Προς τις Επιτροπές Εθνικών ομάδων-ανάπτυξης της ΕΟΠΕ
Κύριοι, είμαι ένας από τους 36 που «εκτέθηκαν» υποβάλλοντας βιογραφικό για τις θέσεις των προπονητών των αναπτυξιακών Εθνικών ομάδων. Άφησα να περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να μη σας αδικήσω, αλλά και λόγω υποχρεώσεών μου στο ΤΕΦΑΑ (εξεταστική Φεβρουαρίου) και τώρα σας γράφω πεπεισμένος πλέον ότι δεν περιμένω κάποια απάντησή σας.
Το ελάχιστο που περίμενα, όπως φαντάζομαι και οι υπόλοιποι συνυποψήφιοί μου, ήταν ένα απλό «ευχαριστώ» για τη συμμετοχή μου στην «αξιοκρατική» διαδικασία επιλογής, πράγμα που δεν έγινε και λυπούμαι αφάνταστα.
Το δεύτερο που περίμενα ήταν να υπάρχει μια «τεχνική επιτροπή» από άτομα με αποδεδειγμένη προπονητική θητεία και εμπειρία στις αναπτυξιακές ηλικίες που θα αξιολογούσε και θα κατέτασσε τους υποψήφιους δημοσιοποιώντας με κάποιον τρόπο ή μέσω της ιστοσελίδας της ΕΟΠΕ την κατάταξη αυτή μαζί με μια έστω περίληψη των βιογραφικών για να δει όλος ο κόσμος του Βόλεϊ τα αποτελέσματα. Αν’ αυτού βάλατε 36 «ξερά» ονόματα αδικώντας έτσι όλους τους υπόλοιπους, των οποίων η προσφορά στο άθλημα έμεινε άγνωστη στον ευρύ περίγυρο του αθλήματος.
Μάλιστα θα σημείωνα ότι θα έδειχνε σοβαρότητα όλα αυτά να ανακοινώνονταν μαζί με την προκήρυξη, δηλαδή να ήταν εκ των προτέρων γνωστός σε όλους ο τρόπος αξιολόγησης και τα κριτήρια. Κύριοι, όταν υποβάλλονται βιογραφικά δεν είναι δυνατόν η τελική απόφαση να λαμβάνεται με ψηφοφορία από άτομα τα οποία αμφιβάλλω αν γνώριζαν παραπάνω από το 20-30% των υποψηφίων (διάβασαν άραγε όλα τα βιογραφικά;), και πολύ περισσότερο που η «ουσιαστική εμπειρία» στις αναπτυξιακές ηλικίες των περισσότερων από τους ψηφίσαντες είναι όση η δική μου με την αστροναυτική. Έχει δίκιο στο σημείο αυτό ο φίλος Τάσος Κουμπλής που έγραψε ότι δεν θα έβαζε υποψηφιότητα αν ζητούσατε ευθέως μια απλή εκδήλωση ενδιαφέροντος. Τελικά έχω μείνει με την απορία σε πια θέση αξιολογήθηκα.
Το τρίτο που περίμενα ήταν μια πιο «τεχνοκρατική» προσέγγιση της διαδικασίας επιλογής. Δηλαδή θα περίμενα μετά από ένα φιλτράρισμα των βιογραφικών να καταλήγατε σε 2-3 άτομα για κάθε θέση που θα πληρούσαν κατά το δυνατόν τα κριτήρια που θα αναφέρατε στην προκήρυξή σας και τεκμηριώνοντας τις επιλογές σας να ζητούσατε από αυτούς, (αφού τους κάνατε γνωστό το καλεντάρι των υποχρεώσεων των Εθνικών ομάδων), τον προγραμματισμό τους για την περίοδο πρόσληψής τους (ρωτήστε τον Δημήτρη τον Φλώρο που έλαβε μέρος σε αντίστοιχη διαδικασία της ομοσπονδίας της Πολωνίας). Έτσι θα είχατε μια πλήρη εικόνα και θα ήταν πολύ πιο εύκολη και απλή αλλά προπάντων διαφανής η διαδικασία πρόσληψης. Βεβαίως αυτό θα προϋπέθετε τον ανάλογο προγραμματισμό και οργάνωση από πλευράς ΕΟΠΕ, εξασφάλιση εκ των προτέρων των κονδυλίων προετοιμασίας των Εθνικών ομάδων και βεβαίως το πιο σημαντικό την δεδομένη προτεραιότητα της Ομοσπονδίας στις αναπτυξιακές ηλικίες και όχι την ευκαιριακή αντιμετώπισή τους. Τελικά η όλη διαδικασία αποδείχτηκε ότι έγινε για το θεαθήναι, μιας και οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνώριζαν εκ των προτέρων τους εκλεκτούς της τελικής επιλογής.
Για να ξεκαθαρίσω τα πράγματα, πέρα πάσης προσωπικής φιλοδοξίας, δεν έχω κάτι με κανένα συνάδελφο από αυτούς που προσλήφθηκαν από την ΕΟΠΕ. Τον ένα δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αντίθετα με τους άλλους τρεις έχω όχι απλά γνωριμία αλλά ισχυρούς φιλικούς, συναδελφικούς και συμπαικτικούς δεσμούς που αντέχουν για πάνω από 30 χρόνια. Με την ευκαιρία, τους εύχομαι καλή δύναμη και καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο τους. Δεν αναφέρω τίποτε περισσότερο για το θέμα αυτό και ανεπιφύλακτα σας προτείνω την παραπάνω διαδικασία για επόμενες προσλήψεις.
Έρχομαι τώρα σε κάποια συναφή θέματα.
1. Εθνικές ομάδες παίδων και κορασίδων.
Οι Εθνικές ομάδες παίδων και κορασίδων κατά την ταπεινή μου άποψη είναι στάδια προετοιμασίας αθλητών υψηλού επιπέδου που προορίζονται για τις Εθνικές ανδρών και γυναικών και όχι ομάδες με στόχο να φέρουν μετάλλια από μεγάλες διοργανώσεις. Βεβαίως αν έρθουν τα μετάλλια καλώς να έρθουν, αρκεί μετά από κάποια χρόνια να δούμε και κάποιους παίκτες να στελεχώνουν τις μεγάλες Εθνικές μας ομάδες. Αυτό σημαίνει ότι η προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στις υψηλές προδιαγραφές που θα αποδώσουν σε βάθος χρόνου και όχι σε έτοιμους παίκτες χαμηλότερων προσόντων που αποδίδουν λόγω επιδεξιότητας και ευκινησίας καλύτερα σ’ αυτές τις ηλικίες. Το έχουμε βιώσει άλλωστε αυτό στο παρελθόν και σε επίπεδο Εθνικών αλλά και σε συλλόγους. Πριν από λίγο διάστημα ο κ. Ασημακόπουλος σε άρθρο του με την ευκαιρία της φετινής πρόκρισης της Εθνικής παίδων στα τελικά του Πανευρωπαϊκού, μας θύμισε την κατάληξη των παιδιών της αντίστοιχης Εθνικής μας του 1997 με τα δύο ασημένια μετάλλια στο Παγκόσμιο της Τεχεράνης και στο Πανευρωπαϊκό της Σλοβακίας: «…Ελάχιστοι αθλητές από εκείνη την ομάδα έφτασαν μέχρι την Εθνική Ανδρών. Κάποιοι μάλιστα ξεχάστηκαν για αρκετά χρονιά, σκούπιζαν τους πάγκους ομάδων της Α1…».
Σε επίπεδο συλλόγων σας θυμίζω από την περιοχή μου την περίπτωση της Ορεστιάδας που στο παρελθόν πήρε Πανελλήνια πρωταθλήματα αναπτυξιακών ηλικιών που όμως δεν έδωσαν ούτε έναν αξιόλογο παίκτη για την ανδρική της ομάδα και όλοι είδαμε μακροπρόθεσμα τα αποτελέσματα. Σε αντίθεση οι προηγμένες αθλητικά χώρες δεν βιάζονται ούτε να δρέψουν δάφνες πρόωρα αλλά και ούτε επιβαρύνουν τους αθλητές τους προπονητικά για το σκοπό αυτό σε μικρή ηλικία. Αναφέρω για να θυμηθούν οι πιο παλιοί ότι το 1989 στο παγκόσμιο εφηβικό της Αθήνας ο μετέπειτα γνωστός από την καριέρα του στην Ιταλία και βασικός της Εθνικής Ολλανδίας Βαν ντε Γκορ ήταν αναπληρωματικός, όπως και πολλοί άλλοι παίκτες της Βραζιλίας και της Ρωσίας.
Τα κριτήρια λοιπόν πρόσληψης των προπονητών για τις ευαίσθητες αυτές ηλικίες όπου οι αθλητές-τριες θα μάθουν περίπου το 80% των όσων πρέπει να ξέρουν σαν ολοκληρωμένοι-ες παίκτες-τριες νομίζω ότι είναι:
α) Η σε βάθος γνώση της σωστής τεχνικής του αθλήματος
β) Η αποδεδειγμένη στην πράξη ικανότητα μετάδοσης αυτής της γνώσης (κοινώς να έχουν περάσει από τα χέρια τους παιδιά υψηλού επιπέδου)
γ) Η παιδαγωγική ικανότητα και σωστή διαχείριση του ιδιαίτερα απαιτητικού ανθρώπινου δυναμικού των ηλικιών αυτών
Το τελευταίο θα πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερα υπόψη, δεδομένου ότι υπήρξαν εποχές που στις κρίσιμες αυτές θέσεις των προπονητών δεν είχαμε καν καθηγητές φυσικής αγωγής, αλλά εμπειρικούς.
2. Αναπτυξιακά πρωταθλήματα.
Εδώ και αρκετά χρόνια συζητούμε για κίνητρα που πρέπει να δοθούν κυρίως στα σωματεία. Το περιβόητο καρτολίνο έγινε καραμέλα στο στόμα όλων, που ποτέ κανείς δεν πήρε το θάρρος να θεσμοθετήσει λόγω των πολλών παρενεργειών και αναταράξεων που ενδεχομένως θα προξενήσει. Όμως αν δεν σπάσουμε αυγά ομελέτα δεν θα κάνουμε ποτέ.
Αντίθετα βλέπουμε να λαμβάνονται τέτοιες αποφάσεις (κατάργηση Πανελλήνιων πρωταθλ. παμπαίδων παγκορασίδων) και να διοργανώνονται τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα με τέτοια προχειρότητα που αφαιρούνται και τα τελευταία κίνητρα προσέλκυσης παικτών από τα σωματεία που ασχολούνται σοβαρά με την ανάπτυξη. Αντί να επικροτήσουμε π.χ. τον Εθνικό που έχει τους Κουμεντάκη, Α. Δαλακούρα, Κων/νίδη και Χατζόπουλο της Εθνικής παίδων στην ανδρική του ομάδα και να τον ανταμείψουμε ανάλογα, τον τιμωρούμε βάζοντας την ημιτελική-τελική φάση του εφηβικού σε ημερομηνίες που παίζει ταυτόχρονα δυο αγώνες της Α1, για να μην μπορούν τελικά αυτοί οι παίκτες να παίξουν με το εφηβικό και να αποκομίσουν πολύτιμες εμπειρίες από ένα πρωτάθλημα πιο συμβατό με την ηλικία τους.
Αν πάμε στο αντίστοιχο πρωτάθλημα των παίδων θα δούμε και κει αντίστοιχη κατάσταση και μόνο μετά από παρέμβαση γραπτή συλλόγου και μετά από συγκεκριμένη τηλεφωνική επικοινωνία στο παρά πέντε σώθηκε η παρτίδα.
Μην ξεχνάτε ότι υπάρχουν και οι μοριοδοτήσεις για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ που κάποιοι τις υπολογίζουν. Δώστε λοιπόν σε όλα αυτά τα παιδιά τις ευκαιρίες που τους προσφέρονται για να είναι και πόλος έλξης για τους επόμενους που θα ακολουθήσουν.
Ένα σοβαρό κατά την άποψή μου κίνητρο θα ήταν η θέσπιση εκ μέρους της ΕΟΠΕ πριμοδότησης (το ύψος του οποίου θα μπορούσε εύκολα να προσδιοριστεί) για τα σωματεία εκείνα που θα έδιναν παίκτη-τρια στις Εθνικές ομάδες παίδων-κορασίδων, δίνοντάς ταυτόχρονα τη γραμμή ώστε οι σύλλογοι να ασχολούνται με το υψηλό επίπεδο του αθλήματος και όχι να στοχεύουν στην κατάκτηση Πανελλήνιων πρωταθλημάτων στηριζόμενοι σε «ομαδούλες» χωρίς κανένα παίκτη υψηλών προδιαγραφών στις τάξεις τους.
Ακόμη θα έδειχνε σοβαρότητα η θεσμοθέτηση αντίστοιχων κινήτρων και για τους προπονητές των εν λόγω σωματείων π.χ. εξέλιξης (μαζί με κάποιες άλλες προϋποθέσεις) ως Α΄-Β΄ προπονητών στα Εθνικά μας αναπτυξιακά συγκροτήματα ή ακόμη και στα ανδρών-γυναικών. Επίσης θα βοηθούσε πολύ η θέσπιση κινήτρων επιμόρφωσης π.χ. στέλνοντάς τους να παρακολουθήσουν ένα διεθνές σεμινάριο, μια διεθνή σχολή προπονητών της FIVB, ή μια μεγάλη διοργάνωση Βόλεϊ. Να είστε σίγουροι ότι θα το εκτιμήσουν όσο τίποτε άλλο. Σας μιλώ εξ ιδίας πείρας γιατί υπήρξαν περιπτώσεις στην 13άχρονη θητεία μου ως ΠΟΠ του κλιμακίου Θράκης, που σχεδόν ολόκληρη η εξάδα της Εθνικής παίδων απαρτιζόταν από παιδιά δικά μου, αλλά ουδέποτε μου έγινε πρόταση για ανάληψη της Εθνικής ομάδας, αλλά ούτε και επιμόρφωσής μου (να υπενθυμίσω ότι τότε το κλιμάκιο είχε διαφορετική αποστολή και ήταν ο κύριος φορέας ανακάλυψης και αξιοποίησης των ταλέντων). Φαίνεται κάποιοι θεωρούσαν ότι λόγω καλού κλίματος και ευφόρου εδάφους τα παιδιά υψηλού επιπέδου φύτρωναν μόνα τους εδώ στον Έβρο.
Ευτυχώς βρίσκονται ακόμα κάποιοι ρομαντικοί και αιθεροβάμονες που ασχολούνται και κυρίως ανιδιοτελώς με την ανάπτυξη, αλλά είναι κρίμα να επιτρέπουμε στα οργανωμένα συμφέροντα να επωφελούνται από τον κόπο τους. Υπάρχουν και άλλα υγιή και ικανά στοιχεία στο χώρο του Βόλεϊ που όμως μένουν στο παρασκήνιο έχοντας βαρεθεί να βλέπουν όλες αυτές τις στείρες αντιπαραθέσεις των τελευταίων χρόνων που οδήγησαν στη σημερινή περίεργη κατάσταση. Δημιουργήστε σωστές συνθήκες και ένα σταθερό περιβάλλον με κανόνες και κριτήρια και δώστε τους βήμα. Αφήστε τη λογική της συντεχνιακής αντιμετώπισης των καταστάσεων και του βολέματος ημετέρων. Δέστε ποιοι πραγματικά πρόσφεραν και εξακολουθούν να προσφέρουν και «εκμεταλλευτείτε» τους. Λειτουργήστε με τρόπο που να μην προκαλεί και διχάζει αλλά να ενώνει το δυναμικό του χώρου μας. Μόνο έτσι το Βόλεϊ θα βγει από το τούνελ.
Τελειώνοντας σας επισυνάπτω αυτούσιες «επιγραμματικά» τις προτάσεις που είχα παραδώσει στην προηγούμενη επιτροπή ανάπτυξης όταν ήρθε στην Αλεξ/πολη στις 15/2/2009 και κληθήκαμε οι φορείς της Θράκης σε συζήτηση για την ανάπτυξη του Βόλεϊ. Νομίζω ότι έχουν ενδιαφέροντα στοιχεία εκτός αυτών που προανέφερα.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΟΠΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ
1. Να δοθούν κίνητρα στα Σωματεία (π.χ. καρτολίνο Ιταλία), ή στους προπονητές (π.χ. συμβόλαιο όπως του ΣΕΓΑΣ), για εξεύρεση, αξιοποίηση και ανάδειξη ταλαντούχων αθλητών.
2. Αναδιοργάνωση και στήριξη των Κλιμακίων (σε επιλεγμένες περιφέρειες), σε συνδυασμό και αλληλοκάλυψη με τα Σωματεία.
3. Πρόσληψη στα Κλιμάκια προπονητών «εγνωσμένης» αξίας με εμπειρία στις αναπτυξιακές ηλικίες, με διαφανείς και έγκαιρες διαδικασίες οι οποίοι και να πληρώνονται ανάλογα. Θέσπιση οικονομικών κινήτρων για τους συλλόγους, π.χ. πριμ για παίκτη-τρια που μπαίνει στις Εθνικές παίδων-κορασίδων, ή εξέλιξης-επιμόρφωσης των προπονητών π.χ. ανάληψη Εθνικών παίδων-κορασίδων, εφήβων-νεανίδων, ή βοηθός στην ανδρών-γυναικών, παρακολούθηση διεθνών σεμιναρίων.
4. Οι προπονητές των Κλιμακίων ή άλλος τεχνικός φορέας να επισκέπτονται υποχρεωτικά κάθε χρόνο όλα τα Δημοτικά σχολεία (τάξεις 5η, 6η) και Γυμνάσια (τάξεις 1η, 2α) για επιλογή παιδιών.
5. Δημιουργία τριμελούς τεχνικής επιτροπής (και όχι τεχνικού συμβούλου!!!), από έμπειρους και καταξιωμένους στο χώρο των αναπτυξιακών ηλικιών προπονητές που θα καταρτίσουν το προοπτικό πρόγραμμα επιλογής αθλητών από τα Κλιμάκια, συγκρότησης των Εθνικών ομάδων παίδων-κορασίδων, εφήβων-νεανίδων, καθώς και της «ειδικής» επιμόρφωσης των προπονητών των Κλιμακίων. Να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην καλλιέργεια της βασικής τεχνικής-τακτικής.
6. Σε συνεργασία με τα σωματεία οι αθλητές που προορίζονται για τις Εθνικές ομάδες να χρησιμοποιούνται στις ειδικότητες που πρόκειται να αποδώσουν καλύτερα βάσει των προσόντων τους, και όχι εκεί που υποδεικνύει το πρόσκαιρο σωματειακό συμφέρον.
7. Η Ε.Ο.ΠΕ. να περάσει τη φιλοσοφία ότι οι Εθνικές ομάδες παίδων-κορασίδων, εφήβων-νεανίδων είναι στάδια διαδικασίας μάθησης και εμπέδωσης και όχι επίδοσης και μεταλλίων.
8. Αναδιάρθρωση των τοπικών αναπτυξιακών πρωταθλημάτων στην περιφέρεια για μεγαλύτερη συμμετοχή των παιδιών σε ουσιαστικούς αγώνες και όχι σε αγώνες του τύπου π.χ. 3-0 (25-5, …………).
9. Συνεργασία με τον Σ.Ε.Π.ΠΕ. σε θέματα επιμόρφωσης των προπονητών καθώς και για την εκπόνηση προπονητικού εγχειριδίου (καθιέρωση ομοιογενούς τρόπου διδασκαλίας του βόλεϊ και κοινής ορολογίας).
10. Συνεργασία με τα Τ.Ε.Φ.Α.Α. και καθιέρωση περιοδικών αξιολογήσεων των επιλεγμένων παιδιών καθώς και των Εθνικών ομάδων. Περιοδική επιστημονική υποστήριξη και παρακολούθηση των αθλητών.
11. Αν πραγματικά ενδιαφέρεται η ΕΟΠΕ για τις αναπτυξιακές ηλικίες πρέπει να το δείξει έμπρακτα βάζοντας στον επόμενο και εφεξής προϋπολογισμό ξεχωριστό κωδικό με % ποσοστό (επακριβής υπολογισμός) για την ανάπτυξη.
ΥΓ. Παρακαλώ η επιστολή να δημοσιευθεί στη ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας.
Με βολεϊμπολίστικους χαιρετισμούς
Θανάσης Κασαμπαλής
Επίκουρος καθηγητής Τ.Ε.Φ.Α.Α. – Δ.Π.Θ.
Προπονητής Πετοσφαίρισης
