Ο Θανάσης Κασαμπαλής παλαίμαχος του Εθνικού, Τεχνικός Διευθυντής στα αναπτυξιακά τμήματα και επίκουρος καθηγητής στη ΣΕΦΑΑ του ΔΠΘ έγραψε στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook:
1. Όταν οι διοικήσεις του ΤΑΑ, με βάση τους οικονομικούς απολογισμούς, ξεχρέωναν οφειλές παρελθόντων ετών αλλά έβαζαν και προσωπικά χρήματα ως χρηματική διευκόλυνση, τα οποία εν ευθέτω χρόνω θα είναι απαιτητά, όχι μόνο δημιουργούσαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους μεγαλύτερο χρέος από αυτό που παρέλαβαν, αλλά έκαναν τελικά και μη προσδιορίσιμο επακριβώς το συνολικό χρέος. 2. Όταν άφηναν απλήρωτους τους παίκτες της τρέχουσας αθλητικής περιόδου και έκαναν τον διακανονισμό του διακανονισμού στα παλιά χρέη 3. Όταν έρχονταν κατά χιλιάδες τα ευρώ από τα Χρυσωρυχεία, παρά την κατακραυγή μεγάλης μερίδας του κόσμου...
4. Όταν πολλοί επιχειρηματίες της πόλης μας στήριζαν οικονομικά το βόλευ
5. Όταν το κλειστό γέμιζε ασφυκτικά με κόσμο που πλήρωνε σε κάθε αγώνα
6. Όταν η ομάδα πουλούσε όλα τα εισιτήρια διαρκείας
7. Όταν γίνονταν τρελές για τον σύλλογο μεταγραφές ξένων που κόστισαν χιλιάδες ευρώ
8. Όταν κάποιοι "μεγαλοπαράγοντες" που εμφανίστηκαν απο το πουθενά (και μετά από την διατεταγμένη τους αποστολή εχουν εξαφανισθεί απο το αθλητικό γίγνεσθαι) έλεγαν "εξω όλοι οι ντόπιοι προπονητές και κρατάμε τον ένα"
9. Όταν στα ρόστερ της ομάδας δεν χωρούσαν οι ντόπιοι αθλητές τα δικά μας παιδιά, αλλά μισθοφόροι με πολλαπλάσια έξοδα
10. Όταν υιοθετήθηκε η άποψη ότι "οι ντόπιοι αθλητές, τα δικά μας παιδια, έπρεπε να πληρώνουν για να παίζουν στην ομάδα"
11. Όταν μετά από την πρώτη αποτυχία συγχώνευσης των αναπτυξιακών με το ΤΑΑ το ίδιο "έγκλημα" επαναλήφθηκε χωρίς την παραμικρή αντίδραση, οδηγώντας τα στην πλήρη αποδόμησή τους
-όταν
-όταν
Τότε κανείς δεν μιλούσε! Υπάρχει συνυπευθυνότητα και συνενοχή.
Και ήρθε η σειρά να πέσει εξ ολοκλήρου η ευθύνη στον Ερασιτέχνη, στους φορείς, στους επιχειρηματίες σε ολόκληρη την πόλη! Σε όλους τους άλλους δηλαδή εκτός από αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα! Όμως τώρα κανείς δεν ακούει!!! Μόνο ο Δήμος ανταποκρίθηκε όπως και τα προηγούμενα χρόνια και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό (αλλά ακόμη και σ' αυτό δόθηκε πολιτική χροιά γιατί έτσι βολεύει)!
Χρειάζεται λοιπόν μεγάλο θράσος για να φορτώνεις τα δικά σου βάρη και τη δική σου αβελτηρία σ' αυτούς οι οποίοι εκ των πραγμάτων ήταν υποχρεωμένοι να καλύψουν το κενό, αναλαμβάνοντας ένα μεταβατικό ρόλο και παράλληλα σηκώνοντας το δυσβάσταχτο φορτίο των χρεών του τμήματος που δημιούργησαν άλλοι και για το οποίο κανείς δεν γνωρίζει το τελικό ύψος!
1. Όταν οι διοικήσεις του ΤΑΑ, με βάση τους οικονομικούς απολογισμούς, ξεχρέωναν οφειλές παρελθόντων ετών αλλά έβαζαν και προσωπικά χρήματα ως χρηματική διευκόλυνση, τα οποία εν ευθέτω χρόνω θα είναι απαιτητά, όχι μόνο δημιουργούσαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους μεγαλύτερο χρέος από αυτό που παρέλαβαν, αλλά έκαναν τελικά και μη προσδιορίσιμο επακριβώς το συνολικό χρέος. 2. Όταν άφηναν απλήρωτους τους παίκτες της τρέχουσας αθλητικής περιόδου και έκαναν τον διακανονισμό του διακανονισμού στα παλιά χρέη 3. Όταν έρχονταν κατά χιλιάδες τα ευρώ από τα Χρυσωρυχεία, παρά την κατακραυγή μεγάλης μερίδας του κόσμου...
4. Όταν πολλοί επιχειρηματίες της πόλης μας στήριζαν οικονομικά το βόλευ
5. Όταν το κλειστό γέμιζε ασφυκτικά με κόσμο που πλήρωνε σε κάθε αγώνα
6. Όταν η ομάδα πουλούσε όλα τα εισιτήρια διαρκείας
7. Όταν γίνονταν τρελές για τον σύλλογο μεταγραφές ξένων που κόστισαν χιλιάδες ευρώ
8. Όταν κάποιοι "μεγαλοπαράγοντες" που εμφανίστηκαν απο το πουθενά (και μετά από την διατεταγμένη τους αποστολή εχουν εξαφανισθεί απο το αθλητικό γίγνεσθαι) έλεγαν "εξω όλοι οι ντόπιοι προπονητές και κρατάμε τον ένα"
9. Όταν στα ρόστερ της ομάδας δεν χωρούσαν οι ντόπιοι αθλητές τα δικά μας παιδιά, αλλά μισθοφόροι με πολλαπλάσια έξοδα
10. Όταν υιοθετήθηκε η άποψη ότι "οι ντόπιοι αθλητές, τα δικά μας παιδια, έπρεπε να πληρώνουν για να παίζουν στην ομάδα"
11. Όταν μετά από την πρώτη αποτυχία συγχώνευσης των αναπτυξιακών με το ΤΑΑ το ίδιο "έγκλημα" επαναλήφθηκε χωρίς την παραμικρή αντίδραση, οδηγώντας τα στην πλήρη αποδόμησή τους
-όταν
-όταν
Τότε κανείς δεν μιλούσε! Υπάρχει συνυπευθυνότητα και συνενοχή.
Και ήρθε η σειρά να πέσει εξ ολοκλήρου η ευθύνη στον Ερασιτέχνη, στους φορείς, στους επιχειρηματίες σε ολόκληρη την πόλη! Σε όλους τους άλλους δηλαδή εκτός από αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα! Όμως τώρα κανείς δεν ακούει!!! Μόνο ο Δήμος ανταποκρίθηκε όπως και τα προηγούμενα χρόνια και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό (αλλά ακόμη και σ' αυτό δόθηκε πολιτική χροιά γιατί έτσι βολεύει)!
Χρειάζεται λοιπόν μεγάλο θράσος για να φορτώνεις τα δικά σου βάρη και τη δική σου αβελτηρία σ' αυτούς οι οποίοι εκ των πραγμάτων ήταν υποχρεωμένοι να καλύψουν το κενό, αναλαμβάνοντας ένα μεταβατικό ρόλο και παράλληλα σηκώνοντας το δυσβάσταχτο φορτίο των χρεών του τμήματος που δημιούργησαν άλλοι και για το οποίο κανείς δεν γνωρίζει το τελικό ύψος!