Πιστεύετε πως υπάρχει κανείς που σοκάρεται με τις αποκαλύψεις των διαλόγων μεταξύ των παραγόντων του ελληνικού ποδοσφαίρου; Υπάρχει κανείς που δεν τα είχε φανταστεί βλέποντας το χάλι των τελευταίων ετών στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
Υπάρχει κανείς που πιστεύει πως οι συγκεκριμένοι παράγοντες θα συζητούσαν μεταξύ τους κάτι διαφορετικό; Θα μπορούσαν να συζητούν για εκδρομές και για φιλανθρωπικά γκαλά; Υπάρχει κανείς που πιστεύει πως με τον καθαρισμό των «85» θα καθαρίσει και το τοπίο;
Υπάρχει κανείς που πιστεύει πως με τον καθαρισμό των «85» θα καθαρίσει και το τοπίο; Αυτό το ερώτημα θέτει μέσω του blog του στο gazzetta.gr o Kώστας Ασημακόπουλος και παίρνει θέση για το μέγα σκάνδαλο στον ελληνικό αθλητισμό!
Χειρότερο και από χίλιους στημένους αγώνες είναι ένα στημένο λεμόνι, ειδικά όταν αυτό αντιπροσωπεύει τον ελληνικό αθλητισμό.
Ένα κουκούτσι του λεμονιού είναι και αυτή η ιστορία των αποκαλύψεων. Θα πεταχτεί κι αυτό μαζί με τη λεμονόκουπα.
Όλος ο κρατικός μηχανισμός πήρε μπρος κι άρχισε την επιχείρηση «καθαρό χορτάρι», όχι μόνο γιατί ενδιαφέρεται κανείς σοβαρά για το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού, αλλά γιατί κάποιοι έστησαν χαρτοπαικτικές λέσχες μέσα στα καζίνα. Για αυτό ενοχλήθηκαν όλοι, και για αυτό αποφάσισαν να ασχοληθούν με την παράγκα του ελληνικού ποδοσφαίρου που από χρόνια είχε βουτηχτεί στην παρανομία. Απλώς τώρα τα λεφτά έγιναν πολλά.
Οι πραγματικοί πατέρες του ποδοσφαίρου τα έβαλαν κάτω, τα λογάριασαν και είδαν πως η διαρροή είναι πλέον μεγάλη. Άξιζε τον κόπο η όλη επιχείριση και λογαριάστηκαν μέχρι και έξοδά της.
Όταν η κυβέρνηση κόβει συντάξεις για να μαζέψει ένα δις ευρώ, είναι δυνατόν να το κερδίζουν οι παρακμιακοί του ελληνικού ποδοσφαίρου; Όχι βέβαια.
Βρόμικοι και παράνομοι δεν είναι μόνο αυτό που έστησαν τις λέσχες. Όταν ο τζόγος γίνεται νόμιμος και ταυτίζεται με τον αθλητισμό, τα πάντα είναι παράνομα και ύποπτα. Τα πάντα είναι βρόμικα, τα πάντα είναι ψεύτικα, ακόμα και η μεγαλύτερη επιτυχία, ακόμα και η μεγαλύτερη έκπληξη.
Αθλητισμός και τζόγος δεν πάει μαζί κι όμως τα πάντα πλέον στηρίζονται σε αυτή τη σχέση. Όλοι το ξέρουν, όλοι το βιώνουν, απλά κάποιοι παίζουν στα καζίνο κι άλλοι στις λέσχες. Αυτό δεν ισχύει μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε κάθε γωνιά της γης και δεν είναι τυχαίο πως οι λέσχες ξηλώνονται παντού.
Λέγαμε όμως για το λεμόνι. Με τα άλλα κουκούτσια τι θα γίνει; Αν το βαλιτσάκι της ΕΥΠ κάνει καμιά βόλτα έξω από ομοσπονδίες, ενώσεις, λίγκες και υπουργεία κι αρχίσουν οι απομαγνητοφωνήσεις θα πρέπει να χτιστούν νέες φυλακές. Μέχρι να γεράσει η 32χρονη Πόπη Παπανδρέου, θα βγάζει εντάλματα.
Στο μπάσκετ, με τζίρο εκατομμυρίων ευρώ δεν δόθηκαν μερικές χιλιάδες για να γίνουν έλεγχοι ντόπινγκ.
Στο βόλεϊ οι... επαγγελματίες χρηματοδοτούνται από το κράτος και οι απλήρωτοι αθλητές ζουν με δανεικά. Οι πολίστες έγιναν μοντέλα, οι δρομείς γκαρσόνια και οι παλαιστές πορτιέρηδες.
Οι ομοσπονδίες των ολυμπιακών αθλημάτων μετά βίας καλύπτουν τα έξοδα των Εθνικών ομάδων. Το «καμάρι» της ελληνικής κοινωνίας, ο ελληνικός αθλητισμός, έγινε «μίασμα» στο βωμό του στοιχήματος, του ντόπινγκ, του υποκόσμου, των χουλιγκάνων και των διεφθαρμένων σωτήρων.
Θιασώτες έμειναν ένα τσούρμο οπαδοί, κάποιοι παρακμιακοί «αλογομούρηδες» και λοιποί συγγενείς «σοκολάγνοι» που τρέφονται με τις δήθεν «αποκαλύψεις» από το θαυματουργό βαλιτσάκι της ΕΥΠ που αποθεώνει και νομιμοποιεί την υποκλοπή για το κοινό συμφέρον. Για το καλό μας και για το καλό του ελληνικού αθλητισμού. Αλλά τι να το κάνεις; Το βαλιτσάκι δεν παράγει ιδέες, ήθος και αρχές. Άλλωστε δεν έχει και καμία αξία πλέον...
Το δάσος κάηκε - και μαζί του και τα ζώα.
