεν μας αποπροσανατολίζετε άλλο όσο κι αν χτυπιέστε. Δεν υπάρχουν πλέον ηλίθιοι στους οποίους μπορείτε να απευθυνθείτε.
Εικόνες ξεχύνονται με μιάς. Τί να κάνουν και τα ΜΜΕ; Σταμάτησαν την απεργία (που δεν θα έπρεπε να έχει αρχίσει ποτέ) και μεταφέρουν λεπτό προς λεπτό εικόνες. Εικόνες απόγνωσης και βίας μαζί, την ώρα που ο απεγνωσμένος πρωθυπουργός ψάχνει στηρίγματα και αναρωτιέται: «εκλογές, οικουμενική, μακροπρόθεσμο με 180 ψήφους, παραιτήσεις, ανασχηματισμός, συμβούλιο αρχηγών, συνευθύνη, μετάθεση ευθυνών στην αντιπολίτευση, τι;». Χαμένος στους ψευτοχειρισμούς της πλάκας, για να σώσουμε το κύρος μας , λες κι έχει καμιά σημασία. Τρικυμία. Ουσία μηδέν. Μικροπολιτικό παιχνιδάκι εντυπώσεων , για να μπαλώσουμε (με μπαλώματα κόκκινα που κάνουν «μπαμ» απο χιλιόμετρα, που τα αντιλαμβάνετε πλέον και ο πιο ανυποψίαστος) την ανικανότητά.
Πού πάς μωρέ παληκάρι, ωραίο σα μύθος (που λέει ο λόγος και το τραγούδι) κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς.Ολόισια όμως. Γονατίζω και φιλώ το αίμα όσων είχαν το θάρρος να διαφοροποιηθούν απο το μακροπρόθεσμο (σχέδιο εξόντωσης όλων μας). Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και δεν υπάρχουν απειλές.
Η κατάσταση στη χώρα έχει ξεφύγει απο κάθε όριο, το μέλλον είναι ζοφερότερο απο ποτέ. Και μέσα σε όλα αυτά ο μικρόκοσμος του βόλεϊ περιστρέφεται αυτάρεσκα γύρω απο τον εαυτό του και μυαλό δε βάζει με τίποτα. Απο χθες το βράδυ στριφογυρίζει στο μυαλό μου μια απο τις ιστορικότερες ατάκες που έχω ακούσει ποτέ (δεν προχωρώ σε περισσότερες λεπτομέρειες ούτε για εκείνον που την είπε, ούτε για τον παραλήπτη): «Με λύπη διαπιστώνω παιδί μου ότι εκτός απο βλαξ , είσαι και ηλίθιος». Ισχύει, γιατί απλούστατα εδώ ο κόσμος χάνεται (στην κυριολεξία) και κάποιοι χτενίζονται.
ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ
Τώρα σωστά θα μου πείτε: «και τί σημασία έχει ο,τιδήποτε βολεϊκό σήμερα;». Δεν έχετε άδικο.
Τί σημασία έχει που η ΕΣΑΠ αποφάσισε την κατάργηση των ΤΑΑ για δυο λόγους:
1) Να ''ρυθμίσει'' τα χρέη (4,7 εκατομμύρια ευρώ, για να μην ξεχνιόμαστε) και να τα παραπέμψει στο ποτέ και στο τίποτα, πείθοντας ταυτοχρόνως τον υπουργό να αλλάξει το νόμο περί ευθύνης προέδρων, μην και μπούμε καμιά φυλακή. Χρέη , πλαστογραφίες, μαύρα-κίτρινα-κρυφά να παραπεμφθούν όλα στις καλένδες, να μηδενίσουμε και να συνεχίσουμε για άλλα 4,7 εκατομμύρια ευρώ σε χρόνο ρεκόρ. Δε νομίζω Τάκη (που λέει κι η διαφήμιση)...
2) Να μην πληρώνει ΙΚΑ, συνταξιοδοτικά, ασφάλειες, να ρίξει σε εξευτελιστικά επίπεδα τις απαιτήσεις των αθλητών και τελικώς να συνεχίσει να ελέγχει ένα μαγαζάκι που απλώς δεν υπάρχει. Εγγυήσεις, «σάλιαρι» (sorry Κώστα σε ξανακλέβω) καπ , λοιπές μεγαλοστομίες και κακέκτυπα συστημάτων του εξωτερικού τα ακούω βερεσέ. Όπως επίσης και τις συζητήσεις που θα γίνουν με τον ΟΠΑΠ. «Κουτσοί, στραβοί στον άγιο παντελεήμονα». Να δω τώρα που θα πωληθεί ο ΟΠΑΠ και θα πρέπει να διαπραγματεύεστε τις χορηγίες χωρίς κρατική βοήθεια , τί θα κάνετε...
Όπως μου είπε και ο Σμαραγδής σε τηλεφωνική μας επικοινωνία (μην αγχώνετε, δεν μιλήσαμε για μεταγραφές, ένα φιλικό τηλεφώνημα ήταν): «Να γυρίσει το πρωτάθλημα στην Ομοσπονδία καλύτερα. Απο τότε που το πήραν οι παράγοντες το κατέστρεψαν».
Μακάρι να έπαιρνε μια καθαρή θέση και ο ΠΑΣΑΠ που με την ουδέτερη στάση του συμπράττει. Προτάσεις κάνει, αλλά μένει στην χαλαρή διατύπωσή τους. Είναι προφανές ότι οι πρόεδροι ΕΟΠΕ, ΕΣΑΠ, ΠΑΣΑΠ έχουν κοινή γραμμή και συνδιοικούν , συναποφασίζοντας, συμπράττοντας , με οδηγό και μπροστάρη την ΕΣΑΠ. Η χλιαρή διαφοροποίηση για την Β Εθνική δεν συνιστά αντίδραση! Αλλά τι σημασία έχει;
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ...
Τί σημασία έχει επίσης που οι ομάδες κάνουν προτάσεις και μετεγγραφές; Εκτός απο τον Ηρακλή δεν βλέπω ποιός άλλος θα μπορεί να πληρώνει, εκτός κι αν οι έχοντες σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό φιλοτιμηθούν την ύστατη ώρα. Όμως στον Παναθηναϊκό δεν βγάζουν άκρη ούτε στην ΠΑΕ, ενώ στον Ολυμπιακό είναι προφανές ότι αυτοί που χειρίζονται τα θέματα του «ερασιτέχνη» είναι ερασιτέχνες (όρος που στην ελληνική πραγματικότητα και στο λεξικό της ΕΣΑΠ σημαίνει ανεύθυνος, μουράτος, αργόσχολος και εκ του αθλήματος ετερόφωτος και «ζαμανφουτίστας») και ετοιμάζονται για ... γκρεμίλες. Εκτός κι αν υπάρχει σχέδιο του καπετάν-Βαγγέλη, οπότε τελικώς όλα θα πάνε καλά. Τώρα αν θα υπάρχουν νοικοκυρόπαιδα (καμιά Σύρος , κανένας Παμβοχαϊκός) ή συμμαζεμένοι , αλλά γενικώς κακοπληρωτές (τύπου Λαμία) θα το δείξει η ζωή.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον πάντως:
*Ο Παπαδημητρίου (Μποβέ) κι ο Τζούριτς (Τρεντίνο) κούνησαν μαντήλι. Ίσως ακολουθήσουν δυο ακόμα, εφόσον δικαιωθούν απο τις προφυγές , οι οποίες σιγά μην εκδικαστούν τόσο γρήγορα.
*Επιβεβαιώθηκε απο τον Ηρακλή ότι πήραν Πελεκούδα και είναι αγκαλιά με τον Χριστοφιδέλη (αυτό το θέμα δεν είναι εντελώς τελειωμένο, αλλά μένουν λεπτομέρειες, αφού υπάρχει και μια Πιατσέντσα κάπου στο βάθος). Αναμένονται προτάσεις μειώσεων στον Κράβαρικ (δηλώνει δυσαρεστημένος και δεν αποκλείεται η υποστολή σημαίας) και στον Σμαραγδή (έχει συμβόλαιο και αν κρίνουμε απο την παληκαρίσια στάση του πέρυσι δεν πολυσηκώνει μαγκιές). Ταυτόχρονα ο ''γηραιός'' έχει κάνει πρόταση στον Στεφάνου και στην γωνία περιμένει ο Δημητρακόπουλος, με πιθανότερο σενάριο την απόκτηση του δεύτερου που είναι μάλλον πιο οικονομικός. Δεν σταματά εκεί. Θέλει Νίλσον και μάλιστα το φλερτ είναι αμφίδρομο.
* Στον Ολυμπιακό έχουν Ντεσπέιν, Φράγκο και Φιλίπποφ (λέμε τώρα , γιατί σε όλους χρωστούν), θεωρούν ότι έχουν Καλμαζίδη και έτερον ουδέν για την ώρα απο τα βαριά χαρτιά. Μετά την απώλεια Πελεκούδα, ενδεχομένως κινηθούν για Κανέλλο, ενώ πρέπει να εξοφλήσουν τον Ανδρεάδη, γιατί το ντόμινο στον Ηρακλή ίσως δημιουργήσει... διεκδίκηση. Πρόταση έκαναν και στον Στεφάνου.
*Στον Παναθηναϊκό υπάρχει μόνο ο Λάιος στον πάγκο και η Ροντογιάννη στο γραφείο τύπου. Άντε κι ο Ρούλης που με αυτοθυσία δίνει το παρόν σε κάθε ομάδα της καρδιάς του (στον Παναθηναϊκό και στην εθνική δηλαδή)
*Στην ΕΑΠ τα γράψαμε , θα φύγουν και τα πλακάκια. Να δω πώς θα στηθεί ομάδα. Κάτι ψίθυροι κάποια στιγμή ηθελαν επιστροφή Ρουμελιώτη και φίλων Ρουμελιώτη. Αυτό σημαίνει και προϋποθέτει απόλυτη εξαφάνιση Χριστόπουλου. Θα δούμε...
*Στη Λαμία μόνο φεύγουν. Ο Πελεκούδας αποχώρησε , ενώ και τον Μαρούλη δεν τον βλέπω να μένει έτσι που τα 'χουν κάνει. Το γεγονός ότι ο Ανδρεόπουλος τους έδωσε την ευκαιρία και τους έφτιαξε, δεν δίνει στον σύλλογο (στους διοικούντες δηλαδή) το δικαίωμα να συμπεριφέρονται στους παίκτες σαν περιουσιακά τους στοιχεία με περίφραξη και ηλεκτροφόρα σύρματα περίφραξης.
*Στο Φοίνικα λέει θέλουν Κουρνέτα, Στεφάνου.
*Ο Άρης έκανε πρόταση στο Λεώνη.
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΥ
Δεν ξέρω τί θα κάνει ο Λεώνης με τον Άρη , ξέρω με απόλυτη σιγουριά ότι για την ώρα είναι απόλυτα συγκεντρωμένος στο έργο του στην εθνική ομάδα. Επίσης (πηγαίνοντας στα της εθνικής) δεν υπάρχει κανένα θέμα στις σχέσεις Λεώνη-Δρίκου και ας σταματήσουν κάποιοι να προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα τύπου «ο Δρίκος είναι γλάστρα στα τάιμ-άουτ, κάποια στιγμή θα σκάσει , θα μιλήσει , θα τα πει όλα» και τα τοιαύτα. Οι ρόλοι είναι καθαροi, η επαγγελματική σχέση εξαιρετική και ο στόχος κοινός. Επίσης ο Δρίκος δεν περίμενε την εθνική για να διαμορφώσει άποψη και σχέσεις με παίκτες. Αυτά προϋπήρχαν , άρα Εθνική και Ηρακλής είναι δυο διαφορετικές υποθέσεις. Το ίδιο θα ισχύει για τον Λεώνη και τον Άρη. Επίσης είναι παντελώς άδικη η κατηγορία για τις επιλογές παικτών στην δωδεκάδα. Λεώνης και Δρίκος έχουν πάρει τους καλύτερους διαθέσιμους. Ουδείς κορυφαίος στη θέση του έχει μείνει έξω. Τί φταίνε οι ομοσπονδιακοί αν ο Κουμεντάκης θέλει να παίξει στα πανελλήνιο παίδων με την ομάδα του για να πάρει τα μόρια για το πανεπιστήμιο και νωρίτερα είχε πανελλήνιες; Τί φταίνει που Προύσαλης, Σμαραγδής, Ανδρεάδης, Κανέλλος αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν την εθνική (κακώς λέω εγώ) προφασιζόμενοι ο καθένας τα δικά του (κάποιοι έχοντας τα μικρά δικια τους, όπως ο ''Σμα'', αλλά και πάλι εγώ διαφωνώ). Τί να κάνουν που ο Λάππας είναι τραυματίας (παρεμπιπτοντως μπαίνει στις προπονήσεις σε δέκα μέρες). Πώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τους τραυματίες Τζουριτς και Φράγκο; Να τους βάλουν μέσα με τις μπότες και τις πατερίτσες; Απο την άλλη είναι τραγικό κάποιοι να αμφισβητούν τους τραυματισμούς παιδιών που είναι αυταπόδεικτοι. Είναι τόσο τραγικό που αν το πράγμα χοντρύνει θα αναγκαστούμε και εμείς σε ''χοντράδες''. Αμ τους αμφισβητούν , αμ δεν τους δίνουν ούτε μισό ευρώ για την αποθεραπεία. Όλα απο τις τσέπες τους.Και χτυπημένοι και κερατάδες και δαρμένοι; Ε όχι ρε παιδιά!
Για όλες αυτές τις απουσίες ,λοιπόν, ο Λεώνης και ο Δρίκος δεν φταίνε. Ποιόν ακραίο ξέχασαν ρε παιδιά; Θα μας τρελάνετε; Ποιός είναι καλύτερος απο αυτούς που παίζουν; Μόνο ένας. Ο Κώστας Χριστοφιδέλης που κατά την ταπεινή μου άποψη κακώς δεν κλήθηκε. Ο κορυφαίος Έλληνας βολεϊμπωλίστας έπεσε θύμα των πιέσεων που δέχθηκαν οι ομοσπονδιακοί. Κρίμα. Αυτό είναι λάθος και τους το χρεώνω.
Πάντως, το συνολικό υλικό είναι εξαιρετικό. Θυμηθείτε με. Αν δεν τα διαλυσουν όλα οι γύρω-γύρω, αυτοί οι προπονητές με αυτή τη δεξαμενή παικτών το 2015 θα έχουν μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό. Τώρα πετάξτε μου όσες ντομάτες θέλετε. Τις τρώω στη μούρη με χαρά. Θα τα πούμε ξανά σε 4 χρονάκια. Το κλίμα που είδα στην ομάδα είναι εξαιρετικό παρά τις δυσκολίες, τα παιδιά είναι παθιασμένα και σιγά σιγά προσπαθούν να ανταποκριθούν σε βόλεϊ υψηλών απαιτήσεων. Και θα το καταφέρουν άμεσα. Η δεξαμενή ειναι υπερπλήρης. Δουλίτσα θέλει , εθνικό σχεδιασμό και υπομονή.
Παρεμπιπτόντως η εικόνα που μου έμεινε περισσότερο απο το διήμερο στον Πύργο ήταν η αγάπη με την οποία ο Ρούλης Αγραπιδάκης προσπαθούσε να κάνει κουμάντο τα λιγοστά ευρώ που έχει στην διάθεσή του ως τημ μανατζερ της εθνικής, για να ικανοποιήσει τα «παιδιά του». Με τι τρυφερότητα και έγνοια πραγματική έκανες ακόμα και την παραγγελία της πίτσας για το ταξίδι της επιστροφής. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα ζεστά του μάτια και την αγωνία του για κάθε λεπτομέρεια οργάνωσης του ταξιδιού και εξυπηρέτησης των παικτών. Γινόταν να έχουμε 10 Ρούληδες στο βόλεϊ; Όλα θα ήταν αλλιώς. Δεν θέλω να πιστέψω ότι έχουν βάση οι σκέψεις αντικατάστασης του Αγραπιδακη με τον Μανωλόπουλο. Αν και όλα είναι πιθανά με αυτούς τους περίεργους. Ο Ρούλης αγαπάει τα παιδιά, τα παιδιά αγαπούν και σέβονται τον Ρούλη. Είναι το πιο όμορφο κομμάτι αυτής της ομάδας, το πιο ζεστό, το πιο κανονικό. Μην το αγγίξετε!
ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΝΑ ΧΤΙΖΕΙΣ ΠΑΛΑΤΙΑ, ΑΛΛΑ...
... Αυτοί οι μάγκες θα τα καταφέρουν να είστε βέβαιοι. Όπως θα τα καταφέρουν ολομόναχες και αβοήθητες στην άμμο η Τσιαρτσιάνη με την Αρβανίτη. Τούτη την ώρα είναι ήδη στους 32 του παγκόσμιου πρωταθλήματος και πάνε για μεγάλα πράγματα , παίζοντας καλά, πολύ καλά και κερδίζοντας τις κορυφαίες ομάδες. Μετά την επιστροφή της Μαρίας έχουν καταπιεί ήδη τις Βραζιλιάνες , τις Αυστριακές και τις Κινέζες. Η διάκριση είναι θέμα χρόνου. Και ξαναλέω ΟΛΟΜΟΝΑΧΕΣ. Στις φωτογραφίες θα είναι όλοι όμως υποπτεύομαι.
Επίσης, δεν ξέρω τί διάολο θα γίνει με τα φετινά μάστερς. Εντάξει στην Αίγινα το έχουν πάρει ζεστά οι ντόπιο και θα πετύχει. Τα υπόλοιπα; Υπάρχουν δυο τουρνουά απο τα 5 που είναι ακόμα στον αέρα.
Αγωνιστικά θυμηθείτε με... Κουζούνης-Παπαδημητρίου θα κάνουν μεγάλα πράγματα. Οι μάχες στους άνδρες θα είναι ομηρικές πάντως. Στις γυναίκες το επίπεδο θα είναι χαμηλότερο απο ποτέ. Ίδιες τετράδες θα βλέπουμε συνέχεια. Καταραμένη φτώχια. Τί να κάνεις. Παρεμπιπτόντως, υπερβολή η δεύτερη κάρτα ελεύθερης συμμετοχής στον διοργανωτή και η τοποθέτηση των ζευγαριών απο την Κυπρο στα προκριματικά της Αίγινας. Δημιουργήθηκε δικαιολογημένη δυσαρέσκεια στα αδέλφια μας, στους Κύπριους που έχουν πολύ καλές ομάδες.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ ... ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Ξανοίχτηκα πολύ και λογικά σας κούρασα. Αν δεν έγραφα σήμερα όμως θα έσκαγα , μαζεύτηκαν πολλά. Πάρα πολλά. Σιγοτραγουδώ Σαββόπουλο απ την αρχή...
«Ποιός στ αλήθεια ειμαι εγώ και πού πάω;
Με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό.
Προβολείς με στραβώνουν και πάω...
Και γονατίζω . Και γονατίζω. Και γονατίζω...»
ΓΟΝΑΤΙΖΩ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΡΑΒΩ!
Εικόνες ξεχύνονται με μιάς. Τί να κάνουν και τα ΜΜΕ; Σταμάτησαν την απεργία (που δεν θα έπρεπε να έχει αρχίσει ποτέ) και μεταφέρουν λεπτό προς λεπτό εικόνες. Εικόνες απόγνωσης και βίας μαζί, την ώρα που ο απεγνωσμένος πρωθυπουργός ψάχνει στηρίγματα και αναρωτιέται: «εκλογές, οικουμενική, μακροπρόθεσμο με 180 ψήφους, παραιτήσεις, ανασχηματισμός, συμβούλιο αρχηγών, συνευθύνη, μετάθεση ευθυνών στην αντιπολίτευση, τι;». Χαμένος στους ψευτοχειρισμούς της πλάκας, για να σώσουμε το κύρος μας , λες κι έχει καμιά σημασία. Τρικυμία. Ουσία μηδέν. Μικροπολιτικό παιχνιδάκι εντυπώσεων , για να μπαλώσουμε (με μπαλώματα κόκκινα που κάνουν «μπαμ» απο χιλιόμετρα, που τα αντιλαμβάνετε πλέον και ο πιο ανυποψίαστος) την ανικανότητά.
Πού πάς μωρέ παληκάρι, ωραίο σα μύθος (που λέει ο λόγος και το τραγούδι) κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς.Ολόισια όμως. Γονατίζω και φιλώ το αίμα όσων είχαν το θάρρος να διαφοροποιηθούν απο το μακροπρόθεσμο (σχέδιο εξόντωσης όλων μας). Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και δεν υπάρχουν απειλές.
Η κατάσταση στη χώρα έχει ξεφύγει απο κάθε όριο, το μέλλον είναι ζοφερότερο απο ποτέ. Και μέσα σε όλα αυτά ο μικρόκοσμος του βόλεϊ περιστρέφεται αυτάρεσκα γύρω απο τον εαυτό του και μυαλό δε βάζει με τίποτα. Απο χθες το βράδυ στριφογυρίζει στο μυαλό μου μια απο τις ιστορικότερες ατάκες που έχω ακούσει ποτέ (δεν προχωρώ σε περισσότερες λεπτομέρειες ούτε για εκείνον που την είπε, ούτε για τον παραλήπτη): «Με λύπη διαπιστώνω παιδί μου ότι εκτός απο βλαξ , είσαι και ηλίθιος». Ισχύει, γιατί απλούστατα εδώ ο κόσμος χάνεται (στην κυριολεξία) και κάποιοι χτενίζονται.
ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ
Τώρα σωστά θα μου πείτε: «και τί σημασία έχει ο,τιδήποτε βολεϊκό σήμερα;». Δεν έχετε άδικο.
Τί σημασία έχει που η ΕΣΑΠ αποφάσισε την κατάργηση των ΤΑΑ για δυο λόγους:
1) Να ''ρυθμίσει'' τα χρέη (4,7 εκατομμύρια ευρώ, για να μην ξεχνιόμαστε) και να τα παραπέμψει στο ποτέ και στο τίποτα, πείθοντας ταυτοχρόνως τον υπουργό να αλλάξει το νόμο περί ευθύνης προέδρων, μην και μπούμε καμιά φυλακή. Χρέη , πλαστογραφίες, μαύρα-κίτρινα-κρυφά να παραπεμφθούν όλα στις καλένδες, να μηδενίσουμε και να συνεχίσουμε για άλλα 4,7 εκατομμύρια ευρώ σε χρόνο ρεκόρ. Δε νομίζω Τάκη (που λέει κι η διαφήμιση)...
2) Να μην πληρώνει ΙΚΑ, συνταξιοδοτικά, ασφάλειες, να ρίξει σε εξευτελιστικά επίπεδα τις απαιτήσεις των αθλητών και τελικώς να συνεχίσει να ελέγχει ένα μαγαζάκι που απλώς δεν υπάρχει. Εγγυήσεις, «σάλιαρι» (sorry Κώστα σε ξανακλέβω) καπ , λοιπές μεγαλοστομίες και κακέκτυπα συστημάτων του εξωτερικού τα ακούω βερεσέ. Όπως επίσης και τις συζητήσεις που θα γίνουν με τον ΟΠΑΠ. «Κουτσοί, στραβοί στον άγιο παντελεήμονα». Να δω τώρα που θα πωληθεί ο ΟΠΑΠ και θα πρέπει να διαπραγματεύεστε τις χορηγίες χωρίς κρατική βοήθεια , τί θα κάνετε...
Όπως μου είπε και ο Σμαραγδής σε τηλεφωνική μας επικοινωνία (μην αγχώνετε, δεν μιλήσαμε για μεταγραφές, ένα φιλικό τηλεφώνημα ήταν): «Να γυρίσει το πρωτάθλημα στην Ομοσπονδία καλύτερα. Απο τότε που το πήραν οι παράγοντες το κατέστρεψαν».
Μακάρι να έπαιρνε μια καθαρή θέση και ο ΠΑΣΑΠ που με την ουδέτερη στάση του συμπράττει. Προτάσεις κάνει, αλλά μένει στην χαλαρή διατύπωσή τους. Είναι προφανές ότι οι πρόεδροι ΕΟΠΕ, ΕΣΑΠ, ΠΑΣΑΠ έχουν κοινή γραμμή και συνδιοικούν , συναποφασίζοντας, συμπράττοντας , με οδηγό και μπροστάρη την ΕΣΑΠ. Η χλιαρή διαφοροποίηση για την Β Εθνική δεν συνιστά αντίδραση! Αλλά τι σημασία έχει;
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ...
Τί σημασία έχει επίσης που οι ομάδες κάνουν προτάσεις και μετεγγραφές; Εκτός απο τον Ηρακλή δεν βλέπω ποιός άλλος θα μπορεί να πληρώνει, εκτός κι αν οι έχοντες σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό φιλοτιμηθούν την ύστατη ώρα. Όμως στον Παναθηναϊκό δεν βγάζουν άκρη ούτε στην ΠΑΕ, ενώ στον Ολυμπιακό είναι προφανές ότι αυτοί που χειρίζονται τα θέματα του «ερασιτέχνη» είναι ερασιτέχνες (όρος που στην ελληνική πραγματικότητα και στο λεξικό της ΕΣΑΠ σημαίνει ανεύθυνος, μουράτος, αργόσχολος και εκ του αθλήματος ετερόφωτος και «ζαμανφουτίστας») και ετοιμάζονται για ... γκρεμίλες. Εκτός κι αν υπάρχει σχέδιο του καπετάν-Βαγγέλη, οπότε τελικώς όλα θα πάνε καλά. Τώρα αν θα υπάρχουν νοικοκυρόπαιδα (καμιά Σύρος , κανένας Παμβοχαϊκός) ή συμμαζεμένοι , αλλά γενικώς κακοπληρωτές (τύπου Λαμία) θα το δείξει η ζωή.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον πάντως:
*Ο Παπαδημητρίου (Μποβέ) κι ο Τζούριτς (Τρεντίνο) κούνησαν μαντήλι. Ίσως ακολουθήσουν δυο ακόμα, εφόσον δικαιωθούν απο τις προφυγές , οι οποίες σιγά μην εκδικαστούν τόσο γρήγορα.
*Επιβεβαιώθηκε απο τον Ηρακλή ότι πήραν Πελεκούδα και είναι αγκαλιά με τον Χριστοφιδέλη (αυτό το θέμα δεν είναι εντελώς τελειωμένο, αλλά μένουν λεπτομέρειες, αφού υπάρχει και μια Πιατσέντσα κάπου στο βάθος). Αναμένονται προτάσεις μειώσεων στον Κράβαρικ (δηλώνει δυσαρεστημένος και δεν αποκλείεται η υποστολή σημαίας) και στον Σμαραγδή (έχει συμβόλαιο και αν κρίνουμε απο την παληκαρίσια στάση του πέρυσι δεν πολυσηκώνει μαγκιές). Ταυτόχρονα ο ''γηραιός'' έχει κάνει πρόταση στον Στεφάνου και στην γωνία περιμένει ο Δημητρακόπουλος, με πιθανότερο σενάριο την απόκτηση του δεύτερου που είναι μάλλον πιο οικονομικός. Δεν σταματά εκεί. Θέλει Νίλσον και μάλιστα το φλερτ είναι αμφίδρομο.
* Στον Ολυμπιακό έχουν Ντεσπέιν, Φράγκο και Φιλίπποφ (λέμε τώρα , γιατί σε όλους χρωστούν), θεωρούν ότι έχουν Καλμαζίδη και έτερον ουδέν για την ώρα απο τα βαριά χαρτιά. Μετά την απώλεια Πελεκούδα, ενδεχομένως κινηθούν για Κανέλλο, ενώ πρέπει να εξοφλήσουν τον Ανδρεάδη, γιατί το ντόμινο στον Ηρακλή ίσως δημιουργήσει... διεκδίκηση. Πρόταση έκαναν και στον Στεφάνου.
*Στον Παναθηναϊκό υπάρχει μόνο ο Λάιος στον πάγκο και η Ροντογιάννη στο γραφείο τύπου. Άντε κι ο Ρούλης που με αυτοθυσία δίνει το παρόν σε κάθε ομάδα της καρδιάς του (στον Παναθηναϊκό και στην εθνική δηλαδή)
*Στην ΕΑΠ τα γράψαμε , θα φύγουν και τα πλακάκια. Να δω πώς θα στηθεί ομάδα. Κάτι ψίθυροι κάποια στιγμή ηθελαν επιστροφή Ρουμελιώτη και φίλων Ρουμελιώτη. Αυτό σημαίνει και προϋποθέτει απόλυτη εξαφάνιση Χριστόπουλου. Θα δούμε...
*Στη Λαμία μόνο φεύγουν. Ο Πελεκούδας αποχώρησε , ενώ και τον Μαρούλη δεν τον βλέπω να μένει έτσι που τα 'χουν κάνει. Το γεγονός ότι ο Ανδρεόπουλος τους έδωσε την ευκαιρία και τους έφτιαξε, δεν δίνει στον σύλλογο (στους διοικούντες δηλαδή) το δικαίωμα να συμπεριφέρονται στους παίκτες σαν περιουσιακά τους στοιχεία με περίφραξη και ηλεκτροφόρα σύρματα περίφραξης.
*Στο Φοίνικα λέει θέλουν Κουρνέτα, Στεφάνου.
*Ο Άρης έκανε πρόταση στο Λεώνη.
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΥ
Δεν ξέρω τί θα κάνει ο Λεώνης με τον Άρη , ξέρω με απόλυτη σιγουριά ότι για την ώρα είναι απόλυτα συγκεντρωμένος στο έργο του στην εθνική ομάδα. Επίσης (πηγαίνοντας στα της εθνικής) δεν υπάρχει κανένα θέμα στις σχέσεις Λεώνη-Δρίκου και ας σταματήσουν κάποιοι να προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα τύπου «ο Δρίκος είναι γλάστρα στα τάιμ-άουτ, κάποια στιγμή θα σκάσει , θα μιλήσει , θα τα πει όλα» και τα τοιαύτα. Οι ρόλοι είναι καθαροi, η επαγγελματική σχέση εξαιρετική και ο στόχος κοινός. Επίσης ο Δρίκος δεν περίμενε την εθνική για να διαμορφώσει άποψη και σχέσεις με παίκτες. Αυτά προϋπήρχαν , άρα Εθνική και Ηρακλής είναι δυο διαφορετικές υποθέσεις. Το ίδιο θα ισχύει για τον Λεώνη και τον Άρη. Επίσης είναι παντελώς άδικη η κατηγορία για τις επιλογές παικτών στην δωδεκάδα. Λεώνης και Δρίκος έχουν πάρει τους καλύτερους διαθέσιμους. Ουδείς κορυφαίος στη θέση του έχει μείνει έξω. Τί φταίνε οι ομοσπονδιακοί αν ο Κουμεντάκης θέλει να παίξει στα πανελλήνιο παίδων με την ομάδα του για να πάρει τα μόρια για το πανεπιστήμιο και νωρίτερα είχε πανελλήνιες; Τί φταίνει που Προύσαλης, Σμαραγδής, Ανδρεάδης, Κανέλλος αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν την εθνική (κακώς λέω εγώ) προφασιζόμενοι ο καθένας τα δικά του (κάποιοι έχοντας τα μικρά δικια τους, όπως ο ''Σμα'', αλλά και πάλι εγώ διαφωνώ). Τί να κάνουν που ο Λάππας είναι τραυματίας (παρεμπιπτοντως μπαίνει στις προπονήσεις σε δέκα μέρες). Πώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τους τραυματίες Τζουριτς και Φράγκο; Να τους βάλουν μέσα με τις μπότες και τις πατερίτσες; Απο την άλλη είναι τραγικό κάποιοι να αμφισβητούν τους τραυματισμούς παιδιών που είναι αυταπόδεικτοι. Είναι τόσο τραγικό που αν το πράγμα χοντρύνει θα αναγκαστούμε και εμείς σε ''χοντράδες''. Αμ τους αμφισβητούν , αμ δεν τους δίνουν ούτε μισό ευρώ για την αποθεραπεία. Όλα απο τις τσέπες τους.Και χτυπημένοι και κερατάδες και δαρμένοι; Ε όχι ρε παιδιά!
Για όλες αυτές τις απουσίες ,λοιπόν, ο Λεώνης και ο Δρίκος δεν φταίνε. Ποιόν ακραίο ξέχασαν ρε παιδιά; Θα μας τρελάνετε; Ποιός είναι καλύτερος απο αυτούς που παίζουν; Μόνο ένας. Ο Κώστας Χριστοφιδέλης που κατά την ταπεινή μου άποψη κακώς δεν κλήθηκε. Ο κορυφαίος Έλληνας βολεϊμπωλίστας έπεσε θύμα των πιέσεων που δέχθηκαν οι ομοσπονδιακοί. Κρίμα. Αυτό είναι λάθος και τους το χρεώνω.
Πάντως, το συνολικό υλικό είναι εξαιρετικό. Θυμηθείτε με. Αν δεν τα διαλυσουν όλα οι γύρω-γύρω, αυτοί οι προπονητές με αυτή τη δεξαμενή παικτών το 2015 θα έχουν μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό. Τώρα πετάξτε μου όσες ντομάτες θέλετε. Τις τρώω στη μούρη με χαρά. Θα τα πούμε ξανά σε 4 χρονάκια. Το κλίμα που είδα στην ομάδα είναι εξαιρετικό παρά τις δυσκολίες, τα παιδιά είναι παθιασμένα και σιγά σιγά προσπαθούν να ανταποκριθούν σε βόλεϊ υψηλών απαιτήσεων. Και θα το καταφέρουν άμεσα. Η δεξαμενή ειναι υπερπλήρης. Δουλίτσα θέλει , εθνικό σχεδιασμό και υπομονή.
Παρεμπιπτόντως η εικόνα που μου έμεινε περισσότερο απο το διήμερο στον Πύργο ήταν η αγάπη με την οποία ο Ρούλης Αγραπιδάκης προσπαθούσε να κάνει κουμάντο τα λιγοστά ευρώ που έχει στην διάθεσή του ως τημ μανατζερ της εθνικής, για να ικανοποιήσει τα «παιδιά του». Με τι τρυφερότητα και έγνοια πραγματική έκανες ακόμα και την παραγγελία της πίτσας για το ταξίδι της επιστροφής. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα ζεστά του μάτια και την αγωνία του για κάθε λεπτομέρεια οργάνωσης του ταξιδιού και εξυπηρέτησης των παικτών. Γινόταν να έχουμε 10 Ρούληδες στο βόλεϊ; Όλα θα ήταν αλλιώς. Δεν θέλω να πιστέψω ότι έχουν βάση οι σκέψεις αντικατάστασης του Αγραπιδακη με τον Μανωλόπουλο. Αν και όλα είναι πιθανά με αυτούς τους περίεργους. Ο Ρούλης αγαπάει τα παιδιά, τα παιδιά αγαπούν και σέβονται τον Ρούλη. Είναι το πιο όμορφο κομμάτι αυτής της ομάδας, το πιο ζεστό, το πιο κανονικό. Μην το αγγίξετε!
ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΝΑ ΧΤΙΖΕΙΣ ΠΑΛΑΤΙΑ, ΑΛΛΑ...
... Αυτοί οι μάγκες θα τα καταφέρουν να είστε βέβαιοι. Όπως θα τα καταφέρουν ολομόναχες και αβοήθητες στην άμμο η Τσιαρτσιάνη με την Αρβανίτη. Τούτη την ώρα είναι ήδη στους 32 του παγκόσμιου πρωταθλήματος και πάνε για μεγάλα πράγματα , παίζοντας καλά, πολύ καλά και κερδίζοντας τις κορυφαίες ομάδες. Μετά την επιστροφή της Μαρίας έχουν καταπιεί ήδη τις Βραζιλιάνες , τις Αυστριακές και τις Κινέζες. Η διάκριση είναι θέμα χρόνου. Και ξαναλέω ΟΛΟΜΟΝΑΧΕΣ. Στις φωτογραφίες θα είναι όλοι όμως υποπτεύομαι.
Επίσης, δεν ξέρω τί διάολο θα γίνει με τα φετινά μάστερς. Εντάξει στην Αίγινα το έχουν πάρει ζεστά οι ντόπιο και θα πετύχει. Τα υπόλοιπα; Υπάρχουν δυο τουρνουά απο τα 5 που είναι ακόμα στον αέρα.
Αγωνιστικά θυμηθείτε με... Κουζούνης-Παπαδημητρίου θα κάνουν μεγάλα πράγματα. Οι μάχες στους άνδρες θα είναι ομηρικές πάντως. Στις γυναίκες το επίπεδο θα είναι χαμηλότερο απο ποτέ. Ίδιες τετράδες θα βλέπουμε συνέχεια. Καταραμένη φτώχια. Τί να κάνεις. Παρεμπιπτόντως, υπερβολή η δεύτερη κάρτα ελεύθερης συμμετοχής στον διοργανωτή και η τοποθέτηση των ζευγαριών απο την Κυπρο στα προκριματικά της Αίγινας. Δημιουργήθηκε δικαιολογημένη δυσαρέσκεια στα αδέλφια μας, στους Κύπριους που έχουν πολύ καλές ομάδες.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ ... ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Ξανοίχτηκα πολύ και λογικά σας κούρασα. Αν δεν έγραφα σήμερα όμως θα έσκαγα , μαζεύτηκαν πολλά. Πάρα πολλά. Σιγοτραγουδώ Σαββόπουλο απ την αρχή...
«Ποιός στ αλήθεια ειμαι εγώ και πού πάω;
Με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό.
Προβολείς με στραβώνουν και πάω...
Και γονατίζω . Και γονατίζω. Και γονατίζω...»
ΓΟΝΑΤΙΖΩ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΡΑΒΩ!
