Δεν θα κουραζόμαστε να τονίζουμε πως η αλληλεγγύη πρέπει να μας γίνει τρόπος ζωής ώστε να "μιλάμε" με το παράδειγμά μας και όχι με το στόμα μας.
Πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε και με την πάροδο του χρόνου αντιλαμβανόμαστε πως πιστεύουν σε εμάς και πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας. Ποιά μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτή; Αυτός, άλλωστε, είναι και ο μισθός μας. Πολλοί δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι μπορεί κάποιος να "πληρώνεται" με διαφορετικό τρόπο. Τα χρήματα πολλά μπορούν να αγοράσουν αλλά λίγα να υποκαταστήσουν. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να δείξουμε προς την κοινωνία πως υπάρχει κι ένας διαφορετικός "δρόμος". Ένας "δρόμος" που είχαμε ξεχάσει να τον "περπατάμε". Όσο η κρίση βαθαίνει τόσο και η κινήσεις, σαν και την δική μας, θα γίνονταιαπαραίτητες ως υγιής αντίδραση μιάς κοινωνίας η οποία επιζητά να επιβιώσει μελλοντικά με πολιτισμένους όρους. Η προσπάθεια συνεχίζεται και σας θέλουμε αρωγούς, είτε μαζί μας είτε με οποιανδήποτε άλλη συλλογικότητα ανάλογης μορφής και φιλοσοφίας.