Το όνομα του Μάριου Γκιούρδα συνυφασμένο με αυτό της Εθνικής
ομάδας, τη φανέλα της οποίας φόρεσε για 17 ολόκληρα χρόνια, ενώ μετά την
αποχώρηση του από την ενεργό δράση ανέλαβε για λίγους μήνες το ρόλο του
τιμ μάνατζερ.
Ρόλο τον οποίο αναλαμβάνει ξανά καθώς θα είναι ο
τιμ μάνατζερ της Εθνικής Ανδρών, με τον Θρακιώτη να δηλώνει χαρούμενος
που επιστρέφει στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, αν και ποτέ δεν
αισθάνθηκε ότι είχε φύγει, ενώ παράλληλα εξέφρασε την αισιοδοξία του για
τη νέα προσπάθεια της Εθνικής.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Μάριου Γκιούρδα:
Αισθάνεσαι ότι γύρισες σπίτι σου;
«Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι ότι δεν έφυγα ποτέ. Για μένα η Εθνική είναι μια ολόκληρη ζωή, αφού για 17 χρόνια ήμουν μέλος της, οπότε ακόμη κι αν έλειψα για κάποιο διάστημα, ποτέ δεν θεώρησα ότι είχα φύγει ή ότι δεν ήμουν κοντά. Είναι κάτι που μου αρέσει, θέλω να είμαι κοντά στην Εθνική ομάδα και το είχα πάντα στο μυαλό πως όταν θα σταματούσα θα ήθελα να αναλάβω ένα τέτοιο ρόλο γιατί θωρώ ότι μπορώ να βοηθήσω κι εγώ από την πλευρά μου και να κάνω κάτι σωστά».
Περίμενες ότι θα δεχόσουν την πρόταση για να επιστρέψεις απ’ αυτό το πόστο στην Εθνική;
«Γενικά δεν περιμένω πράγματα, αλλά προτιμώ να ζω την κάθε μέρα. Ενημερώνομαι, συζητώ, μαθαίνω, παρακολουθώ, αλλά η ζωή κάνει τους κύκλους της και εσύ απλά πρέπει να επιλέγεις βλέποντας πάντα τις συνθήκες που επικρατούν και κυρίως αν μπορείς να προσφέρεις. Το να ασχοληθείς με κάτι που εκ των πραγμάτων γνωρίζεις ότι δεν μπορείς να δώσει κάτι το ουσιαστικό, δεν έχει και νόημα να το κάνεις».
Άρα βλέπεις ότι υπάρχουν οι συνθήκες για να γίνει κάτι καλό τώρα;
«Μ’ αρέσει πολύ αυτή η φουρνιά των παικτών και θεωρώ ότι υπάρχουν οι ικανότητες και οι δυνατότητες για προχωρήσει και να πάρει τα αποτελέσματα που θέλει όχι μόνο η Εθνική, αλλά και το ελληνικό βόλεϊ γενικότερα. Γιατί κακά τα ψέματα ο καθρέφτης του αθλήματος είναι η εθνική ομάδα κι είναι σημαντικό να φτάσει πάλι σε ένα ψηλό επίπεδο και αν ασχοληθεί κι ο κόσμος με τα αποτελέσματα της από την θετική πλευρά. Από τη μια στιγμή στην άλλη δεν γίνεται αυτό, γιατί κι εμείς όταν ξεκίνησα εγώ το 1991 δεν πήγαμε απευθείας στην 6η θέση. Ξεκινήσαμε, χάναμε συνέχεια αλλά σιγά, σιγά καταφέραμε και φτάσαμε ψηλά έχοντας όμως επαφή συνεχώς με το υψηλό επίπεδο. Τώρα βλέπουμε χώρες οι οποίες δεν ήταν ιδιαίτερα δυνατές, αλλά κατάφεραν με την οργάνωση τους σε ένα καλύτερο επίπεδο. Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς, να μην μένουμε στάσιμοι, να έχουμε όνειρα, φιλοδοξίες και να προχωρήσουμε».
Το πόστο που αναλαμβάνεις είναι νευραλγικό και νιώθεις μεγάλη την ευθύνη;
«Ευθύνη υπάρχει όταν αναλαμβάνεις ένα πόστο και ειδικά σε στιγμές που η Εθνική έχει ανάγκη βοήθειας. Αλλά όπως είπα είναι κάτι που πραγματικά μου αρέσει και πιστεύω ότι μπορώ να δώσω αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η ομάδα και οι αθλητές».
Τι θέλεις να δώσεις λοιπόν στην ομάδα;
«Θα πρέπει να ζήσω λίγο με τα παιδιά, αν και κάποιους τους γνωρίζω, αλλά καλό θα είναι να τους μάθω σαν χαρακτήρες. Είναι διαφορετικό να ζεις καθημερινά με κάποιους καθημερινά γνωρίζοντας συμπεριφορές και νοοτροπίες κι εκεί θα δουλέψουμε πολύ».
Λένε πολλοί ότι είναι σημαντικό να υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ των γενεών στην Εθνική ομάδα. Εσύ το πιστεύεις αυτό;
«Κάθε εποχή έχει τα δικά της δεδομένα και δε μου αρέσει να στέκομαι πολύ στο πως ήταν τα πράγματα όταν ήμασταν εμείς. Ο κόσμος προχωράει κι εμείς πρέπει να προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες και να βρίσκουμε λύσεις για το όποιο πρόβλημα προκύπτει. Όταν γίνεται μια ανανέωση στην Εθνική κι υπάρχουν πολλά νέα παιδιά, αυτό έχει και το τίμημα του. Η δική μου φουρνιά έχει ζήσει από κοντά το υψηλό επίπεδο, αλλά τώρα στην Εθνική υπάρχουν παιδιά που παίζουν στο εξωτερικό, έχουν φοβερές παραστάσεις και το θέμα είναι να μπορέσουν αυτές να τις μεταφέρουν και στην Εθνική για να βοηθήσουν την ομάδα».
Είσαι αισιόδοξος για τις προκλήσεις που έχουμε φέτος;
«Αλίμονο! Αν δεν είσαι αισιόδοξος δεν έχει και λόγο να συμμετάσχεις στην όποια προσπάθεια. Η Εθνική αυτή τη στιγμή έχει ένα γκρουπ αθλητών που μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Το σημαντικό είναι να δουλέψουμε σωστά και να σκέφτονται όλοι ότι η Εθνική ομάδα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Ότι δεν είναι εδώ τυχαία ή για να βγάλουν την υποχρέωση, αλλά αντιθέτως ότι είναι εδώ εκπροσωπώντας τη χώρα μας και πρέπει να την τιμήσουν με την προσπάθεια τους».
Θα ζηλέψεις στους αγώνες του World League;
«Ζηλεύω… Βέβαια ζηλεύω, αλλά πλέον το μυαλό μπορεί να θέλει, όμως το σώμα δεν μπορεί να ακολουθήσει. Σίγουρα όμως τα σκέφτομαι και λέω τι ωραία που ήταν. Είδα τα περσινά παιχνίδια και σίγουρα το World League είναι μια άλλη αίσθηση. Εδώ θέλω να πω ότι ο κόσμος πάντα αγαπούσε την Εθνική και θέλει το κίνητρο για να έρθει στο γήπεδο. Γιατί όλοι ενημερώνονται και μαθαίνουν, οπότε με μια επιτυχία θεωρώ ότι θα έρθει ακόμη πιο κοντά. Γι’ αυτό θεωρώ ότι πρέπει όλοι να είναι παρόντες σ’ αυτή την προσπάθεια. Δεν μπορεί να λείπει κανείς αθλητής ή να υπάρχουν άλλες ελλείψεις. Πρέπει να γίνει μια μεγάλη προσπάθεια απ’ όλους, έτσι ώστε να έρθουν σιγά, σιγά τα αποτελέσματα. Κι όταν αρχίζεις και κερδίζεις αποκτάς ψυχολογία νικητή κι αυτό βγαίνει στα παιχνίδια και δημιουργείται ένα άλλο περιβάλλον και στην καθημερινότητα της ομάδας».
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Μάριου Γκιούρδα:
Αισθάνεσαι ότι γύρισες σπίτι σου;
«Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι ότι δεν έφυγα ποτέ. Για μένα η Εθνική είναι μια ολόκληρη ζωή, αφού για 17 χρόνια ήμουν μέλος της, οπότε ακόμη κι αν έλειψα για κάποιο διάστημα, ποτέ δεν θεώρησα ότι είχα φύγει ή ότι δεν ήμουν κοντά. Είναι κάτι που μου αρέσει, θέλω να είμαι κοντά στην Εθνική ομάδα και το είχα πάντα στο μυαλό πως όταν θα σταματούσα θα ήθελα να αναλάβω ένα τέτοιο ρόλο γιατί θωρώ ότι μπορώ να βοηθήσω κι εγώ από την πλευρά μου και να κάνω κάτι σωστά».
Περίμενες ότι θα δεχόσουν την πρόταση για να επιστρέψεις απ’ αυτό το πόστο στην Εθνική;
«Γενικά δεν περιμένω πράγματα, αλλά προτιμώ να ζω την κάθε μέρα. Ενημερώνομαι, συζητώ, μαθαίνω, παρακολουθώ, αλλά η ζωή κάνει τους κύκλους της και εσύ απλά πρέπει να επιλέγεις βλέποντας πάντα τις συνθήκες που επικρατούν και κυρίως αν μπορείς να προσφέρεις. Το να ασχοληθείς με κάτι που εκ των πραγμάτων γνωρίζεις ότι δεν μπορείς να δώσει κάτι το ουσιαστικό, δεν έχει και νόημα να το κάνεις».
Άρα βλέπεις ότι υπάρχουν οι συνθήκες για να γίνει κάτι καλό τώρα;
«Μ’ αρέσει πολύ αυτή η φουρνιά των παικτών και θεωρώ ότι υπάρχουν οι ικανότητες και οι δυνατότητες για προχωρήσει και να πάρει τα αποτελέσματα που θέλει όχι μόνο η Εθνική, αλλά και το ελληνικό βόλεϊ γενικότερα. Γιατί κακά τα ψέματα ο καθρέφτης του αθλήματος είναι η εθνική ομάδα κι είναι σημαντικό να φτάσει πάλι σε ένα ψηλό επίπεδο και αν ασχοληθεί κι ο κόσμος με τα αποτελέσματα της από την θετική πλευρά. Από τη μια στιγμή στην άλλη δεν γίνεται αυτό, γιατί κι εμείς όταν ξεκίνησα εγώ το 1991 δεν πήγαμε απευθείας στην 6η θέση. Ξεκινήσαμε, χάναμε συνέχεια αλλά σιγά, σιγά καταφέραμε και φτάσαμε ψηλά έχοντας όμως επαφή συνεχώς με το υψηλό επίπεδο. Τώρα βλέπουμε χώρες οι οποίες δεν ήταν ιδιαίτερα δυνατές, αλλά κατάφεραν με την οργάνωση τους σε ένα καλύτερο επίπεδο. Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς, να μην μένουμε στάσιμοι, να έχουμε όνειρα, φιλοδοξίες και να προχωρήσουμε».
Το πόστο που αναλαμβάνεις είναι νευραλγικό και νιώθεις μεγάλη την ευθύνη;
«Ευθύνη υπάρχει όταν αναλαμβάνεις ένα πόστο και ειδικά σε στιγμές που η Εθνική έχει ανάγκη βοήθειας. Αλλά όπως είπα είναι κάτι που πραγματικά μου αρέσει και πιστεύω ότι μπορώ να δώσω αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η ομάδα και οι αθλητές».
Τι θέλεις να δώσεις λοιπόν στην ομάδα;
«Θα πρέπει να ζήσω λίγο με τα παιδιά, αν και κάποιους τους γνωρίζω, αλλά καλό θα είναι να τους μάθω σαν χαρακτήρες. Είναι διαφορετικό να ζεις καθημερινά με κάποιους καθημερινά γνωρίζοντας συμπεριφορές και νοοτροπίες κι εκεί θα δουλέψουμε πολύ».
Λένε πολλοί ότι είναι σημαντικό να υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ των γενεών στην Εθνική ομάδα. Εσύ το πιστεύεις αυτό;
«Κάθε εποχή έχει τα δικά της δεδομένα και δε μου αρέσει να στέκομαι πολύ στο πως ήταν τα πράγματα όταν ήμασταν εμείς. Ο κόσμος προχωράει κι εμείς πρέπει να προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες και να βρίσκουμε λύσεις για το όποιο πρόβλημα προκύπτει. Όταν γίνεται μια ανανέωση στην Εθνική κι υπάρχουν πολλά νέα παιδιά, αυτό έχει και το τίμημα του. Η δική μου φουρνιά έχει ζήσει από κοντά το υψηλό επίπεδο, αλλά τώρα στην Εθνική υπάρχουν παιδιά που παίζουν στο εξωτερικό, έχουν φοβερές παραστάσεις και το θέμα είναι να μπορέσουν αυτές να τις μεταφέρουν και στην Εθνική για να βοηθήσουν την ομάδα».
Είσαι αισιόδοξος για τις προκλήσεις που έχουμε φέτος;
«Αλίμονο! Αν δεν είσαι αισιόδοξος δεν έχει και λόγο να συμμετάσχεις στην όποια προσπάθεια. Η Εθνική αυτή τη στιγμή έχει ένα γκρουπ αθλητών που μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Το σημαντικό είναι να δουλέψουμε σωστά και να σκέφτονται όλοι ότι η Εθνική ομάδα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Ότι δεν είναι εδώ τυχαία ή για να βγάλουν την υποχρέωση, αλλά αντιθέτως ότι είναι εδώ εκπροσωπώντας τη χώρα μας και πρέπει να την τιμήσουν με την προσπάθεια τους».
Θα ζηλέψεις στους αγώνες του World League;
«Ζηλεύω… Βέβαια ζηλεύω, αλλά πλέον το μυαλό μπορεί να θέλει, όμως το σώμα δεν μπορεί να ακολουθήσει. Σίγουρα όμως τα σκέφτομαι και λέω τι ωραία που ήταν. Είδα τα περσινά παιχνίδια και σίγουρα το World League είναι μια άλλη αίσθηση. Εδώ θέλω να πω ότι ο κόσμος πάντα αγαπούσε την Εθνική και θέλει το κίνητρο για να έρθει στο γήπεδο. Γιατί όλοι ενημερώνονται και μαθαίνουν, οπότε με μια επιτυχία θεωρώ ότι θα έρθει ακόμη πιο κοντά. Γι’ αυτό θεωρώ ότι πρέπει όλοι να είναι παρόντες σ’ αυτή την προσπάθεια. Δεν μπορεί να λείπει κανείς αθλητής ή να υπάρχουν άλλες ελλείψεις. Πρέπει να γίνει μια μεγάλη προσπάθεια απ’ όλους, έτσι ώστε να έρθουν σιγά, σιγά τα αποτελέσματα. Κι όταν αρχίζεις και κερδίζεις αποκτάς ψυχολογία νικητή κι αυτό βγαίνει στα παιχνίδια και δημιουργείται ένα άλλο περιβάλλον και στην καθημερινότητα της ομάδας».
πηγη www.volleyball.gr
