Σελίδες


Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

«Σεμινάρια αθλητισμού από τους κύπριους»


«Σεμινάρια αθλητισμού από τους κύπριους»
Της: Σπυριδούλας Σπανέα
Φτωχότερο αθλητικά νιώθω ότι είναι αυτό το καλοκαίρι. Η κρίση, θα μου πείτε, έχει επηρεάσει τα πάντα. Σίγουρα, αλλά η κρίση δεν μπορεί να επηρεάσει την αγάπη του Ελληνα για τα καλοκαιρινά αθλήματα...
Το πανελλήνιο πρωτάθλημα μπιτς βόλεϊ βρίσκεται λίγο πριν από το τέλος του αλλά δεν έχει καμία σχέση με τα προηγούμενα. Κάθε πέρυσι και καλύτερα, μπορούμε να πούμε.
Το επίπεδο, ιδιαίτερα στις γυναίκες, είναι τόσο χαμηλό που έχω την υποψία ότι με κάποιες καλές προπονήσεις ακόμα και... εγώ με μανικιούρ θα μπορούσα να έχω ένα καλό πλασάρισμα. Νέα κορίτσια που διακρίθηκαν τα προηγούμενα χρόνια δεν έμειναν στο χώρο με αποτέλεσμα μία Αρβανίτη να... προσπαθεί να φέρει την Ανοιξη.
Η Αρβανίτη «ξεπετάχτηκε» μέσα από τα αναπτυξιακά προγράμματα της ΕΟΠΕ. Δυστυχώς, αλλά παιδιά που αναδεικνύονται μέσα από τους αγώνες των Τζούνιορς δεν ενθαρρύνονται για να μείνουν κοντά στο άθλημα και, έτσι, φοβάμαι ότι και την επόμενη χρονιά θα πούμε πάλι “κάθε πέρσι και καλύτερα”.
Μια... αθλητική όαση στο φετινό μου καλοκαίρι αποτέλεσε ένα σύντομο ταξίδι στην Κύπρο. Παρακολούθησα το διεθνές τουρνουά μπιτς βόλεϊ γυναικών και εντυπωσιάστηκα, εκτός από την άρτια διοργάνωση, από την στήριξη που δείχνουν οι Κύπριοι στον αθλητισμό. Μοναδικό μέλημα των παραγόντων είναι πως θα κάνουν καλύτερο το άθλημα τους και όχι πως θα διατηρηθούν στην καρέκλα.
Είχαν περάσει ελάχιστες ημέρες από την έκρηξη στην ναυτική βάση αλλά οι Κύπριοι, παρά το πένθος τους, έκαναν τα πάντα για να διατηρήσουν τον τουρισμό. Στις εθνικές οδούς, όπως και τα τουριστικά μέρη, υπήρχε άπλετος φωτισμός και κανένας δεν διαμαρτύρετο διότι γνωρίζουν ότι από τον τουρισμό θα επουλωθούν οι πληγές. Εάν είχε γίνει κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα δεν θα λειτουργούσε κανένας μηχανισμός του κράτους και ηλεκτρικό ρεύμα θα υπήρχε μόνο στο Κολωνάκι και την Εκάλη.
Ας έρθουμε όμως στον αθλητικό τομέα. Τα γήπεδα της Γεροσκήπου ήταν γεμάτα από φίλαθλους. Ολη η ατμόσφαιρα θύμιζε γιορτή και στις κερκίδες βρισκόταν ένας... ανήσυχος πρόεδρος ομοσπονδίας, ο Δαμιανός Χατζηδαμιανού, ο οποίος έψαχνε να βρει ποιες καινοτομίες θα προσθέσει για να κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον το άθλημά του. Δεν διστάζει να βάλει το χέρι στην τσέπη για να στηρίξει το βόλεϊ ή το «άλλο παιδί» του την άρση βαρών (είναι και εκεί πρόεδρος) και το μόνο που θέλει είναι να βλέπει να αναπτύσσεται ο αθλητισμός στο νησί του.
Λίγες θέσεις δίπλα του καθόταν ο δήμαρχος Γεροσκήπου, Τάσος Κούζουπος. Αλλος ακούραστος εργάτης του αθλητισμού... «Αθλητισμός και τουρισμός μπορούν να βοηθήσουν την προβολή της χώρας», μας λέει και αρχίζει να απαριθμεί τα αθλητικά έργα που έχουν γίνει επί της δημαρχίας του. Τώρα θέλει να φτιάξει και άλλα γήπεδα αντισφαίρισης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δημότες του τον τιμούν με την ψήφο τους από το 2001.
Τα σεμινάρια, οι συνεδριάσεις και οι συσκέψεις είναι... πολύ της μόδας στο ελληνικό βόλεϊ και τον αθλητισμό, γενικότερα. Δεν ξέρω μήπως κάποιοι παράγοντες έπρεπε να παρακολουθήσουν ένα σεμινάριο από τους δύο κυρίους που προανέφερα. Ισως, έτσι, να αποκτούσαν όραμα...
πηγη www.volleynews.gr