Γκρεμίστε τα τείχη: ο Εθνικός επιστρέφει για να... «παρελάσει» στην Αλεξανδρούπολη ως πρωταθλητής Ελλάδος στους Εφήβους του Βόλεϊ.
Μπορεί το πρωί να έχτιζαν κιγκλιδώματα και κάγκελα για να μπορέσουν να γίνουν οι παρελάσεις της 25ης Μαρτίου, όμως τώρα πρέπει να γκρεμιστούν, όπως γίνονταν στην αρχαιότητα για τους ολυμπιονίκες, ώστε να πραγματοποιηθεί μια άλλη... παρέλαση. Αυτή των παλικαριών του εφηβικού τμήματος βόλεϊ του ιστορικού συλλόγου του Έβρου, που έφτασαν εύκολα και πανάξια στην κατάκτηση της νίκης και επί του Πανελληνίου με 3-1 σετ στον μεγάλο τελικό που φιλοξενήθηκε το απόγευμα της Κυριακής στο κλειστό γυμναστήριο της Αργυρούπολης. Διατήρησαν έτσι τα σκήπτρα που κατέκτησαν πέρυσι και έφεραν τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης για τέταρτη φορά στην ιστορία του στην κορυφή του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Βόλεϊ Εφήβων. Και επιστρέφουν στην Θράκη ως πρωταθλητές
Ξέφρενα ήταν τα πανηγύρια των παικτών αμέσως μετά το καρφί του Κουμεντάκη, με το οποίο γράφτηκε το τέλος της αναμέτρησης. Η ομάδα της Αλεξανδρούπολης, τυπικά αλλά και ουσιαστικά φιλοξενούμενη καθώς στο γυμναστήριο βρίσκονταν κυρίως γονείς των παικτών του Πανελληνίου, ήταν φανερά ανώτερη σε όλους τους τομείς από όλους τους αντιπάλους της. Φάνηκε αυτό και από την επιλογή των προπονητών για την ανάδειξη των mvp, καθώς είχε στην σύνθεσή της τον κορυφαίο επιθετικό, τον κορυφαίο λίμπερο αλλά και τον κορυφαίο πασαδώρο της διοργάνωσης. Και έτσι απολύτως δίκαια οι Εβρίτες έφτασαν στην κατάκτηση του δέκατου τίτλου του πρωταθλητή Ελλάδος στις συγκεκριμένες ηλικίες για τον νομό, καθώς έχει και άλλους έξι στο παρελθόν η ιστορική επίσης ομάδα της Ορεστιάδας.
Το ματς αξίζει να σημειωθεί ότι ξεκίνησε με μιάμισι ώρα καθυστέρηση, αφενός διότι καθυστέρησε να ολοκληρωθεί ο μικρός τελικός (3-2 νίκησε ο Ολυμπιακός τον Ηρακλή) και αφετέρου επειδή έσπασε μια... λάμπας, η οποία κινδύνευε ανά πάσα στιγμή να πέσει από την οροφή και να χτυπήσει τους παίκτες, οπότε χρειάστηκε αρκετή ώρα για να εμφανιστούν κάποιοι αρμόδιοι για να επιδιορθώσουν το πρόβλημα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μάλιστα να δημιουργηθεί ένα απρόσμενο πρόβλημα για τον Εθνικό, που επρόκειτο κανονικά να ταξιδέψει πίσω στην Αλεξανδρούπολη με την απογευματινή πτήση αλλά αποδείχθηκε απίθανο να την προλάβει, ακόμα και αν καθάριζε τον τελικό στα τρία σετ.
Στο ξεκίνημά του ο τελικός έδειχνε ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ντέρμπι. Στο πρώτο σετ οι δυο ομάδες πήγαιναν πόντο – πόντο, χωρίς καμία να μπορεί να πάρει ασφαλές προβάδισμα. Κάπως έτσι κύλησε μέχρι το τέλος, όπου όμως οι παίκτες του Εθνικού εμφανίστηκαν πιο ψύχραιμοι και το κατέκτησαν με 24-26. Ωστόσο το ντέρμπι τελείωσε κάπου εκεί. Με ανεβασμένη ψυχολογία οι εβρίτες, καθάρισαν εύκολα και το δεύτερο σετ, αφού πήραν το προβάδισμα με 6-2, 11-5, 17-9 και έφτασαν χωρίς πρόβλημα στο 15-25. Η αίσθηση που δίνονταν είναι ότι οι «ολυμπιονίκες» ήταν απόλυτα βραχυκυκλωμένοι, ωστόσο βρήκαν τα αποθέματα και τις δυνάμεις να αντιστρέψουν την κατάσταση στο τρίτο σετ, που ήταν καρμπόν με το δεύτερο αλλά... αντιστρόφως: ο Πανελλήνιος ήταν αυτός που πήρε από νωρίς το προβάδισμα και έφτασε στην κατάκτησή του με 25-14.
Στο τέταρτο σετ οι αλεξανδρουπολίτες μπήκαν αποφασισμένοι να τελειώσουν εκεί το παιχνίδι. Πήραν νωρίς ένα προβάδισμα ασφαλείας και το κράτησαν μέχρι τέλους, φτάνοντας σχετικά εύκολα στο 25-20 και στη νίκη με 3-1 σετ. Σκόρπισαν έτσι την απογοήτευση στους φιλάθλους του Πανελληνίου, που ωστόσο αναγνώρισαν την ανωτερότητα της ομάδας του Έβρου και χειροκρότησαν όλους τους παίκτες κατά την απονομή. Στην εξέδρα αξίζει να αναφερθεί ότι βρέθηκε για ακόμα μια φορά ο Μάριος Γκιούρδας, όπως και πέρυσι άλλωστε, καθώς πάντα προσπαθεί να παρακολουθεί τα νέα ταλέντα και βρίσκεται κοντά στις ομάδες της πατρίδας του. Και υποστήριξε και αυτός στις δηλώσεις του ότι αυτή η φουρνιά που έχει βγάλει ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης είναι πολύ καλή, εκφράζοντας μάλιστα την πεποίθησή του ότι επάνω της θα στηριχθεί γενικά το ελληνικό βόλεϊ στο μέλλον.
Τα ίδια είπε και ο θριαμβευτής προπονητής του συλλόγου Θανάσης Κασαμπαλής, που διευκρίνισε ότι η κατάκτηση των τίτλων δεν είναι αυτοσκοπός για τον Εθνικό αλλά ο μεγάλος στόχος είναι από τα τμήματα των ακαδημιών να βγαίνουν παίκτες που να τροφοδοτούν την μεγάλη ομάδα. «Αυτό γίνεται και αυτό έχει σημασία», σχολίασε ο προπονητής, ενώ πρόσθεσε ότι ειδικά φέτος ήταν δύσκολο για την ομάδα να δουλέψει ως σύνολο όλη μαζί, αφού βρέθηκαν όλοι οι παίκτες για πρώτη φορά στον όμιλο της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο τα κατάφεραν περίφημα και πλέον βάζουν στόχο την τρίτη σερί κατάκτηση του χρόνου, καθώς εκτός απροόπτου η εφηβική ομάδα θα συνεχίζει ως έχει, δεδομένου ότι και τα μεγάλα της ονόματα, οι Ραφαήλ Κουμεντάκης και Ανέστη Δαλακούρας, έχουν γεννηθεί το 1993 και θα θεωρούνται έφηβοι και την επόμενη σεζόν.
Αξίζει πάντως να αναφερθεί ότι ειδικά οι δύο τελευταίοι ανέβηκαν έναν μίνι Γολγοθά μέχρι να φτάσουν σε αυτήν την κατάκτηση, αφού χρειάστηκε μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες να δώσουν τρία παιχνίδια (και με την ανδρική ομάδα του Εθνικού στην Πάτρα το απόγευμα της Παρασκευής, πέρα από τον σαββατιάτικο ημιτελικό με τον Ολυμπιακό) ενώ συνολικά σε οκτώ ημέρες έδωσαν επτά ματς (αρχής γενομένης από το εντός έδρας με τον Παναθηναϊκό το περασμένο Σάββατο και τα τρία του ομίλου της Θεσσαλονίκης). Για αυτό και ενδεχομένως να αξίζουν διπλά συγχαρητήρια για τους συγκεκριμένους δύο, αλλά και για το σύνολο των παικτών του συλλόγου που πάνω από όλα αποτελούν ομάδα και πανηγύρισαν έξαλλα την κατάκτηση του πανελλήνιου τίτλου στους εφήβους.
ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ (Κασαμπαλής): Χατζόπουλος, Καβαρατζής, Κουμεντάκης, Δαλακούρας, Στ.Κασαμπαλής, Μαυροβόλτσος / Κοντοστάθης (λ), Μπίκος, Αλεξανδρόπουλος, Χρηστοηλίας, Βενέτης.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ (Κλαρούδας): Σούρδι, Παπασπύρος, Τοκάνης, Σαμπάνης, Σαμαντάς, Μπάσης / Πλαγανός (λ), Μαρκούτης (λ), Μιχαλόπουλος, Πάντος, Ιωάννου, Παπαθανασίου.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την διοργάνωση
ΕΔΩ
www.thrakisport.gr
Ο Ραφαήλ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη πριν 18 χρόνια αλλά τελικά κατέληξε στην πόλη που γεννήθηκε η μητέρα του, την Αλεξανδρούπολη στα δέκα του χρόνια όπου και ανδρώθηκε.
